Οἱ ἀρχαῖοι Σπαρτιᾶτες ἦσαν διαρκῶς σὲ ἐμπόλεμο κατάστασιν μὲ τοὺς γείτονές τους (κι ὄχι μόνον!).
Τοὺς ἀντιπάλους τους τοὺς χρησιμοποιοῦσαν, κατὰ κάποιον τρόπο, ὡς  μέσον …προπονήσεώς των.
Αὐτὸ τοὺς κρατοῦσε μονίμως σὲ …«φόρμα», ἐνᾦ ἅπαντες οἱ ἐχθροί τους τοὺς ὑπελόγιζαν πολὺ στὰ πεδία τῶν μαχῶν.
Ὑπ΄ ὄψιν βεβαίως πὼς οὐδέποτε οἱ Σπαρτιάτες ἐξόντωσαν τοὺς ἀντιπάλους τους (πλὴν τῶν ἀλλοφύλων Περσῶν), διότι ἔπρεπε νὰ ἔχουν κάποιους γιὰ νὰ …«προπονῶνται» (καὶ ὄχι μόνον!!!).

Ἡ «πολεμικὴ μηχανή» Σπαρτιάτης ἦταν πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα μία κοινωνία Ἐλευθέρων ἀνθρώπων, πολὺ περισσότερο ἀπὸ ἄλλους Ἕλληνες τῆς ἐποχῆς τους. Ἦσαν δέ, ἐκτὸς ἀπὸ πανίσχυροι στὰ πεδία τῶν μαχῶν, ἐπὶ πλέον ἀρκούντως συνειδητοποιημένοι γιὰ νὰ διατηροῦν ὑψηλὸ τὸ φρόνημά τους καὶ νὰ ἀντιλαμβάνονται πὼς γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ διατηρήσουν τὴν κοινωνία τους ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ ἐλευθέρα, πρώτα κι ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα ὄφειλαν νὰ εἶναι διαρκῶς ἑτοιμοπόλεμοι. Κι αὐτὸ ἀκριβῶς ἔκαναν, ἀκόμη κι ἐὰν σήμερα ὅλοι ἐμεῖς ἀδυνατοῦμε νὰ τὸ κατανοήσουμε, ἀπαξιώνοντάς τους καὶ θεωρώντας τους ὡς …σκληροπυρηνικοὺς καὶ πολεμοχαρεῖς (ἤ ἀκόμη καὶ …βαρβάρους, ἰδίως ἐὰν τοὺς συγκρίνουμε μὲ τοὺς δημοκράτες Ἀθηναίους!!!). 

Οἱ ἀρχαῖοι Σπαρτιάτες ἴσως σήμερα νὰ κρίνονται ὡς …παράφρονες. Ἴσως, πράγματι, μὲ τὰ δικά μας ἀθνηναϊκὰ πρότυπα, νὰ ἦσαν καὶ κάπως βάρβαροι. Τὸ ἀποδεικνύουν ἄλλως τέ, πάντα βάσει τοῦ δικοῦ μας κριτηρίου, τὰ ἔργα πολιτισμοῦ τῶν Ἀθηναίων, ποὺ γιὰ αὐτὰ μιλᾶ ἀκόμη καὶ σήμερα ὅλος ὁ πλανήτης, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὰ πολεμικὰ ἔργα τῶν Σπαρτιατῶν, ποὺ συνήθως παραμένουν μόνον μέσα στὶς στρατιωτικὲς σχολές.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἀδυνατοῦμε νὰ κατανοήσουμε ἐμεῖς σήμερα, οἱ πεπολιτισμένοι, ποὺ συντηροῦμε τὰ μέσα μας ἰδεολογίες ἀθηναϊκῶν προτύπων, εἶναι τὸ ἐξῆς: γιὰ νὰ εἶσαι ἐλεύθερος καὶ νὰ προάγῃς ἔργα πολιτισμοῦ, πρῶτα κι ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα ὀφείλεις νὰ εἶναι ἑτοιμοπόλεμος.
Ἡ Σύβαρις ἄλλως τέ, εἰρωνικότατον ἱστορικὸ παράδειγμα, ἀκριβῶς αὐτὸ μᾶς ἀποδεικνύει.

