28 Ὀκτωβρίου 1940. Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι.

28 Ὀκτωβρίου 1940. Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι.Γιὰ αὐτὴν τὴν ἡμέρα δὲν μποροῦμε νὰ γράψουμε πάρα πολλά.
Μόνον ἀναφορὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε, πρὸ κειμένου νὰ «ξεσκονίζουμε» κάπως τὶς μνῆμες μας, κάπου κάπου, καὶ νὰ μὴ μᾶς ἰσοπεδώνῃ ἡ ἀμνημοσύνη.
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι λοιπόν, βάσει ἱστορικῶν καταγραφῶν,  ποὺ εἰπώθη σὲ μίαν ἥσυχη οἰκία στὴν Κηφισιά, σὲ κάποιον Ἰταλό, ὀνόματι Γκράτσι, λίγο μετὰ τὴν 3η πρωϊνή, στὶς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἀπὸ ἕναν κοντόχονδρο μεσήλικα, ποὺ τὸ ὄνομά του ἦταν Ἰωάννης Μεταξᾶς, δὲν ἦταν Ὄχι, ἀλλὰ ἀνακοίνωσις πολεμική.
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι, ποὺ δὲν ἦταν ἀκριβῶς Ὄχι, ἀλλὰ τελικῶς τὸ γνωστό: «Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο».
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι, τοῦ τελευταίου ἔπους τῆς φυλῆς μας, ποὺ ἐλέχθῃ διὰ στόματος Ἰωάννου Μεταξᾶ… Συνέχεια

Ἡ γελοιοποίησις τῆς ἱστορίας

Το γλυπτό απομακρύνεται από την Λεωφόρο Νίκης στο Γκντάνσκ της Πολωνίας (φωτογραφία Jerzy Szumczyk- polskieradio).

Φαντάζομαι πὼς ἔγινε γνωστὸ τὸ γεγονὸς τῆς ἐκθέσεως ἑνὸς «περιέργου», γιὰ τὰ δεδομένα τῆς Εὑρώπης, γλυπτοῦ, στὴν Πολωνία.
Μίας Εὐρώπης ποὺ πασχίζει, μὲ ὅλο καὶ πιὸ βιαίους τρόπους, νὰ ἐπιβάλῃ τὴν εἰκόνα τῆς «ἁγιοσύνης» της.
Πρὸ χθὲς διάβαζα, σὲ κάποιο ἔντυπο, πὼς ὁ Στάλιν κι ὁ Μάο συνολικῶς πρέπει νὰ δολοφόνησαν, ἤ ὀρθότερα νὰ διέταξαν τὶς δολοφονίες, περισσοτέρων τῶν ἐκατὸ ἐκατομμυρίων ἀνθρώπων. Δύο μόνον χῶρες, μὲ δύο μόνον ἡγέτες, κατάφεραν νὰ ἐξαφανίσουν ὁλοκλήρους πληθυσμούς, ἀλλὰ καὶ ταὐτοχρόνως νὰ περνοῦν ἀκόμη ὡς εἴδωλα, ἐμπρὸς ἀπὸ τὰ μάτια μας, γιὰ ἄλλα τόσα ἐκατομμύρια. Συνέχεια

Εἶχε ἀπαρνηθῆ τὸν πατέρα της ἡ κόρη τοῦ Στάλιν.

βα

Κάποια πράγματα δὲν τὰ γνωρίζουμε…
Καὶ εἶναι πράγματι εἰρωνικότατον τὸ γεγονὸς πὼς ἡ ἴδια ἡ ζωὴ μᾶς τὰ φέρνει ἔτσι, ποὺ ὄχι μόνον πρέπει νὰ τὰ μάθουμε, ἀλλὰ και νὰ τὰ διαδόσουμε.
Ὁ Στάλιν βέβαια δὲν τὰ κατάφερα. Εἶχε μεγάλη ἀδυναμία στὴν θυγατέρα του, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν ἤθελε νὰ τὸν γνωρίζῃ… Ἰδίως ὅταν ἔμαθε πὼς εἶναι ὑπαίτιος γιὰ τόσες γενοκτονίες… Συνέχεια

