Ἔτσι εἶχε εὐστόχως ὀνομάσει σ’ ἕνα βιβλίο του τό θρακικό ζήτημα ὁ ἀείμνηστος φίλος Παναγιώτης Φωτέας, πού εἶχε ἐπί πολλά ἔτη χτηματίσει νομάρχης Κομοτηνῆς. Πᾶνε ἀπό τότε 25 χρόνια καί τό ὑπόκωφο ζήτημα βρίσκεται σέ συνεχῆ δράση μέ τούς Τούρκους μεθοδικά νά προχωροῦν καί τούς Ἕλληνες ἀμέθοδα νά ὑποχωροῦν. Τό τελευταῖο περιστατικό μέ τήν ταλαίπωρη Σαμπιθά δείχνει πόσο δύσκολο εἶναι τό νά ἐμμένει κανείς ἑλληνικά στή Θράκη. Οἱ πολιτικοί καί πνευματικοί μας ταγοί θυμίζουν τό περιστατικό πού ντύνει ποιητικά ὁ Κων/νος Καβάφης στή «Μάχη τῆς Μαγνησίας»: «Τί εἴδους λύπη εἶχαν, σάν ἔγινε σκουπίδι, ἡ μάνα των Μακεδονία». Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: τουρκικὸ προξενεῖο
Δίγλωσσος ὁ Ἀλέξης; Ἤ μήπως …διπρόσωπος;
Τά μάθατε τά νέα;
Τὸ πιντί, ποὺ ἔρχεται τρέχοντας γιὰ νὰ μᾶς κυβερνήσῃ, στὴν Θράκη χρησιμοποιεῖ τουρκικά… Ὄχι πομακικά, τουρκικά…
Δῆλα δή, πρὶν ἀκόμη παραλάβῃ τὴν «ἐξουσία» ἔρχεται νὰ μᾶς ἐπιβεβαιώσῃ πὼς τὴν Θράκη τὴν ἔχει ἐν τελῶς ξεγραμμένη!!! Τήν χάρισε;
Τήν δίδει ἔτσι, γιά μερικά ψηφαλάκια;
Καί τολμᾷ νά ζητᾷ τήν ψῆφο Ἑλλήνων πολιτῶν ἐτοῦτο τό …εἶδος πού δέν χαρακτηρίζεται;
Ἡ Θράκη στὸ στόχαστρο τῶν γερακιῶν τῆς Ἀγκύρας.
Ἐὰν εἴχαμε τοὺς πολιτικοὺς μὲ τὸ ἀπαραίτητον σθένος, οὔτε μικρασιαστικὴ καταστροφὴ θὰ εἴχαμε, οὔτε ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν ἀλλὰ οὔτε καὶ διαρκὴ σμίκρυνσι τῆς χώρας. Ἀντιθέτως ὅμως ἐμεῖς ἔχουμε νὰ κάνουμε, ἀπὸ ἀρχῆς γενέσεως τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, μὲ πρόσωπα ποὺ μοναδικό τους μέλημα παρέμενε ἡ διατήρησις τῆς ἐξουσίας στὰ δικά τους χέρια. Ποῦ καιρός καί χρόνος γιά ἐνασχόλησι μέ τά ἐθνικά μας ζητήματα;
Τὰ προβλήματά μας ὡς χώρα πάρα πολλά.
Συνέχεια
Ἀντώνη Σαμαρᾶ, εἶσαι σίγουρος πώς ἡ Θράκη παραμένει Ἑλληνική;
Μην το σκέφτεσαι, αφού η Εφορία δεν μπορεί πλέον να σε ακουμπήσει…
Τα βάσανά σου και οι φόβοι σου τελείωσαν. Από δω και στο εξής μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε το θέλεις και όπως το θέλεις, χωρίς να δίνεις δεκάρα τσακιστή για την Εφορία, για το κράτος και τους μηχανισμούς του που με βάση το νόμο εισπράττουν από τον τζίρο σου…
Ἡ πολιτική ἡγεσία τῆς Θράκης καί τό προξενεῖο
Τὸ θράσος τοῦ «προξένου» ξεπερνᾷ πλέον κάθε ὅριον!
Τὸ ὅ,τι οἱ τοῦρκοι δροῦν ἀνενόχλητα στὴν Θράκη, ἄν καὶ μὲ ἐνοχλῇ πολύ, τὸ θεωρῶ, ἀπὸ τὴν δική τους πλευρά, ἄς ποῦμε λογικό.
Τὸ ὅ,τι οἱ «δικοί» μας ἀπέραντα ἠλίθιοι, προσκυνημένοι καὶ ξεπουλημένοι, δὲν ἀντιδροῦν οὔτε στὰ ὀφθαλμοφανῆ, τὸ θεωρῶ στάσι ἐσχάτης προδοσίας.
Συνέχεια