Ὅταν σᾶς λέω πὼς θὰ γελάσουμε τὸ ἐννοῶ.
Βγῆκε τὸ μπιμπίκιον, ὁ νούμερο ἕνα πατριδοκάπηλος τῆς χώρας, νὰ μᾶς δείξῃ πόσο …προκομμένο ἄτομον εἶναι. Τὸ μπιμπίκιον πατριῶτες… τὸ μπιμπίκιον… Αὐτὸ ποὺ ὅπου βλέπει ἑβραΐλα σπεύδει νὰ σουρθῇ γλείφοντας…
Τὸ τυπογραφικὸ τοῦ ἡμερολογίου 2007 τῶν Ἐκδόσεων Γεωργιάδη.
Διακρίνεται ἡ χειρόγραφη ἐντολὴ τοῦ Ἀδώνιδος Γεωργιάδη «ὄχι ἀναφορὰ στοὺς ἑβραίους» καὶ οἱ γενόμενες κατόπιν αὐτῆς ἀπὸ ἐμένα «ἀναγκαστικὲς διορθώσεις».
Ἀπὸ τὰ γέλια φυσικά.
Γιατί γελῶ; Μά, διότι, γιὰ κακή μου τύχη, μοῦ …«ἔτυχε» νὰ τὸν γνωρίζω, χρόνια τώρα καί, φυσικά, νὰ ἀντιλαμβάνομαι καλῶς πλέον πὼς αὐτὸ ποὺ θέλει τὸ ἐν λόγῳ ἄτομον νὰ βλέπουμε οὐδόλως εἶναι καὶ αὐτὸ ποὺ πράγματι βλέπουμε.
Καί, ἔνα ἁπλὸ παράδειγμα, γιὰ τὸ …«ἦθος» του, μποροῦμε εὔκολα νὰ διαπιστώσουμε στὴν συμπεριφορὰ τοῦ σπυρέτου ἀπέναντι στὸν Κωνσταντῖνο Ποταμιᾶνο.
Διότι, ὡς γνωστόν, ὁ ἄνθρωπος κρίνεται ἀπὸ τὶς πράξεις του καὶ οὐδέποτε ἀπὸ τὰ λόγια του.
Συνέχεια
…ὡς γνωστόν, ἐλέγχει καὶ μίαν χώρα!!!
Γιὰ ὄσους δὲν κατάλαβαν, ΣΥΡΙΖΑ καὶ Νέα Δημοκρατία μαλώνουν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ διῳρίση τὴν νέα ἡγεσία τῆς Δικαιοσύνης.
Γιατὶ ἡ δικαιοσύνη εἶναι ἀνεξάρτητος. Συνέχεια
Πατούλης ἤ δούρου;
Δίλημμα σκληρό… Σκληρότατον…
Βλέπεις τὸν (ὑποτίθεται) πρῶτο πολίτη τῆς χώρας, ποὺ εἴθισται νὰ τὸν ἀποκαλοῦν πάκη, νὰ χαριεντίζεται μὲ τὴν Ἰσραηλινὴ ὑπουργὸ Κοινωνικῆς Ἰσότητος, στὶς 28 Φεβρουαρίου στοὺς Δελφοὺς (Οἰκονομικὸ Φόρουμ)…
Ἡ χαρά του ἀπερίγραπτος, τὰ χαμόγελά του μοναδικὰ καὶ ἡ καλή του ἐπικοινωνία μὲ τὴν ἐν λόγῳ ὐπουργὸ στιγματίζει, ἐμμέσως ἀλλὰ σαφῶς, τὶς πραγματικὲς προθέσεις ὅλων τῶν κουδουνισμένων ποὺ φέρονται νὰ μᾶς κυβερνοῦν. Συνέχεια
