Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὰ ἀφιερώματα

Ἡ πραγματικὴ ὑπέρβασις τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ.

ἀπὸ τὸν/τὴν

6

Σήμερα θὰ γράψω ἕνα κείμενον, ἱστορικὸ μέν, ἀλλὰ ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς …μεγάλης ἀποστάσεως ἀπὸ τὴν ἱστορία. (Κάτι ποὺ δὲν συνηθίζω…)
Σήμερα θὰ σᾶς γράψω κάποιες σκέψεις μου, ποὺ βασίζω σὲ πολλῶν ἐτῶν ἀναγνώσματα, ἀλλὰ θὰ καταθέσω ΜΟΝΟΝ τὰ δικά μου συμπεράσματα.
Αὐτὰ τὰ συμπεράσματα δὲν «δένουν» ἀπαραιτήτως μὲ τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα, ποὺ ΕΠΙΣΗΜΩΣ γνωρίζουμε, (1) ἀλλὰ …«παντρεύουν» πολλὲς πληροφορίες, ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς τῆς ἱστορίας μεταξύ τους.

Πρὶν σᾶς μιλήσῳ γιὰ τὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ, θὰ κάνω μία μικρὴ …λοξοδρομικὴ ἀναδρομή.
Ἡ ἱστορία μας ΔΕΝ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν Κρήτη, ἀλλὰ ὀφείλω νὰ …περάσῳ ἀπὸ τὴν Κρήτη, πρὸ κειμένου νὰ ἐξηγήσῳ κάποιες πολὺ σημαντικὲς λεπτομέρειες, γιὰ τὸν ῥόλο ποὺ ἔπαιξαν (καὶ ἀκόμη ΠΑΙΖΟΥΝ) κάποια πρόσωπα, σὲ περιόδους σημαντικῶν ἀλλαγῶν, κοινωνικῶν καὶ γεωστρατηγικῶν. Συνέχεια →

Τὰ γεγονότα ποὺ προηγήθησαν τῶν Νοεμβριανῶν (1915-1916)

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Ὁ Γάλλος στρατηγὸς Σαράιγ, παρακολουθεῖ παρέλαση τῶν «συμμαχικῶν» στρατευμάτων στὴν Θεσσαλονίκη.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΑΝ ΤΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΑΝΩΝ [1915 – 1916]

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΟ ΝΑ ΒΡΕΘΗ Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΣ

Στὶς ἀρχές τοῦ 1915 οἱ Δυνάμεις τῆς «andante» ἀπεφάσισαν νὰ ἐπιτεθοῦν στὰ Στενὰ τῶν Δαρδανελίων, ὥστε νὰ διανοίξουν δίοδο ἀνεφοδιασμού τῆς Ῥωσσίας, ἡ ὁποία ἦταν σχεδὸν ἀποκλεισμένη. Ζήτησαν λοιπὸν ἀπό τὴν Ἑλλάδα νὰ συμμετάσχῃ. Ἡ κυβέρνησις  Ε. Βενιζέλου, ἀπεφάσισε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν οὐδετερότητα καὶ νὰ πάρῃ μέρος στὶς ἐπιχειρήσεις στὸ πλευρὸ τῆς «andante». Συνέχεια →

Ἡ τελευταία δημηγορία τοῦ Παλαιολόγου, τὸ βράδυ τῆς 28ης Μαΐου 1453

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα

«Ο βασιλεύς διά λέξων ευγλώττων, ας αναγράφει και ο αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος, υπέμνησε πρώτον τους ακροατάς ότι άριστα εγίνωσκον πάντες, ότι είχεν επιστή η εσχάτη ώρα, ότι ο άγριος πολέμιος της υπάρξεως αυτών και της πίστεως ο από μακρού ήδη πολιορκών την βασιλεύουσαν, νομίζων ότι είναι κύριος αυτής, παρεσκευάζετο να καταφέρεη κατ’αυτής μετά τινας στιγμάς τα τελευταία πλήγματα, ίνα ει δυνατόν, ως όφις τον ιόν εκχύση και ως λέων ανήμερος καταπίη ημάς. Διά τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς ίνα στήτε ανδρείως και μετά γεννίας ψυχήςμ ως πάντοτε έως του νύν εποιήσατε, κατά των εχθρών της πίστεως ημών.

