Δημήτριος Μοσχονησιώτης. Ἕνας ἀμνημόνευτος Ἥρως.

Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπετείου Ἁλώσεως τοῦ Παλαμηδίου (30 Νοεμβρίου 1822) νὰ ἀφιερώσουμε κάποιες ἀράδες στὸν Πρωταγωνιστὴ τοῦ μεγάλου ἐκείνου ἐπιτεύγματος, τὸν λιγότερο καὶ ἴσως …καθόλου γνωστό, Δημήτριο Μοσχονησιώτη! 

Ὅπως συμβαίνει πάντα (κακῇ τῇ μοίρᾳ ἢ ἡ καλλιέργεια τῶν κακῶν χαρακτηριστικῶν τῆς ἑλληνικῆς ῥάτσας, ἀπὸ ἐπιτηδείους ἐξουσιαστές;) ἐκεῖνοι οἱ ὅποιοι πιστοὶ στὸ ὑπὲρ Πατρῖδος καθῆκον μάχονται ἕως ἐσχάτων καὶ δὲν λαμβάνουν τὴν πρέπουσα ἀναγνώριση, τοὐλάχιστον ἐκείνη ποὺ ἱστορικὰ τοὺς ἀναλογεῖ… Συνέχεια

Δὲν τὴν θέλουμε τὴν τουρκική σημαία δήμαρχε…

Δὲν τὴν θέλουμε νὰ τὴν ξαναδοῦμε ΠΟΤΕ ἐμπρός μας!! ΠΟΤΕ!! Καὶ ἰδίως στὸ Ναύπλιο!

Δὲν τὴν θέλουμε τὴν τουρκική σημαία δήμαρχε, διότι αὐτὸν τὸν βρᾶχο τὸν ἔχουν ποτίσει λίμνες αἵματος Ἑλλήνων, σφαγμένες ἀπὸ τουρκικό γιαταγάνι.

Δὲν τὴν θέλουμε τὴν τουρκικὴ σημαία δήμαρχει, διότι μᾶς προσβάλλει. Μᾶς κτυπᾶ καὶ μᾶς τσακίζει τὸ φιλότιμο. Συνέχεια