Ἤ Ἰδιαιτερότητες ὡς …κατάρες;
Μία λεπτομέρεια ποὺ χάνουμε ὅλοι μας εἶναι στὸ πῶς θὰ ἐρμηνεύσουμε τὸν ῥόλο τῶν ἰδιαιτεροτήτων στὶς ζωές μας. Γιατὶ κι αὐτές, ὅπως καὶ τόσα ἀκόμη, εἶναι δῶρα κι ὄχι κατάρες. Συνέχεια
Ἤ Ἰδιαιτερότητες ὡς …κατάρες;
Μία λεπτομέρεια ποὺ χάνουμε ὅλοι μας εἶναι στὸ πῶς θὰ ἐρμηνεύσουμε τὸν ῥόλο τῶν ἰδιαιτεροτήτων στὶς ζωές μας. Γιατὶ κι αὐτές, ὅπως καὶ τόσα ἀκόμη, εἶναι δῶρα κι ὄχι κατάρες. Συνέχεια
Ἔχουμε ἐκπαιδευθῆ μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ βλέπουμε τὰ πάντα μέσα ἀπὸ πρίσματα τεχνητὰ καὶ πλαστά. Γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀλλάξουμε κάτι στὴν πραγματικότητά μας καλὸ εἶναι νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸν θρυματισμὸ αὐτῶν τῶν πρισμάτων. Δὲν θὰ τὸ κάνουν ὅλοι. Αὐτοὶ ὅμως ποὺ θὰ τὸ κάνουν θὰ εἶναι κι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἀνοίξουν δρόμους γιὰ νὰ μπορέσουν ὅλοι οἱ ἄλλοι νὰ πορευθοῦν.
Συνέχεια
Ἡ μόνη διαδρομὴ ποὺ ἔχουμε νὰ διανύσουμε, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, εἶναι μία: ἡ Ἀνατροπή!
Ἀνατροπὴ στὶς πεποιθήσεις μας, στοὺς στόχους μας, στὰ ὄνειρά μας, στὶς δεσμεύσεις μας, στὶς σχέσεις μας, στὶς «ἄγκυρές» μας…
Ὅταν ὁ κόσμος μας ἀλλάζῃ, ὅπως τώρα, ἡ πρώτη μας ἐπιλογὴ εἶναι ἡ εύλελιξία καὶ ἡ προσαρμοστικότης.
Αὐτὲς οἱ προσαρμογὲς ὅμως ἐὰν δὲν συνοδεύονται καὶ ἀπὸ συνειδητὴ μετακίνησιν-κατάργησιν-ἀκύρωσιν τῶν ὅποιων ἀγκυλώσεών μας, τότε δὲν ἔχουν νόημα, ἐφ΄ ὅσον θὰ μᾶς περιορίσουν ἐκ νέου σὲ νέες «φυλακές».
Συνέχεια
Ἀκούω παρὰ πολλοὺς ἀνθρώπους νὰ λὲν ὅτι ζοῦν σὲ μιὰ ζωὴ ποὺ δὲν τοὺς ἀρέσει, ἀλλὰ τὸ κάνουν γιὰ τὰ παιδιά τους, γιὰ τοὺς γονεῖς τους καὶ γενικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους.
Ὁ ῥόλος τοῦ μάρτυρος φυσικὰ πάντα ἀπονέμεται ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους. Συνέχεια
Ἔχουμε μήπως ἀναρωτηθῆ γιατί μᾶς πνίγει τόσος θυμός;
Ἔχουμε μήπως προβληματισθῆ γιά τά αἴτια τοῦ θυμοῦ μας;
Ἔχουμε μήπως διερωτηθῆ γιά τίς ἀφορμές (καὶ τὶς αἰτίες) πού τόν συντηροῦν; Συνέχεια
Συνήθως αὐτὸ ποὺ (στὰ μάτια μας) φαίνεται νὰ γυαλίζῃ εἶναι ἕνα μικρό, σπασμένο, βρωμερὸ καθρεπτάκι, ποὺ ἐμφανίζει μόνον ἀντίγραφα μίας εἰκόνος καὶ οὐδέποτε τὴν πραγματική. Συνέχεια