Πόσο βαρύ φαντάζει κάτι τέτοιο, ἰδίως ὅταν αἰσθανόμεθα πώς ἐμεῖς δέν ἔχουμε κάποιον λόγο στίς ἐξωτερικές συνθῆκες; Πόσο παράλογο μᾶς φαίνεται τό νά δοῦμε μέσα ἀπό τήν ὅποιαν καταστροφή κάτι ὄμορφο; Πόσο μικροί αἰσθανόμεθα, κάποιες φορές, ὅταν τά γεγονότα μᾶς καθηλώνουν;
Κι αὐτὴ ἡ ὀδὸς ἐπιλέγεται βάσει μόνον ἑνὸς κριτηρίου: πόσο ἕτοιμοι εἴμεθα νά ὑπερασπισθοῦμε τούς βαθμούς ἐλευθερίας μας;
Ὄχι εἰς βάρος τῶν ἄλλων. Ὄχι λάθρα. Ὄχι δολίως. Ὄχι φοβισμένα. Ὄχι μουδιασμένα. Ὄχι ἀμφισβητώντας.
Γιὰ κάθε ἐνδεχόμενον… Μὲ ὅλους τοὺς δυνατοὺς τρόπους… Μὲ κάθε εὐκαιρία…
Ἠλιόλουστη Ἑλλάδα… Ὁ Παράδεισος… Ζηλευτὴ ὀμορφιὰ παντοῦ!!!!!
Ὑπάρχουν ἐμπόδια, θεωρητικῶς, ἀνυπέρβλητα ποὺ ὅταν τὰ συναντοῦμε εἶναι, πρακτικῶς, ἀδύνατον νὰ τὰ ξεπεράσουμε. Αὐτὰ τὰ ἐμπόδια, πραγματικὰ ἢ φανταστικά, εἶναι, ὡς ἀνυπέρβλητα, ἱκανὰ νὰ μᾶς παγιδεύσουν σὲ ἀδιέξοδα. Πρὸς τοῦτον καὶ μᾶς γεννοῦν φόβους τέτοιους, ποὺ μᾶς καθιστοῦν ὑπερβολικὰ προσεκτικοὺς πρὸ κειμένου νὰ τὰ ἀποφύγουμε. Μὲ τὴν σειρά τους βέβαια αὐτοὶ οἱ φόβοι γεννοῦν ἀλλὰ … Συνέχεια
