Γιὰ νὰ θάβουν ἄγαλμα, ἀποκλείεται.
Γιὰ νὰ θάβουν νεκρό, ἀποκλείεται…
Γιὰ νὰ ξεθάβουν ὅμως ΔΙΚΑ μας κληροδοτήματα, ναί, αὐτὸ εἶναι τὸ βέβαιον.
Ἄλλως τὲ γνωρίζουμε ὅλοι τὴν ἀγωνία τῶν φυλάκων τοῦ Μουσείου τῆς Ἀκροπόλεως νὰ κρύψουν, νὰ θάψουν, νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, διότι ἀντιλαμβάνονταν βαθύτατα τὸ μέγεθος τῆς βαρβαρότητος τοῦ κατακτητοῦ.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀρχαιοκαπηλία
Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἓνας «φιλέλλην» εἰς τήν Ἑλλάδαν…
Δὲν μποροῦμε οὒτε νά ξεχάσουμε ἀλλὰ οὒτε νὰ παραβλέψουμε ὃτι ὑπῆρξε ἓνας ἀπὸ τοὺς δεκάδες ἢ καί ἑκατοντάδες «φιλέλληνες» ἀρχαιοκάπηλους ποὺ σάρωσαν τὴν Ἓλληνικὴ Γῆ, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν πιὸ δύσκολων στιγμῶν της…
Ὁ Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἦταν Γάλλος περιηγητὴς καὶ πρεσβευτὴς στὴν Κωνσταντινούπολιν. Γεννήθηκε τὸ 1752 (Παρίσι), καὶ πέθανε τὸ 1817 (Παρίσι). Καταλαμβάνῃ σύμφωνα μὲ τοὺς βιογράφους του καὶ τοὺς κριτικοὺς τῶν ἒργων του, ἐξέχουσα θέσι ἀνάμεσα στοὺς μελετητάς. Ὁ Choiseul Gouffier ὑπῆρξε προστάτης καὶ φίλος πολλῶν λογίων, συμπεριλαμβανομένων τοῦ Αbbe Barthelemy καὶ τοῦ DeLille.
Ἀρχαιοελληνικὸς θώραξ σὲ χέρια Τούρκου ἀρχαιοκαπήλου.
Ὁ ὁποῖος ὅμως συνελήφθη.
Εὐτυχῶς…
Ἀλλά πόσοι σάν κι αὐτόν κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι; Ἰδίως στήν Μικρά Ἀσία;
Πόσα μουσεῖα ἀνά τῷ κόσμῳ ἔχουν Ἑλληνικά εὑρήματα; Πῶς τά ἀπέκτησαν;
Ἐὰν ἐξαιρέσουμε τὰ ἐλάχιστα ποὺ «ἐκέρδισαν» οἱ διάφορες ἀποστολές ἀρχαιολόγων, ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἀποτέλεσμα λεηλασίας. Συνέχεια
Εἶναι οἱ Νεάντερνταλ πρόγονοί μας;
Ἔτσι ἰσχυρίζεται ἡ σύγχρονος ἐπιστημονικὴ κοινότης. Ἔτσι τέλος πάντων θέλουν νὰ πιστεύουν οἱ ἐρευνητές.
Ὅμως…
Αὐτὸ τὸ ὅμως, ποὺ τόσα χρόνια τριγυρίζει στὸ μυαλό μου, καὶ ἦταν αἰτία νὰ διαφωνήσω πολλὲς φορὲς μὲ κάποιους καθηγητές μου, εἶναι τὸ ὅ,τι τὰ εὑρήματα εἶναι διάσπαρτα, ἄσχετα χρονολογικῶς μεταξύ τους καὶ τυχαῖα. Δυστυχῶς, ἤ εὐτυχῶς, δὲν μποροῦν νὰ ἐξαχθοῦν συμπεράσματα, γιὰ τὸ πότε ἐνεφανίσθη ἤ ἐξηφανίσθη κάποιο εἶδος, διότι ἀφ΄ ἑνὸς ἔχουν «στριμώξει» τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου σὲ κάτι μικρὰ Συνέχεια
Τέσσερεις νέοι βασιλικοὶ τάφοι στὴν Βεργίνα!
Ἐτοῦτος ὁ τόπος, ὅπου κι ἐὰν τὸν πατήσουμε, ἀπὸ κάτω, ἀπὸ τά σπλάχνα του, ἔχει νὰ μᾶς ἐμφανίσῃ μαρτυρίες ἀδιαπραγμάτευτες… Ἱστορία μὴ καταγεγραμμένη… Μνῆμες ξεχασμένες….
Ἀπὸ ἄκρου εἰς ἄκρον, ὅλη ἡ χερσόνησος τοῦ Αἵμου, ὅπου κι ἐὰν τὴν σκάψουμε, θὰ εὕρουμε ἀποδείξεις γιὰ τὴν Ἑλληνικότητά της.
Φυσικὰ πράγματα, θὰ μοῦ πεῖτε…
Ναί, φυσικά… Φυσικότατα…
Συνέχεια
Ἕξι λειψοὶ Ἒρωτες…
Ἕξι Ἔρωτες…
Ἕξι ξεχασμένες μορφές, ποὺ κάποιοι ἐπὶ τέλους ἀπεφάσισαν νὰ ἐμφανίσουν στὸ φῶς. Ἔτσο, γιὰ νὰ πάρουμε μίαν ἀκόμη ἰδέα τῆς ὀμορφιᾶς ποὺ χάσαμε…
Ἕξι ἔρωτες ποὺ πλαισίωναν ἀγάλματα, γιὰ τὰ ὁποῖα ὅμως δὲν μᾶς ἐπέτρεψε τὸ μένος, ἡ ἀμορφωσιὰ καὶ ἡ κτηνωδία κάποιων νὰ γνωρίσουμε…