Ἐδῶ καὶ πάρα πολὺ καιρὸ βρίσκω στὴν εἴσοδο τῆς κατοικίας μου, στὸ αὐτοκίνητο, στὸ ταχυδρομικό κουτί, στὶς κολῶνες, στὰ καταστήματα, στὸν δρόμο χαρτάκια σὰν αὐτό:
Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν συζητούσαμε μὲ τὸν φίλο Γιάννη ἀκριβῶς αὐτό. Τὴν δική του ἐπίσης παρατήρησι ἐπὶ τοῦ πανταχοῦ παρόντος πλέον ἐνεχυροδανειστηρίου.
Τί γίνεται μὲ τοὺς Ἀμερικανούς; Πτωχεύουν κι ἀναζητοῦν τρόπους νὰ ἀποκτήσουν πρόσβασι σὲ πολύτιμα μέταλλα;
Δέν εἶναι ἰδιαιτέρως περίεργος ἡ τακτική των μέ τά ναυάγια; Πρὸ καιροῦ μᾶς εἶπαν πὼς ἀνέσυραν ναυάγιον μὲ χρυσό…
Τώρα; Τί; Ἄργυρος; Χμμμμμμμμμμ………. 
Διακόσιοι τόννοι ασήμι σε ναυάγιο του 1941 στον Β. Ατλαντικό
Ένας θησαυρός κρυβόταν εδώ και 70 ολόκληρα χρόνια στα παγωμένα νερά του Βορείου Ατλαντικού, όπου στο ναυάγιο ενός βρετανικού φορτηγού πλοίου εντοπίστηκε το μεγαλύτερο φορτίο πολύτιμου μετάλλου που βρέθηκε ποτέ στη θάλασσα.Πρόκειται για το πλοίο Gairsoppa, το οποίο βυθίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γιὰ κῦττα κάτι πράγματα ποὺ συμβαίνουν στὸν πλανήτη.
Τελικῶς ὁ εὐρών πρέπει νά ἀμειφθῇ ἤ ἐπιτρέπεται καί νά κρατήσῃ τά εὑρήματα; Ἔ;
Ήταν ένα από τα ευρήματα που προκάλεσαν αίσθηση: Το 2007, αμερικανική εταιρεία ανακάλυψε στον Ατλαντικό 17 τόννους χρυσού. Η εταιρεία διεκδίκησε τον μεγαλύτερο θησαυρό που βρέθηκε ποτέ σε καταποντισμένο πλοίο. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Σύμφωνα με την απόφαση, ο θησαυρός ανήκει στην Ισπανία.
Καλὸ τὸ ἐρώτημα, ἀλλὰ μᾶλλον εὔκολος πλέον ἠ ἀπάντησις.
Ξέρει αὐτός! Ξέρει τί μᾶς ἔχει ἐτοιμάσει καὶ φροντίζει νὰ κερδοφορήσῃ καὶ ἀπὸ αὐτό. Ἀφῆστε δέ, ποὺ ὅπως πᾶμε, σὲ λίγο δὲν ξέρω ἐὰν θὰ ὑπάρχῃ γῆ γιὰ νὰ τὴν καλλιεργήσουμε…
Γιατί; Μὰ διότι ἔτσι ὅπως πᾶμε, πιὸ πολλοὶ θὰ εἴμαστε ἐμεῖς παρὰ ἡ Γῆ. Ποῦ νὰ χωρέσουμε; Δὲν… Συνέχεια
Ὁ Βισάλτης εἶχε …πλουσιότερο τίτλο, ἀλλὰ εἴπαμε, τὸν «περιορίζουμε» γιὰ νὰ χωρέσῃ…
Ο Θουκιδίδης, ο Φίλλιπος,ο Αριστοτέλης και ο χρυσός της Μακεδονίας
