Ὅταν ξεκινήσαμε νὰ ὑποστηρίζουμε τὴν «στέγη ἀστέγων» Βοτανικοῦ, σὰν ἄτομα καὶ σὰν ἱστοσελίς, δὲν φανταζόμουν πὼς θὰ βροῦμε ἐμπρός μας τόσα πολλὰ …ἐρωτηματικά.
Ἐρωτηματικὰ ποὺ μόλις ἀπαντῶνται, αὐτομάτως γεννοῦν ἄλλα, σοβαρότερα.
Ἰδίως γιὰ τὸ ποιός, πραγματικά, κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ ἐγχείρημα.
Ἐγχείρημα ποὺ τελικῶς ἁπλῶς ἦταν μόνον προσχηματικό, ἐφ΄ ὅσον ἐκμεταλλεύθηκε τὸν ἐθελοντισμό, τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν καλὴ πίστη τῶν συμπατριωτῶν μας, γιὰ νὰ ἀποκτήσῃ, τύποις, δικαίωμα σὲ «ἐμπράγματες δραστηριότητες», σὲ ῥευστὸ καί, ἴσως, σὲ νέες κομματικὲς γραμμές, δηλητηριάζοντας, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, τὴν πραγματικὴ ἑνωτικὴ ἀνάγκη τῶν Ἐλλήνων.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Τσιομπανίδης Βάκης
ΑΚΚΕΛ κατὰ Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.ῦ…
«…Σου χρωστώ μιαν απάντηση στην επιστολή που μου έστειλες, Κωνσταντίνε Ντάλιε και στη οποία μεταξύ άλλων γράφεις πως είσαι ηθικό στοιχείο και δεν εξαπάτησες ποτέ κάποιον.
Μετά από όλα αυτά, δεν ξέρω αν αξίζει να σου απαντήσω…
Θα το σκεφθώ…
Να εύχεσαι να μην σου απαντήσω, γιατί θα είμαι ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΛΕΗΤΗ… έτσι όπως είμαι σε κάθε έναν, που υποτιμά την νοημοσύνη μου….» Συνέχεια