Σέ τί ἀλήθεια διαφέρουμε ἐμεῖς ἀπό τούς κατοίκους τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅταν τά στίφη τῶν βαρβάρων, τὸ 1453, τούς ἀπειλοῦσαν; Τότε, λέει, ἤ ἔγιναν οἱ περισσότεροι καλόγεροι γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν στράτευσιν, ἢ κάποιοι (πόσοι;) διέφυγαν πρὸς ἄλλην γῆ κι ἄλλα μέρη ἤ, κάποια κορόιδα, ἔπεσαν ἀπὸ τὰ ἀσκέρια τοῦ Μωάμεθ. Παρ΄ ὅλα αὐτὰ νυχθημερὸν προσηύχοντο στὶς ἐκκλησίες, παρακαλοῦσαν θεοὺς καὶ δαίμονες νὰ τοὺς σώσουν, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ «σῦν Ἀθηνᾶ καὶ  χείρα κίνει» τὸ εἶχαν γραμμένο στὰ παλαιώτερα τῶν ὑποδημάτων τους.
Γνωστὴ ἡ κατάληξις.
Διαφέρουμε λοιπόν ἐμεῖς σέ κάτι ἀπό αὐτούς σήμερα;
Ὤ, ναί… διαφέρουμε… Ἀν τὶ νὰ προσευχόμεθα σὲ θεοὺς καὶ δαίμονες προσευχόμεθα στὴν …Ἡνωμένη Εὐρώπη μας, στὶς Η.Π.Α. καὶ στὸ ΝΑΤΟ, νὰ χώσουν τὸ βρωμόχερό τους, πρὸ κειμένου ἐμεῖς νὰ μὴν κουνήσουμε τὸν κῶλο μας.
Σωστά;

Ἡ ἐπιτομὴ τῶν Γραικυλοραγιάδων.
Ἀνύπαρκτες οἱ Ἐθνικὲς Τιμή, Ἀξιοπρέπεια, Ὑπόληψις!

Ὁ μεταπολιτευτικὸς παρλιαμενταρισμὸς ἐπέτυχε τῆς ἀποστολῆς του νὰ καταστήσῃ αὐτὸν τὸν λαὸ δουλόφρονα καὶ ἀποεθνοποιημένο!!!

 Κ. Γεώργιος

Εἶμαι φιλοπόλεμος λοιπόν. Αὐτό δέν ἀντιλαμβάνεσθε;

Λαὸς προσκυνημένος, λαὸς χαμένος!

Ὄχι ἀγαπητοί μου. Οὐδόλως. Γνωρίζω πολὺ καλὰ τὸ τὶ σημαίνει πόλεμος. Γνωρίζω καὶ τὸ αἷμα, μὰ κυρίως τὸν πόνον ποὺ ἐπιφέρει. ὅμως γνωρίζω ἐπίσης πὼς γιὰ νὰ εἶναι Ἐλεύθερος κάποιος πρέπει κάθε στιγμὴ νὰ πολεμᾷ γιὰ νὰ διατηρῇ τὴν Ἐλευθερία του.
Ἐμεῖς τί ἔχουμε νά ποῦμε ἐπί αὐτοῦ;
Μᾶλλον ὄχι καὶ πολλά… Ἂς ζήσουμε ἐμεῖς καὶ ἂς πᾷν ὅπου θέλουν οἱ ἐπόμενοι.
Ἔτσι;

Ἡ εἰρήνη καὶ τὰ καταστροφικὰ ἔργα της.

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Συντόμως πάντως, ἐὰν δὲν ἀλλάξουμε μυαλά, συντόμως χειρότερα ἀπὸ τοὺς Συβαρίτες θὰ καταντήσουμε.

Υ.Γ.2. Ἡ Ἱστορία ἀπέδειξε μίαν Ἀλήθεια: οἱ …παράφρονες ἦσαν πάντα καὶ οἱ Ἐλεύθεροι, ἐν ἀντιθέσει μὲ τοὺς λογικοὺς ποὺ πάντα, μὰ πάντα, ἦσαν αὐτοὶ ποὺ κατέληγαν, δίχως πολλὲς …διαπραγματεύσεις, ἀπόλυτοι δοῦλοι!!!

Υ.Γ.3. Ἐν τῷ μεταξὺ ἐλπίζουμε ἀκόμη καὶ στὸ …ξανθὸ γένος, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι πὼς τὰ …ξανθὰ γένη δὲν σώζουν ἀλλὰ ὑποτάσσουν!!!

εἰκόνα