Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀριστοφάνης
Ἐκκλησιάζουσαι. (ἀναδημοσίευσις)

ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ: Ἐξέρχεται μετὰ προφυλάξεως ἐκ τῆς οἰκίας της, κρατοῦσα λῦχνον ἀνημμένον, τὸν ὁποῖον τοποθετεῖ ἐπὶ τινὸς λίθου καὶ ὁμιλεῖ πρὸς αὐτόν:
Ὦ φῶς λαμπρὸ τοῦ λύχνου μου! ποὺ εἰς τὸν τροχὸν τὸν ἔπλασαν καί ὕστερα ψηλὰ ψηλά, στὸ σπίτι τὸν ἐκρέμασαν!!
Λῦχνε, θὰ εἰπῶ τὴν τύχη σου, καὶ τὴν καταγωγή σου.
Συνέχεια
Λῦχνε, θὰ εἰπῶ τὴν τύχη σου, καὶ τὴν καταγωγή σου.
Συνέχεια
Ὁ Πλάτων στὸ Σούνιο
Ὁ Πλάτων στὸ Ἀκρωτήριο τοῦ Σουνίου, ἀνάμεσα στοὺς μαθητές του.
Πρῶτος ἀναφέρεται στὸ Σούνιο ὁ Ὅμηρος (Ὀδύσσεια, γ΄ 278), περιγράφοντάς το ὡς τὸ «ἱερὸ ἀκρωτήριο τῶν Ἀθηναίων». Ὁ Ἡρόδοτος (6,87) μᾶς πληροφορεῖ ὅτι κάθε τέσσερα χρόνια οἱ Ἀθηναῖοι ὀργάνωναν ἐκεῖ μεγάλη γιορτή. Τὸ ἱερὸ τοῦ Ποσειδῶνος μνημονεύουν οἱ τραγικοὶ ποιητὲς Εὐρυπίδης καὶ Σοφοκλῆς καὶ ὁ κωμικὸς Ἀριστοφάνης.
Μὰ μπορῶ νὰ ξεχωρίζῳ τὸ Ἑλληνικὸ ἀπὸ τὸ μὴ Ἑλληνικό…
Ὅταν ἀνέβηκε τὸ ἔργο «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» τοῦ Ἀριστοφάνη, στὸ θέατρο τοῦ Ἡρῴδου τοῦ Ἀττικοῦ, σὲ σκηνοθεσία Λίνου Καρζῆ, τὸ 1951, ὁ Καραγάτσης ἔγραψε μία κριτική, στὴν ὁποία μεταξὺ ἄλλων εἶπε: Συνέχεια
Ἐκκλησιάζουσαι.
ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ: Ἐξέρχεται μετὰ προφυλάξεως ἐκ τῆς οἰκίας της, κρατοῦσα λῦχνον ἀνημμένον, τὸν ὁποῖον τοποθετεῖ ἐπὶ τινὸς λίθου καὶ ὁμιλεῖ πρὸς αὐτόν:
Ὦ φῶς λαμπρὸ τοῦ λύχνου μου! ποὺ εἰς τὸν τροχὸν τὸν ἔπλασαν καί ὕστερα ψηλὰ ψηλά, στὸ σπίτι τὸν ἐκρέμασαν!!
Λῦχνε, θὰ εἰπῶ τὴν τύχη σου, καὶ τὴν καταγωγή σου.
Συνέχεια
Λῦχνε, θὰ εἰπῶ τὴν τύχη σου, καὶ τὴν καταγωγή σου.
Συνέχεια