Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐτυμολογία

Λεξιπαιδιά: Τὸ λουρὶ στὴν μάννα.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

  1. Ὅσο πλούσια κι ἂν εἶναι μία γλώσσα καὶ ὅσο ἱστορικὸ βάθος κι ἂν ἔχει, ἔρχονται χρόνια καὶ καιροὶ ποὺ κάτω ἀπὸ ὁρισμένες συνθῆκες ἀναγκάζεται νὰ δανείζεται λίγες ἢ πολλὲς λέξεις ἀπὸ ἄλλες γλῶσσες. Αὐτὸ συνέβη καὶ μὲ τὴν ἑλληνική, ἡ ὁποία, παρόλο ποὺ οὐδόλως ἐζήλωσε τὴν κατώτερή της λατινική, ἐν τούτοις πολιτογράφησε ἀρκετὲς λέξεις ἀπὸ ἐκείνη, ἀχρηστεύοντας παράλληλα δικές της. Συνέχεια →

Κάθε λέξις τοῦ Ὁμήρου καὶ ἕνα «κλειδί».

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὅταν ὁ Ὀδυσσεὺς φθάνῃ στὴν Ἰθάκη ἀποφασίζει νὰ σκοτώσῃ τοὺς μνηστῆρες.
Ὁ ἰσχυρότερος ἀντίπαλός του εἶναι ὁ ΑΝΤΙ-ΝΟΟΣ.
Ἀναλύοντας τὴν λέξι βλέπουμε ὅτι βγαίνει ἡ ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΙΣ, κάτι ποὺ μᾶς κάνει νὰ μὴ σκεπτόμεθα καθαρά.
(Εἶναι ἡ ὀργὴ τοῦ Ὀδυσσέως). Συνέχεια →

Αἰθροβάτης

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Αἰθροβάτης: αὐτὸς ποὺ περπατάει στὸν ἀέρα, ἢ τὸν αἰθέρα, ποὺ μπορεῖ νὰ περάσῃ πάνω ἀπὸ ποταμοὺς καὶ θάλασσες καὶ νὰ εἰσέλθῃ σὲ ἄδυτα.
Ἕνας πολὺ ὡραῖος ἀρχαῖος ἑλληνικὸς ὅρος Συνέχεια →

Δημήτριος, ◄ Δήμητρα ◄ δᾶ + μήτηρ = μήτηρ γή

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Δημήτριος, ◄ Δήμητρα ◄ δᾶ + μήτηρ = μήτηρ γή
◙ Ἀνατρέχοντας τὴν βιβλιοθήκην τῆς Θεσσαλονίκης
►Ὁ Βίος τοῦ Ἁγίου-Δημητρίου στὸ παλαιότερον συναξάριον ποὺ εὑρίσκεται στὴν Ἱταλίαν παρουσιάζεται τελείως διαφορετικὸς.
►Ὡς ἕνας προχωρημένης ἡλικίας μοναχός. .. ποὺ ζοῦσε σὲ μίαν καλύβην κάπου ἐκει στὰ δικαστήρια … Συνέχεια →

Εἶναι μήπως ἄλλο σοσιαλισμός κι ἄλλο δημοκρατία;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἀφοῦ ὁ ‘σοσιαλισμός’ ἐτυμολογεῖται ἀπό τὸ social – δημόσιος θὰ λέγαμε γιατὶ ἡ κοινωνία ἀφορᾷ τοὺς κοινοὺς, τοὺς ὁμοίους δηλαδή – … 

…τότε πῶς γίνεται νὰ ὑπάρχει σοσιαλδημοκρατία;

Εἶναι μήπως ἄλλο ὁ σοσιαλισμός καὶ ἄλλο ἡ δημοκρατία;

Εἶναι Ὑβρίδιον ἡ σοσιαλδημοκρατία; Συνέχεια →

«Εἴμαστε Φύσει ἀριστεροί!»

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Συζητοῦσα λοιπὸν σὲ μίαν παρέα, ἐκεῖ, στὴν ἀγαπημένη μου παραλία, γιὰ ὀδοντιάτρους.
Κάποιος, δάσκαλος ἐδήλωνε, ἐπετάχθη (ὡς πορδή) κι ἔπιασε νὰ μᾶς περιγράφῃ τὴν γνωριμία του μὲ μίαν ὀδοντίατρο, ἐξαιρετικὴ ἀλλὰ κυρίως οἰκονομική. Πάρα πολὺ οἰκονομική! Μὰ πάρα πάρα πολύ! Κι ἀπὸ ἀποτέλεσμα…!!! Τὸ καλλίτερον!
«Εἶναι βλέπετε …συντρόφισσα!!! Κι ἐμεῖς πᾶμε μόνον σὲ αὐτὴν διότι εἴμαστε Φύσει ἀριστεροί!!!»…

Καλά… Καρπούζι ἔτρωγα… Μέ φαντάζεσΘε τό τί ἔπαθα; Ὅλα τὰ κουκούτσια, ἔτσι ξαφνικά, ἐκατευθύνθησαν πρὸς τὸ …στομάχι μου!!! Ἄκου «Φύσει ἀριστεροί»!!! Ἐὰν εἶναι δυνατόν!

Συνέχεια →