Εἶχα διαβάσῃ ἐλάχιστα γιὰ τὸ θέμα καὶ σήμερα, μελετῶντας τὸ παρακάτω κείμενον, ξαφνιάστηκε εὐχάριστα. Ὄχι γιὰ τὸ ὅτι (καὶ ποῦ) «ὑπό-δεχόμεθα» ἐξωγηΐνους. (Αὐτὸ προσωπικῶς τὸ ἔχω ξεκαθαρίσῃ μαζύ τους. Δὲν θὰ συναπαντηθοῦμε… Ἔχουμε μαλώσῃ!!!) Ἔλαβα πληροφορίες ὅμως ποὺ ἐπιβεβαιώνουν κάποιες δικές μου παρατηρήσεις καὶ κάποιες σκόρπιες σκέψεις, ποὺ ὅμως ἐβασίζοντο σὲ μελέτη κειμένων τῶν παππούδων μας κι ὄχι σὲ οὐφολογίες.
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνεθουσίασε εἶναι ἡ ἐπιβεβαίωσις τῆς ὑπάρξεως τοῦ πλέγματος, ποὺ γιὰ κάποιους λόγους δὲν Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐπιστήμη
Ποιά τσιπάκια; Τό σῶμα μας μετατρέπουν σὲ τσιπάκι!
Τελικῶς εἴμαστε αὐτὸ ποὺ ὅλοι οἱ ἐπιστήμονες φοβοῦνται πὼς εἴμαστε. Μοναδικὰ τῆς φύσεως ὄντα.
Βέβαια, λίγο μὲ τὴν νανοτεχνολογία, λίγο μὲ τὶς ἀκτινοβολίες, λίγο μὲ τὶς φωτοσκιάσεις, μᾶς ἔχουν πολλὰ ἀλλοιώσῃ στὸ σῶμα μας καὶ στὸν τρόπο ποὺ προσλαμβάνει τὶς πληροφορίες.
Πάντως, ἐὰν θυμηθοῦμε καὶ τὴν Ἑλληνίδα ποὺ πρώτη ἀνεκάλυψε τὴν ἀναγνώρισί μας μέσῳ τῶν παλμῶν τῆς καρδιᾶς μας, τότε πολὺ φοβᾶμαι πὼς ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα μόνον μὲ τὸ ἀτομικό μας φᾶσμα θὰ διαθέτουν κάθε μας στοιχεῖο.
Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ τὸ κατανοήσουμε, ἐὰν ἀναλογιστοῦμε πὼς ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει διαφορετικὲς Συνέχεια
Οἱ μεγαλοφυεῖς κατασκευές τοῦ Ἀρχιμήδους
Οι μεγαλοφυείς κατασκευές τού Αρχιμήδη,που είχαν σκορπίσει το φόβο στους ρωμαίους κατά την πολιορκία των Συρακουσών.
γράφει ο Λάζαρης Γιάννης Συνέχεια
Γλῶσσα, σκέψις, φῶς οἱ κατ’ ἐξοχὴν διαμορφωτὲς τοῦ DNA!
Λίγο …βαρύγδουπος ὁ τίτλος μας σήμερα, ἀλλὰ σαφῶς ἀληθής.
Ἡ οὐσία τῆς σημερινῆς δημοσιεύσεως εἶναι στὸ ὅ,τι ἀποκαλύπτεται σταδιακῶς πλέον πὼς τὸ DNA μας, καθῶς φυσικὰ καὶ κάθε ἐμβύου ὄντος, δὲν ἐμπεριέχει τὴν πληροφορία ἀλλὰ τὴν λαμβάνει!!!
Τὴν λαμβάνει, τὴν ἀναμεταδίδει καὶ τὴν διατηρεῖ, ἐὰν αὐτὸ πρέπει νὰ κάνῃ!!! Ἀλλὰ δὲν τὴν παράγει!!! (Αὐτὸ κι ἐὰν τραβηγμένο, ἀλλὰ λίγη ὑπομονή!!!)
Σήμερα, ὄχι ἐγώ, αὐτοὶ οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι σαφῶς καὶ τυγχάνουν μεγαλυτέρας ἐπιστημονικῆς καταρτίσεως ἀπὸ κάποιους ποὺ τὸ ἔπαιζαν ἔως σήμερα εἰδικοι, ἔρχονται νὰ ἀποδείξουν πὼς ὁ λόγος, τὸ περιβᾶλλον, ἡ ἦχος, Συνέχεια
Ἡ χαμένη Ἀτλαντίς.
Τὸ μόνο ποὺ θὰ συμπληρώσω στὸ παρακάτω κείμενον εἶναι ἕνα δικό μου κείμενον μὲ τίτλο, Ὀ Ἄτλας, μύθος ἢ ἱστορία; Γιατί;
Ὅσοι ἀποφασίσουν νὰ τὸ ξαναδιαβάσουν, θὰ ἤθελα νὰ προσέξουν τὶς χρονικὲς περιόδους ποὺ τοποθετοῦσα τὰ σχετικὰ μὲ τὸν Ἄτλαντα.
Ἡ ἀντισεισμικότης τῶν κτιρίων τῶν παππούδων μας.
Ἀντίστασις ἀλλὰ ὄχι ἀντίστασις, αὐτὴν εἶναι ἡ βασική τους συνταγή.
Κατ’ οὐσίαν μᾶς διδάσκουν, μέσῳ τῶν ὅσων, δυστυχῶς ἐλαχίστων, κτισμάτων διασώζονται, νὰ ἀλλάξουμε τρόπο δομήσεως τῶν κτιρίων μας. Νὰ φτιάξουμε κτίρια τέτοια ποὺ τελικῶς νὰ ἐπιτρέπουν στὶς δονήσεις νὰ γίνονται αἰσθητές, ἀλλὰ σὲ καμμίαν τῶν περιπτώσεων νὰ μὴν βρίσκουν ἀντίστασι. Δῆλα δὴ νὰ μετατρέπουν τὴν ἐνέργεια τοῦ σεισμοῦ σὲ θερμότητα καὶ ἔτσι μεγάλο μέρος της νὰ ἐκτονώνεται.