Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Αὐτὲς τὶς ἡμέρες, ποὺ περισσότερες ὧρες ἀπολαμβάνουμε τὸ Φῶς τοῦ Ἡλίου, ἂς τοῦ δόσουμε λίγο περισσότερο χρόνο. Δὲν νυκτώνει τόσο νωρὶς πιά… Μποροῦμε λοιπὸν ἀν
Γνωρίζουμε ὅλοι πὼς ὑπὸ συνθῆκες πιέσεως ἀκόμη καὶ ἡ ὅποια, μικρὴ σὲ διάρκεια, χαλάρωσις εἶναι τοὐλάχιστον δύσκολη, ἔως κι …ἀδύνατη. Διότι ἀκόμη κι ἐὰν τὸ σῶμα ξεκουρασθῇ, τὸ μυαλό, οἱ σκέψεις του, ταξειδεύουν ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ …πουθενά! Κι ὅταν λέω πουθενά, εἰδικῶς αὐτὲς τὶς ἐποχὲς ποὺ ζοῦμε, ἐννοῶ τὸ …πουθενά!!! Δῆλα δὴ τὸ … Συνέχεια
Ὅσο ἐμεῖς αἰσθανόμεθα (σκέτο) ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων, τὸ μόνον ποὺ ἐπιτυγχάνουμε, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, εἶναι νὰ γελοιοποιούμεθα. Διότι, ὡς γνωστόν, γιὰ νὰ μπορῇ ἕνας ὁποιοσδήποτε κληρονόμος νὰ ἀπολαμβάνῃ πλήρως τὰ δικαιώματα μίας κληρονομίας, ὀφείλει πρωτίστως νὰ εἶναι πανέτοιμος νὰ ἀναλάβῃ τὶς ὑποχρεώσεις ποὺ αὐτὴ ἡ κληρονομία ἀπαιτεῖ. Ποῖες ὑποχρεώσεις ὅμως ἔχουμε λοιπόν ἀναλάβη … Συνέχεια
Ὁπουδήποτε… Μὲ ὁποιοδήποτε κόστος… Μὰ κυρίως μὲ καθαρὸ βλέμμα, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ τὶς διακρίνουμε μέσα στὰ τόσα ψεύδη…
Μὰ τὶς ἔχουν στὴν …ὥρα τους!!! Ἐὰν ΔΕΝ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ κατανοήσουμε ἤ νὰ σεβασθοῦμε κάποιαν πληροφορία ἤ κάποιαν γνώσιν, εἶναι βέβαιον πὼς θὰ …περιφέρεται διαρκῶς …γύρω μας, ἀλλὰ θὰ συμπεριφερόμεθα σὰν τὴν …νυκτερίδα ποὺ τυφλωμένη ἀπὸ τὸ φῶς, ἀδυνατεῖ νὰ ἰδῇ στὴν διάρκεια τῆς ἡμέρας. Ἡ ἀπάντησις δὲν θὰ μᾶς …φανερώνεται ἐπιμόνως… Θὰ ἐμφανισθῆ … Συνέχεια
Μέσα σὲ κάθε καταστροφή. Ἂς συνειδητοποιήσουμε πὼς οὐδὲν κακὸν ἀμιγὲς καλοῦ καὶ τὸ ἀνάποδον. Ἂς διακρίνουμε αὐτὰ ὅλα ποὺ τὰ μάτια μας δὲν ἔβλεπαν λίγο πρίν, ὅταν δὲν διαθέταμε τὶς πληροφορίες ποὺ διαθέτουμε σήμερα. Κι ἂς ἀναθεωρήσουμε ἐπὶ τέλους τὶς διαδρομές μας…
