Τὰ χρηματοδοτούμενα ἀπὸ τὰ γνωστὰ κέντρα φασισταριὰ ξανακτυποῦν μὲ ἔνα ἀκόμη ἐμετικὸ πρωτοσέλιδο, προσπαθώντας νὰ ἀσκησουν πιέσεις στὴν κυβέρνηση γιὰ διώξεις ἐναντίον ὅσων ἀντιδροῦν στὸν ἀφανισμό τους.
Φασίστες λοιπὸν οἱ κάτοικοι οἱ ὁποῖοι ὑπερασπίζονται τὰ ἐδάφη τους, τὶς οἰκογένειές τους καὶ τὶς περιουσίες τους ἀπὸ τὶς ξενόφερτες ΜΚΟ, τοὺς ἀλληλεγγύους τοὺς ΛΑΘΡΕποίκους καὶ γενικῶς τὰ φασιστάκια τῆς ἀριστερᾶς.
Ἡ προβοκάτσια καὶ ἡ χειραγώγησις τοῦ πλήθους, ἀπὸ πλευρᾶς «Mega channel», συνεχίζεται ἀκάθεκτος…
Κατ’ ἀρχὰς νὰ δηλώσω πὼς ἀγνοῶ παντελῶς τὴν δομὴ τῆς ἐν λόγῳ ὀργανώσεως (ἐὰν ὑπάρχῃ), καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ ὅποια πρόσωπα σχετίζονται μαζύ της.
Νὰ δηλώσω ἐπίσης πὼς κατ’ ἐμὲ δὲν ὑφίσταται ἐθνικιστικὴ ὀργάνωσις τέτοια, διότι λογικὰ σκεπτομένη καὶ μόνον, Ἕλληνες (πραγματικοί) δὲν θὰ τὴν ὀνόμαζαν ἔτσι.
Τέλος νὰ δηλώσω πὼς μέσα μου, μᾶλλον ἐνστικτωδῶς, πιστεύω πὼς «τυλίγουν σὲ μίαν (ἀνύπαρκτο) κόλλα χαρτί» κάποιους ἐνοχλητικοὺς καὶ ἀνεντάκτους συμπατριῶτες μας, μὲ σκοπὸ τὸ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ αὐτούς…
Αὐτὰ γιὰ ἀρχή…
Τὸν Μάρτιο τοῦ 2015 κάποια ὀργάνωσις, λέει, ἀπὸ τὸ πουθενά, ἔφθασε νὰ βεβηλώσῃ μὲ (ἐπισήμως) ναζιστικὰ σύμβολα τὸ μνημεῖον τοῦ φύσσα. Γελάσαμε τότε… γελάσαμε πολύ…
Συνέχεια
Ὁ Ὕμνος τοῦ Ῥαγιᾶ!
«Ὁ Τουρκαντένα τῶν προσκυνημένων θεατῶν»
Δεῖγμα Ἕλληνος Ῥαγιᾶ, εἶναι αὐτός,
ποῦ εἴν΄στὸν σουλτάνο του πιστός,
τοῦ ὀθωμανικοὺ δικαίου, εἶναι φίλος
καὶ τοῦ Νοστραδὶν Χότζα ὁπαδός. Συνέχεια
…κι ἄλλα χαριτωμένα!
Ἔχω λοιπὸν ἕναν ἐξάδελφο τῆς μητέρας μου ποὺ τὸν ἀποκαλοῦμε «Βασίλω», ξεχνώντας συχνὰ πυκνὰ τὸ πραγματικό του ὄνομα.
Τὸ «Βασίλω» τοῦ θείου μου προέρχεται ἀπὸ τὴν συμπεριφορά του καὶ βασίζεται στὸ «ὅπου γάμος καὶ χαρὰ ἡ Βασίλω πρώτη». Κοινῶς, ὅπου γάμος, γλέντι, διασκέδασις, παρέα, χορός, κρασοκατάνυξις, οὐζοκατάνυξις, τσιπουροκατάνυξις, γκομενοκατάνυξις ἡ …«Βασίλω» μας πρώτη καὶ μὲ διαφορά. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ἁπλῶς ἀκολουθοῦν τὴν …«Βασίλω» μας, ἐὰν θέλουν νὰ περάσουν καλά. Συνέχεια
Τώρα τελευταία, τοὐλάχιστον στὰ θέματα γεωπολιτικῆς, ἐθνικῆς ἀμύνης καὶ ὁπλικῶν συστημάτων παρατηρῶ πὼς εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ οἱ (σχετικῶς) νεο-ἐμφανιζόμενοι εἰδησεογράφοι, ἀλλὰ κι ἀρκετοὶ παλαιώτεροι, ποὺ ἐπικεντρώνουν σὲ αὐτά, ἀφήνοντας στὸν ἀναγνώστη, μετὰ τὸ πέρας τῆς ἀναγνώσεως τῶν ἄρθρων τους, ἕνα ἀμυδρὸ συναίσθημα ἐθνικῆς ἀνακουφίσεως καὶ μίαν βεβαιότητα ἐγκυρότητος. Κι ὅλο αὐτό, ἄλλοτε ἔντονα κι ἄλλοτε διακριτικά, μεγιστοποιεῖται σταδιακά, γιὰ νὰ μποροῦμε σήμερα νὰ ἰσχυρισθοῦμε πὼς ἡ σοβαρὴ ἀρθρογραφία ἐπιστρέφει καὶ μάλιστα μὲ ἐθνικὴ ταὐτότητα.
(Καλά, δὲν μᾶς πείθουν τόσο εὔκολα, ἀλλὰ αὐτὴν τὴν στιγμὴ μιλᾶμε μόνον γιὰ τὶς ἐντυπώσεις ποὺ ἀφήνουν στὸ πλατὺ κοινό.) Συνέχεια
