Ἀξίζει νὰ παλεύῃς γιὰ αὐτὰ ποὺ ἀγαπᾶς….
Ἐὰν θὰ εἶσαι νικητὴς στὸ τέλος δὲν ἔχει κάποιαν σημασία… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: δράσεις
Δρῶ καὶ δημιουργῶ γιὰ νὰ νικῶ ἀκόμη καὶ καταθλίψεις!!!
Κυττῶντας γύρω μας, καθημερινῶς, διαπιστώνουμε πὼς τὰ ἐπίπεδα τῆς καταῤῥεύσεως, ἰδίως σὲ ἐπίπεδον ἀντοχῶν, ἔχουν πρὸ πολλοῦ παύση νὰ κρύβονται. Ὅσα κι ἐὰν χώσουμε «κάτω ἀπὸ τὸ χαλί», εἶναι πολλὰ περισσότερα αὐτὰ ποὺ πλέον μᾶς συμπαρασύρουν ὅλους στὸ νὰ μᾶς παγιδεύσῃ μία γενικοτέρα κατάθλιψις, ποὺ ἂν καὶ μέσα της ἐμπεριέχῃ ἄφθονο ὀργή, ἐν τούτοις κατάθλιψις εἶναι. Κατάθλιψις ποὺ ἐὰν δὲν ἀντιμετωπισθῇ, ξεκινῶντας ἀπὸ τὰ ἀτομικά μας βήματα, θὰ μᾶς ὁδηγήση ἐκ τῶν πραγμάτων σὲ αὐτοκτονικὲς συμπεριφορές. Καί, δυστυχῶς, παρὰ τὸν ἄγνωστο (ἐπισήμως) ἀριθμὸ τῶν αὐτοχείρων, οἱ αὐτοκτονίες τελικῶς συγκαταλέγονται καθημερινῶς στὰ ψιλὰ γράμματα τῶν εἰδήσεων. Συνέχεια
Μὲ ἀφορμὴ τὸ βιβλίο…
Εἶναι πολὺ σημαντικὸ πάντα κοντά μας νὰ ἔχουμε ἕνα καλὸ βιβλίο.
Ὄχι ὁποιοδήποτε βιβλίο, ἀλλὰ ἕνα βιβλίο ποὺ πιστεύουμε πὼς μπορεῖ νὰ μᾶς ἀνοίξῃ ὁρίζοντες, ποὺ θὰ μᾶς δόση τροφὴ γιὰ σκέψιν καὶ ποὺ θὰ μᾶς ἀφήση, ὅταν θὰ τὸ τελειώσουμε, τὴν αἴσθησιν τῆς γνώσεως.. Συνέχεια
Ὥρα μας νὰ «κλείνουμε» τὶς ἐκκρεμότητές μας
Γιατί τώρα; Ἐντός τοῦ θέρους μπορεῖ κάποιος νά καταπιασθῇ μέ τό νά ἐπιλύῃ χρονίζουσες ὑποθέσεις του; Καί γιατί νά μήν τόν ἀναβάλη γιά τό φθινόπωρο, πού θά ἔχει περισσότερες δροσιές;
Ἡ λαϊκὴ σοφία μᾶς ἔχει πρὸ πολλοῦ διδάξη πὼς δὲν πρέπει νὰ ἀφήνουμε γιὰ αὔριο, ὄλα αὐτὰ ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε σήμερα.
Ἀφ΄ ἐνὸς λοιπὸν διότι ἀθάνατοι δὲν εἴμαστε καί, ἀφ΄ ἐτέρου διότι εἶναι πλέον ἡ ὤρα μας γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε τὸ ποιά, γιὰ ἐμᾶς, εἶναι τὰ χρήσιμα καὶ τὰ σημαντικά…
Ἡ ἐπίλυσις ἐκκρεμοτήτων, οὔτως ἢ ἄλλως, θὰ μᾶς βοηθήση νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ περιττὰ βάρη, τὰ ἄγχη καὶ τὶς ἀσάφειες, ἐνᾦ θὰ μᾶς βοηθήση νὰ αἰσθανθοῦμε ἱκανότεροι καὶ δυνατότεροι, δὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς μας.
Ἡ μόνη μας ἐπιλογὴ εἶναι ἡ Δημιουργία!!!
Τὴν ὥρα ποὺ ὅλη ἡ Εὐρώπη καταῤῥέει…
Τὴν ὥρα ποὺ ὅλο τὸ κρατίδιον «Ἑλλαδοκαφριστάν» ἀποδομεῖται…
Κάπου γύρω μας, σὲ πολλὰ σημεῖα τοῦ πλανήτου, μὰ κυρίως αὐτῆς τῆς χώρας, κάποιοι, λιγοστοί, ἀνατρέχουν στὶς μοναδικὲς ἐκεῖνες ἀρχὲς τῆς δημιουργίας.
Νέοι ἄνθρωποι, παιδιὰ συνήθως, ἀνακαλύπτουν, δημιουργοῦν, γεννοῦν ἐκ τοῦ μηδενὸς ἰδέες, λύσεις, προτάσεις, ἐφευρέσεις… Καὶ φαντάζουν, μέσα στὴν συνολικὴ καταστροφή, ὡς ….παράλογες ἐξάρσεις, ἄκαιρεες καὶ ἐκτὸς πραγματικότητος, ὅλα αὐτά. Συνέχεια
Ἄς ἀφήσουμε πίσω μας τὴν ζωὴ τῆς πόλεως…
Ἡ ζωὴ στὴν Φύσιν εἶναι πιὸ ποιοτικὴ καὶ τὸ γνωρίζουμε.
Ἡ διαβίωσις στὶς πόλεις εἶναι ἐγκληματικὴ γιὰ τὴν Ἄνθρωπο καὶ τὶς ἀνάγκες του, διότι ξεκινᾶ μὲ τὶς καταπιέσεις καὶ τὶς ἀπαγορεύσεις κι ἐάν, κάποιαν στιγμή, ὑπάρχουν περιθώρια, τότε ἀναγνωρίζονται καὶ τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου. Συνέχεια