Συζητοῦσα λοιπὸν σὲ μίαν παρέα, ἐκεῖ, στὴν ἀγαπημένη μου παραλία, γιὰ ὀδοντιάτρους.
Κάποιος, δάσκαλος ἐδήλωνε, ἐπετάχθη (ὡς πορδή) κι ἔπιασε νὰ μᾶς περιγράφῃ τὴν γνωριμία του μὲ μίαν ὀδοντίατρο, ἐξαιρετικὴ ἀλλὰ κυρίως οἰκονομική. Πάρα πολὺ οἰκονομική! Μὰ πάρα πάρα πολύ! Κι ἀπὸ ἀποτέλεσμα…!!! Τὸ καλλίτερον!
«Εἶναι βλέπετε …συντρόφισσα!!! Κι ἐμεῖς πᾶμε μόνον σὲ αὐτὴν διότι εἴμαστε Φύσει ἀριστεροί!!!»…

Καλά… Καρπούζι ἔτρωγα… Μέ φαντάζεσΘε τό τί ἔπαθα; Ὅλα τὰ κουκούτσια, ἔτσι ξαφνικά, ἐκατευθύνθησαν πρὸς τὸ …στομάχι μου!!! Ἄκου «Φύσει ἀριστεροί»!!! Ἐὰν εἶναι δυνατόν!

Τί νά τοῦ πῇς; Τί νά τοῦ ἐξηγήσῃς τοῦ ἀτόμου; Ἐάν ἡ ἁπλῆ, ἁπλουστέρα λέξις «Φύσις» τοῦ διαφεύγει, σὰν ἔννοια, τότε πῶς θά μποροῦσε κάποιος νά κάνῃ διάλογο μαζύ του γιά ὁποιοδήποτε ζήτημα …λογικά;
Φύσει ἀριστεροί… Ὅπως λέμε Φύσει ὑψηλοί, κοντοί, χονδροί, ἀδύνατοι, ἔξυπνοι, ἠλίθιοι…
Ὅπως λέμε Φύσει ἀδύνατον νὰ ἐπικοινωνήσουμε στὰ ἀπαραίτητα διότι ἀγνοοῦμε τὰ ἁπλούστερα, αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν στὴν γλῶσσα μας.
Ὅπως λέμε παρὰ Φύσιν διότι ἐδῶ ποὺ φθάσαμε θὰ ἀκούσουμε κάθε κοτσάνα, ἀνοησία, παπαρολογία, ἰδίως ἀπὸ …δασκάλους, διότι τὸ μόνον ποὺ ἐκατάφερε, μὲ ἀπόλυτο ἐπιτυχία, ἐτούτη ἡ «πολιτεία» ἦταν νὰ μᾶς καταργήσῃ τὴν γλῶσσα μας, τὸ πολυτιμότερον ἀγαθὸν ἐπικοινωνίας τῶν ἀνθρώπων.

Ἀπεφάσισα λοιπὸν νὰ μὴ τὸ σχολιάσω… Ἀπεφάσισα ἐπίσης νὰ πάω στὴν Λαμία μέσῳ …Ἀλάσκας.
Ἠγνόησα τὴν ἀνοησία του καὶ ἄλλαξα, φαινομενικῶς θέμα.
Ἐξεκίνησα τὶς ἐρωτήσεις, ἐκτὸς θέματος, μεγαλοφώνως. Παρέκαμψα τὰ περὶ ὀδοντιάτρων, συντρόφων, ἀριστερῶν καὶ ξεκίνησα, εἴπαμε,  γιὰ …Λαμία μέσῳ …Ἀλάσκας.
Στὴν ἀρχικὴ συντροφιὰ ἤμασταν ἕξι μὲ ἑπτὰ ἄτομα ἀλλὰ σιγὰ σιγά, σὲ διάστημα δέκα-δεκαπέντε λεπτῶν, ἐπολλαπλασθιάσθημεν… Ἐξεπεράσαμε τοὺς δεκαοκτὼ μὲ εἴκοσι. Κι ὅλο ηὐξηνόμεθα…

Τί εἰπώθηκε; Ἀφήσετε… Παράστασι δώσαμε πάλι…
Ἔχει μωρέ ὁ σκύλος …κομματική, πολιτική ἤ ἄλλη φύσιν πέραν αὐτῆς πού μόνον τά σκυλιά ἔχουν; Ποιά εἶναι ἡ φύσις τοῦ σκύλου; Δέν εἶναι νά εἶναι μόνον σκύλος;  Ἡ γάτα; Ὁ ποντικός; Τό λιοντάρι; Ὁ ἐλέφας; Τό φίδι; Ὄχι, δὲν ἔχει… ἀπαντοῦσαν οἱ νεώτεροι. Καὶ νὰ οἱ ἐμπειρίες τοῦ κάθε ἑνὸς γιὰ σκυλιά, γιὰ γατιά, γιὰ …τίγρεις. Ἔως κι ὁ …«δάσκαλος», ἐνθουσιασμένος, κατέθεσε τὶς δικές του ἐμπειρίες.
Ποιά ἡ φύσις τοῦ σκύλου μωρέ; Δέν εἶναι λοιπόν ἡ φύσις του νά εἶναι φύλαξ; Δέν εἶναι ἡ φύσις του τέτοια πού τελικῶς νά προστατεύῃ τόν ἄνθρωπο εἰδοποιῶντας τον ἤ προλαμβάνοντας τόν κίνδυνο;
Ποιά εἶναι τοῦ ἐλέφαντος; Τοῦ φιδιοῦ…