Παραδίδω δε εις υμάς την εκλαμπροτάτη και περίφημον ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γινώσκετε, αδελφοί, ότι διά τέσσερα τινα οφείλωμεν κοινώς πάντες να προτιμήσωμεν τον θάνατον μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων. Συνέχεια →

Ὀ ἀρχαιότερος μετεωρολογικός σταθμός τοῦ πλανήτου;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ναοὶ Ὀμβρίου Διός… Ναοὶ ἄμεσα σχετιζόμενοι μὲ τὰ καιρικὰ φαινόμενα…
Δῆλα δή, κατὰ πῶς ἀντιλαμβανόμεθα, σὲ αὐτοὺς τοὺς ναούς, βάσει τῶν ὅσων μᾶς διασώζει ἠ Ἐλληνικὴ γραμματεία, οἱ ἱερεῖς κατεῖχαν τὸν τρόπο νὰ διαχειρίζονται τὰ καιρικὰ φαινόμενα.
Καὶ πάντα βάσει τῶν ὅσων ἔχουν διασωθεῖ, καθὼς καὶ βάσει τῶν εὐρημάτων, ποὺ ἀφοροῦν σὲ ναοὺς σχετιζομένους μὲ τὸ ἐν λόγῳ ἀντικείμενον, ἠ τεχνολογία, διότι περὶ τεχνολογίας πρόκειται κι ὄχι περὶ …μαγικῶν, ἔχει  διασωθεῖ καὶ χρησιμοποιεῖται σήμερα κι ἀπὸ Ἀμερικανοὺς κι ἀπὸ Ῥώσσους!!! Συνέχεια →

Ἡ λατρεία τοῦ Ἡλίου στὴν Θράκη

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Οἱ πρῶτες ἀκτίδες τοῦ ἡλίου χάϊδευαν τὰ ἱερά!

     Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τελευταίας περιόδου τῆς ἐποχῆς τοῦ Χαλκοῦ, εἶχε διαδοθεῖ στὴν Θράκη ἡ λατρεία τοῦ ἡλίου. Στολίδια ποὺ τὸν συμβόλιζαν, διακοσμοῦσαν ἀντικείμενα καθημερικῆς χρήσεως καὶ ἔργα τέχνης. Οἱ βράχοι κοντᾶ στὸ Παλαιόκαστρο (βουλγαρία), στὰ Πετρωτὰ τοῦ νομοῦ Ροδόπης, στὴ Νίψα τοῦ νομοῦ Ἔβρου, εἶναι γεμάτοι ἀπὸ ἀναρίθμητες ἀπεικονίσεις τοῦ ἡλίου, λαξευμένες στὸ βράχο.
Οἱ ἀρχαιολογικὲς ἀνακαλύψεις δικαιώνουν τοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρουν ὅτι οἱ Θρᾶκες κατασκεύαζαν τὰ ἱερά τους στὶς κορυφὲς τῶν βουνῶν γιὰ νὰ δέχονται τὶς πρῶτες ἀκτίνες τοῦ ἀνατέλλοντος ἡλίου. Ὅμοιοι χῶροι ἀφιερώνονταν καὶ στὸν Διόνυσο, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἡρόδοτος γιὰ τὸ φημισμένο μαντεῖο τοῦ Διονύσου στὴ γῆ τῶν Σατραίων, οἱ ὁποῖοι ἐπέλεγαν τοὺς ἱερεῖς τους μεταξὺ τῶν Βησσῶν.(*) Συνέχεια →

Σαράντα χρόνια πέρασαν καὶ ΟΛΟΙ πασκίζουν νὰ …λησμονήσουμε!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Ἐπέρασαν 40 χρόνια.
Πεῖτε μου σὲ πόσους Δήμους εἴδατε ὁδοὺς ὅπως: 

  • «Στυλιανοῦ Καλμπουρτζῆ»,
  • «Σωτηρίου Σταυριανάκου»,
  • «Ἐμμανουὴλ Χατζηδάκη»,
  • «Ἀνδρέα Μουζάκη» κλπ κλπ…

Συνέχεια →