Βολεύει πολύ ἡ ἄγνοια;

Βολεύει… Βολεύει τόσο ὅσο νὰ ἀκροβατοῦμε ἀκόμη καὶ μεταξὺ ζωῆς καὶ θανάτου…

Ἡ (ἀριστοτελικὴ) «κατὰ συνθήκην ἄγνοια» εἶναι ἀποτέλεσμα πολλῶν παραγόντων, μά, κυρίως, κάποια ἀδυναμίας, ὄχι ἀπαραιτήτως νοητικῆς.
Συνέχεια

Γιὰ νὰ …διδάξουμε, πρέπει νὰ γνωρίζουμε!!!

Πῶς μποροῦμε νά …πείσουμε τούς ἄλλους νά κάνουν αὐτό πού πιστεύουμε ἐμεῖς γιά σωστό; Μποροῦμε; Ἤ ὄχι;
Συνέχεια

Γίνε ἐσὺ λοιπὸν ἡ διαφορά…

Τὸ νὰ σηκώνῃς τὰ χέρια ψηλά, ὅταν γύρω σου ὅλα καταῤῥέουν, εἶναι τὸ εὔκολο.
Τὸ νὰ παλεύῃς, νὰ ἀγωνίζεσαι καὶ τελικῶς νὰ νικᾷς εἶναι τὸ δύσκολο… Καὶ λίγοι θὰ ἐπιλέξουν νὰ τὸ κάνουν.

Τὸ τὶ εἶναι σήμερα ἡ κοινωνία μας τὸ ξέρουμε. Συνέχεια

Ψευδαισθήσεις, ψευδο-ἐλπιδοφορίες καὶ ὀφθαλμαπάτες

Ὅσο πιὸ μεγάλη ἡ Ἀνάγκη, τόσο πλησιέστερα στὰ ἔνστικτα ἐπιβιώσεως διαβιεῖ κάποιος καί, κατ’ ἐπέκτασιν, σὲ κάθε ἀντίθετον περίπτωσιν, τόσο ἀποδεικνύεται πὼς οἱ διάφορες ἀπόψεις του, θεωρίες καὶ ἐμμονές του προέρχονται ἀπὸ συμπεράσματα ποὺ αὐθαιρέτως ἀπέκτησε.
Εἴπαμε ὅμως πὼς ὅλα αὐτὰ δὲν δομοῦνται βάσει τῶν αἰσθητηρίων ὀργανων μας (λόγῳ τῶν καταγραφῶν μας ποὺ ἐπιβεβαιώνονται ἢ διαψεύδονται μέσῳ τῶν πέντε μας αἰσθήσεών μας) παρὰ μόνον ἀπὸ τὶς ἀφηρημένες ἔννοιες, ποὺ μὲ κάποιον τρόπο υἱοθετήσαμε ἅπαντες. Ἀφηρημένες ἔννοιες ποὺ πατοῦν ἐπάνω σὲ ἐρμηνεῖες, ἀπολύτως ἀτομικές, δίχως ἀπαραιτήτως νὰ ἀποδεικνύονται.
Συνέχεια

Γιά ποιάν ἐλευθερία συζητᾶμε;

Τήν Ἐλευθερία τοῦ νά κάνουμε ὅ,τι θέλουμε ἤ τήν Ἐλευθερία τού νά κάνουμε ὅ,τι μᾶς χρειάζεται;
Καί τί εἶναι αὐτό πού μᾶς χρειάζεται; Τό νά ἀπολαμβάνουμε τά πάντα δίχως ὅριον ἤ τό νά ἀπολαμβάνουμε ἔως κάποιου ὁρίου; Καί ποιός θά θέτη αὐτό τό ὅριον; Ἐμεῖς ἤ ἄλλοι;

Συνθίζουμε, ὡς ἀνθρωπότης, νὰ καταπατοῦμε μόνοι μας, μὲ κάθε εὐκαιρία, πρῶτα καὶ κύρια τὰ ὅρια ποὺ ἐμεῖς θέτουμε στοὺς ἑαυτούς μς. Πότε διδαχθήκαμε ὅμως νά τά σεβόμεθα; Καί γιατί πρέπει ὁ φόβος νά δρᾷ ἐπάνω μας πρό κειμένου ἐξ ἀνάγκηςνά τά περιφρουροῦμε; Μήπως κάτι κάνουμε τελικῶς λάθος; Συνέχεια

Ζωνταντεύουμε (σιγά-σιγά!!!) τὸ Ἔνστικτον Ἐπιβιώσεώς μας!!!

Ὑπάρχουν πολλὰ Ἔνστικτα στὴν ἀνθρωπότητα, ποὺ (οὔτως ἢ ἄλλως) ἀνήκει στὸ ζωϊκὸ βασίλειον…
Μὰ, πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, ὑπάρχει τὸ Ἔνστικτον Ἐπιβιώσεώς μας, ποὺ πλέον ἔχουμε, ἄλλοτε λιγότερο κι ἄλλοτε πλήρως, ἀδρανοποιήση, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὰ πλείστα τῶν ζώων ποὺ διαβιοῦν ἐλευθέρως.
Συνέχεια