Γιατί τώρα; Ἐντός τοῦ θέρους μπορεῖ κάποιος νά καταπιασθῇ μέ τό νά ἐπιλύῃ χρονίζουσες ὑποθέσεις του; Καί γιατί νά μήν τόν ἀναβάλη γιά τό φθινόπωρο, πού θά ἔχει περισσότερες δροσιές;

Ἡ λαϊκὴ σοφία μᾶς ἔχει πρὸ πολλοῦ διδάξη πὼς δὲν πρέπει νὰ ἀφήνουμε γιὰ αὔριο, ὄλα αὐτὰ ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε σήμερα.
Ἀφ΄ ἐνὸς λοιπὸν διότι ἀθάνατοι δὲν εἴμαστε καί, ἀφ΄ ἐτέρου διότι εἶναι πλέον ἡ ὤρα μας γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε τὸ ποιά, γιὰ ἐμᾶς, εἶναι τὰ χρήσιμα καὶ τὰ σημαντικά…
Ἡ ἐπίλυσις ἐκκρεμοτήτων, οὔτως ἢ ἄλλως, θὰ μᾶς βοηθήση νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ περιττὰ βάρη, τὰ ἄγχη καὶ τὶς ἀσάφειες, ἐνᾦ θὰ μᾶς βοηθήση νὰ αἰσθανθοῦμε ἱκανότεροι καὶ δυνατότεροι, δὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς μας.

Συνέχεια →

Τὴν ὥρα ποὺ ὅλη ἡ Εὐρώπη καταῤῥέει…
Τὴν ὥρα ποὺ ὅλο τὸ κρατίδιον «Ἑλλαδοκαφριστάν» ἀποδομεῖται…
Κάπου γύρω μας, σὲ πολλὰ σημεῖα τοῦ πλανήτου, μὰ κυρίως αὐτῆς τῆς χώρας, κάποιοι, λιγοστοί, ἀνατρέχουν στὶς μοναδικὲς ἐκεῖνες ἀρχὲς τῆς δημιουργίας.
Νέοι ἄνθρωποι, παιδιὰ συνήθως, ἀνακαλύπτουν, δημιουργοῦν, γεννοῦν ἐκ τοῦ μηδενὸς ἰδέες, λύσεις, προτάσεις, ἐφευρέσεις… Καὶ φαντάζουν, μέσα στὴν συνολικὴ καταστροφή, ὡς ….παράλογες ἐξάρσεις, ἄκαιρεες καὶ ἐκτὸς πραγματικότητος, ὅλα αὐτά. Συνέχεια →

Συνήθως εἶναι καὶ σκουπίδι…
Ἄχρηστο… Περιττό…
Συνέχεια →