Γιατί οἱ Σοβιετικοί ἐγκρέμιζαν ἐκκλησίες ἀλλά δέν πείραξαν τίς συναγωγές;

Εἰλικρινῶς δὲν γνώριζα πὼς τοὺς ξέφυγαν οἱ συναγωγές.
Οὔτε καὶ μὲ ἀπησχόλησε ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ διάβασα τὸ παρακάτω.
Εἶμαι γενικῶς κατὰ πολλῶν πραγμάτων ἀλλὰ σὲ καμμίαν τῶν περιπτώσεων δὲν δέχομαι τὴν βία καὶ τὶς διακρίσεις.
Ὅταν λοιπὸν κάποιοι, σοβιετικῆς λογικῆς, δῆλα δὴ αὐτοὶ τῆς φερομένης ὥς δημοκρατίας καὶ τῆς κοινοκτημοσύνης, πρῶτα ἀπὸ ὅλα φροντίζουν νὰ διασώσουν τὰ δικά τους καὶ νὰ καταστρέψουν τὰ τῶν ἄλλων, κάτι βρωμᾶ…
Συνέχεια

Στημένο ἀτύχημα τό ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ;

Ὅταν συνέβῃ ἤμουν ἀρκετὰ μικρὴ γιὰ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιληφθῶ τὸ ἐὰν κάποιος μποροῦσε ἤ ὄχι νὰ παίξῃ μὲ τὴν ὑγεία ἐκατομμυρίων ἀνθρώπων.
Στὴν πορεία τῶν ἐτῶν ὅμως, κι ὅσο περισσότερο μελετοῦσα τὰ περὶ πυρηνικῆς ἐνεργείας, τόσο περισσότερο συνειδητοποιοῦσα τὸ ὅ,τι τελικῶς τὰ πυρηνικὰ ἀτυχήματα εἶναι ἀποτέλεσμα ἀνθρωπίνου λάθους κι ὄχι τυχαίου γεγονότος.
Τί θέλω νά πῶ;
Εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ κατηγορήσουμε τοὺς χειριστὲς τῶν ἐν λόγῳ μηχανημάτων.
Εἶναι ἀκόμη εὐκολότερον νὰ κατηγορήσουμε τὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια γενικῶς.
Εἶναι ὅμως πολὺ δύσκολο, κατὰ πῶς ἔλεγα καὶ σὲ μίαν φίλη πρὸ ἡμερῶν, νὰ χωνέψουμε πὼς ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ νὰ στραφοῦμε πρὸς τὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!!! Σκέτο.

Μία τέτοια στροφὴ θὰ ὁδηγοῦσε τοὐλάχιστον τὸ 30% τῶν ἐργαζομένων τοῦ πλανήτου σὲ θάνατο ἀπὸ ἀσιτία. Συνέχεια

Μά ποιός ἔχει δίκαιον τελικῶς;

 

Ἐγὼ δὲν κατάλαβα!
Προσπάθησα.
Τὸ εἶδα μία… Τὸ εἶδα δύο… Τὸ εἶδα τρεῖς… Ἀλλὰ δὲν κατάλαβα!
Τὸ μόνον ποὺ κατάλαβα εἶναι πὼς κάποια κτήνη ἀπὸ τὴν μία μισοῦν κάποια κτήνη ἀπὸ τὴν ἄλλην. Ἀλλὰ καὶ τὰ κτήνη ἀπὸ τὴν ἄλλην μισοῦν τὰ κτήνη ἀπὸ τὴν μία. Τοῦ μίσους τὸ κάγκελο γίνεται… Καὶ τὰ κτήνη, κτήνη…

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=p7nM9doQc_Q]

Συνέχεια