Εἶναι κάποιες στιγμὲς ποὺ ἐξοργίζομαι, ὅταν διαβάζω κυρίως τὰ ἐπὶ μέρους ἱστορικὰ γεγονότα, ποὺ ἐλάχιστα ἔχουν διασωθῇ ἐξ αὐτῶν, ἀπὸ τὴν ἐπίσημο ἱστορία. Εἶναι λοιπὸν αὐτὲς οἱ στιγμὲς ἄγριες, διότι εἶναι σὰν νὰ «μπαίνω» μέσα στὴν ἱστορία… Εἶναι σὰν νὰ ζῶ μὲ αὐτοὺς τοὺς ἀγαθοὺς ἀνθρώπους, ποὺ μόνον τους κρίμα ἦταν ἡ ἀγαθότητα… Εἶναι σὰν νὰ διαβιῶ ὑπὸ τὶς δικές τους συνθῆκες, μὲ τὰ δικά τους πάθη, μὲ τοὺς δικούς τους πόνους καὶ τὰ δικά τους αἵματα…
Καὶ ναί, ἐκεῖνες τὶς στιγμὲς μὲ πνίγει ἡ ὀργή…
Κάθε ἱστορία καὶ ἕνα καρφί… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἰταλικὴ κατοχὴ
Ὁ βομβαρδισμὸς τῶν ἰταλικῶν θέσεων ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ ναυτικό.
[Κέρκυρα, λίγο πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Τα τέσσερα αντιτορπιλλικά τύπου Dardo: Κουντουριώτης, Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά τα οποία είχε το ελληνικό ναυτικό, αγκυροβολημένα στην Κέρκυρα μαζί με άλλα μικρότερα πλοία. Στο κέντρο της φωτογραφίας, πλησιέστερα προς την ακτή, το Α/Τ Κουντουριώτης και στο βάθος σέρβικο τουριστικό. Το τέταρτο από τα Dardo μόλις που διακρίνεται αριστερά καλυπτόμενο από τα κτίρια κοντά στο Καφέ Γυαλί.]
Μία Βόρειο Ἤπειρο ποὺ διαρκῶς ἀπελευθέρωνε ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς καὶ διαρκῶς παρέμενε στὰ χέρια αὐτῶν ποὺ τὴν ὑπεξαίρεσαν.
Ἡ συμμετοχὴ τοῦ πολεμικοῦ μας ναυτικοῦ σαφῶς καὶ στάθηκε καθοριστικὴ στὴν γενικοτέρα ἀμυντικὴ θέσι τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων, ἰδίως τὶς πρῶτες ἡμέρες τοῦ πολέμου. Συνέχεια
Ἡ ἰταλικὴ κατοχὴ στὴν Ἑλλάδα.
Τρεῖς κατοχὲς, τέσσερις κατακτητές.
Ὁ ἕνας μόνον «ἐδικαιοῦτο» τὴν θέσι τοῦ κατακτητοῦ. Ὁ Γερμανός. Οἱ λοιποί, Βούλγαροι, Ἀλβανοὶ καὶ Ἰταλοὶ ἁπλῶς ἔβγαλαν τὰ ἀπωθημένα τους. Οἱ Ἀλβανοὶ γιὰ τοὺς γνωστοὺς λόγους, ποὺ οὐσιαστικῶς ἔκρυβαν καὶ κρύβουν ἐπεκτατισμό. Οἱ Βούλγαροι ὁμοίως, σύν φυσικὰ τὸ ἄσβεστό τους μῖσος λόγῳ τῆς ἦττας τους στοὺς Βαλκανικούς. Καὶ τέλος οἱ Ἰταλοὶ ποὺ πάντα μᾶς θεωροῦσαν ὑποτελεῖς τους κι ἐπαρχία τους.
Συνεπῶς;
Συνεπῶς ἁπλῶς οἱ Γερμανοὶ γιὰ νὰ ἐξοικονομήσουν δυνάμεις, γιὰ τὸ ἀνατολικὸ μέτωπο, μᾶς φόρτωσαν κάθε καρυδιᾶς ὑπάνθρωπο γιὰ νὰ μᾶς ἀστυνομεύῃ. Ὄχι διότι ἦταν καλλίτεροι. Ἀλλὰ εἶχαν ἄλλες, πλέον ἐπείγουσες ἐνασχολήσεις.
Ἀργότερα τοὺς μάθαμε κι αὐτούς. Κι ἀπὸ τὴν καλὴ κι ἀπὸ τὴν ἀνάποδη.
Εγκλήματα πολέμου των Ιταλών στην Ελλάδα 1941-43
Του Ιωάννη Κωτούλα*
Η παραμονή του ιταλικού στρατού στην Ελλάδα ως δύναμης κατοχής συνήθως αντιμετωπίζεται από την ιστοριογραφία, αλλά και από τη συλλογική αντίληψη, ως μία φάση σχετικά ήπιας συμπεριφοράς των κατοχικών στρατευμάτων έναντι του ελληνικού πληθυσμού. Στην πραγματικότητα η εικόνα αυτή αποτελεί σε μεγάλο βαθμό περισσότερο μεταπολεμική κατασκευή, Συνέχεια