Ἡ λέξις τέλμα, κατὰ Δημητρᾶκο, σημαίνει: «στάσιμον ὕδωρ, λιμνάζον ὕδωρ, ἕλος, βοῦρκος, βάλτος, βαλτότοπος, τόπος πηλώδης ὕδωρ ἔχων».
Τὸ ὅτι ἐμεῖς χρησιμοποιοῦμε τὸ τέλμα γιὰ νὰ δηλώσουμε πὼς κάπου, κάτι ἔχει παγιδευθῆ, πολὺ γενικῶς, ἀλλὰ ὄχι ἐννοῶντας πάντα πὼς αὐτὴ ἡ παγίδευσις σχετίζεται μὲ ὕδωρ, κατ’ ἀρχὰς δηλώνει ἐκπεσμὸ τῆς ἐννοιολογικῆς μας ἀντιληπτικότητος. Συνέχεια
Ἐκ τοῦ ῥήματος Μέδομαι: φροντίζω, προστατεύω, καθὼς ἦτο (πρὸ τῆς μεταμορφώσεώς της σὲ τέρας) Ἱέρεια τοῦ ναοῦ τῆς Ἀθηνᾶς, τὸν ὁποῖον κι ἐφρόντιζε.
Συνέχεια
Μερικοὶ φίλοι συνεχίζουν νὰ γράφουν γκρίκλις, ὅμως οἱ μορφωμένοι ἄνθρωποι, σὲ ὅλον τὸν πλανήτη, γράφουν στὰ ἑλληνικά, ὅταν θέλουν νὰ δηλώσουν κάτι πολὺ σημαντικό, ποὺ τοὺς ἐκφράζει!
*~*~*~*~*~*~*~*~*
1) Πανεπιστήμιον Ἐδιμβούργου, Σκωτία
Συνέχεια
Ἔρως:
Ὁ Πλάτων ἐτυμολογεῖ τὸν Ἔρωτα παρὰ τῷ ῥῆμᾳ Ἔλω (συλλαμβάνω).
Ἕλως καὶ Ἔρως (διὰ τῆς συνήθους τροπῆς τοῦ Λάμβδα σὲ ῥό, ἀδελφὸς καὶ ἀρερφός), συλλαμβάνονται οἱ πάντες ὑπ΄ αὐτοῦ… Συνέχεια
Δὲν βοηθᾶς ἕνα παιδὶ νὰ μάθῃ Ἀρχαῖα παριστάνοντας τὸ φιλαράκι του —ὅταν καταριέσθε ἀπὸ κοινοῦ, ὑπουργούς, δασκάλους, ἐκπαιδευτικὸ σύστημα, τοὺς ἀρχαίους καὶ τοὺς ἄλλους. Οὔτε ὅταν σιγοντάρῃς τὴν γνώμη του, ὅτι εἶναι νεκρά, ἄχρηστος γλῶσσα. Οὔτε κάνεις κάτι ὑπαγορεύοντας τὸ ἀντίθετο: ὅτι τὰ Ἀρχαῖα εἶναι μία σπουδαία γλῶσσα ποὺ ὀφείλει, εἶναι χρέος του νὰ ἀγαπήσῃ.
Καλὸν μῆνα Φεβρουάριο λοιπόν, ἐκ τοῦ λατινικοῦ Februa, δηλαδὴ ἑορτῆς προσφορῶν τῶν Ῥωμαίων στοὺς θεούς, πρὸς ἐπίτευξιν ἐξαγνισμοῦ καὶ καθάρσεως, διὰ τοῦ πυρὸς ἢ τοῦ ζέοντος ὕδατος.