Ποῦ νά ἐξαντληθῇ τέτοιο θέμα; Ὁ …«δάσκαλος» πανευτυχὴς ἐπετάγετο διαρκῶς νὰ μᾶς κάνῃ γνῶστες τῶν δικῶν του ἐμπειριῶν. Εἶχε ξεχάσει βλέπετε τὴν κοτρώνα ποὺ μᾶς ἐπέταξε.
Κι ἔτσι, σιγὰ σιγά, μὲ γέλια καὶ πειράγματα, φθάσαμε καὶ στὸ ζητούμενον… Ποιά ἡ Φύσις τοῦ Ἀνθρώπου; Θά μποροῦσε ποτέ ὁ Ἄνθρωπος νά ἔχῃ κομματική ἤ «ἰδεολογική» φύσι; Θά μποροῦσε ποτέ ὁ Ἄνθρωπος νά ἔχῃ ἄλλην Φύσι ἐκτός αὐτῆς πού ἡ ἰδία ἡ Φύσις του τοῦ ὑπαγορεύει;
Πῶς θά μπορούσαμε νά ὁρίσουμε τήν Φύσι τοῦ Ἀνθρώπου; Ὁρίζεται; Καί μέ ποιά κριτήρια; Εἶναι κοινή γιά ὅλους; Ἤ κάθε ἕνας ἔχει κάτι διαφορετικό σάν Φύσι; Καί τί; Ἀπό τί ἐξαρτᾶται; Καί γιά ποιόν λόγο συμβαίνει αὐτό;

Ποῦ καταλήξαμε;
Ὁ …«δάσκαλος» κατέληξε. Κάποιαν στιγμὴ ἐπετάχθη πανευτυχής, γιὰ νὰ μᾶς φέρῃ νέα παραδείγματα… Ἐκτὸς θέματος… Δὲν εἶχε ἀντιληφθεῖ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ τόσην ὥρα συζητούσαμε…
Πῶς λοιπόν γίνεται νά ἔχῃ ὁ ἄνθρωπος ἄλλην φύσι πέραν τῆς …ἀνθρωπίνου; Γίνονται αὐτά; Δὲν γίνονται.
Ὁ ἄνθρωπος ἔχει Φύσι, δῆλα δὴ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τὰ χαρακτηριστικὰ ὅμως τὸν κάνουν νὰ εἶναι (μεταξὺ πολλῶν ἄλλων) καλὸς φίλος, κακὸς ζωγράφος, ἀνυπόμονος ἤ ὑπομονετικός, ἔξυπνος ἤ σκέτο ἠλίθιος.
Τὰ ἰδιαίτερά μας ταλέντα, σὲ συνδυασμὸ μὲ πάρα πολλὰ ἄλλα μικρὰ καὶ μεγάλα στοιχεῖα μας, εἶναι ἐκδήλωσις τῆς Φύσεώς μας. Μὰ πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα ὁ Ἄνθρωπος δὲν ἔχει Φύσι χρωματισμένη. Ἔχει ἀνάγκη κοινωνικότητος, ἐπικοινωνίας, περισυλογῆς, ἡδονῆς, τρυφερότητος, ἀσφαλείας… Ὄχι ὅμως ἀνάγκη ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα ποὺ τὸν διαχωρίζουν καὶ τὸν ἀποκόπτουν ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἀνθρώπους.
Ὁ Ἄνθρωπος ἔγραψα; Χμμμ….
Μεγάλη συζήτησις χωρᾶ κι αὐτό… Ἀλλὰ ὄχι τώρα…
Τώρα θὰ κρατήσω τὸ «Φύσει ἀριστεροί», «Φύσει δεξιοί», «Φύσει βασιλικοί», «Φύσει χουντικοί», «Φύσει ἀναρχικοί»…
Οὐσιαστικῶς θὰ κρατήσω αὐτὸ ποὺ πράγματι ἰσχύει…
Τὸ Φύσει Ἠλίθιοι…

Φιλονόη

Σημείωσις

Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ λεξικὸ Δημητράκου, ἐκδόσεις Γιοβάννη, Ἀθῆναι, 1966

Φύσις: ἡ τοιαύτη ὑπόστασις ὅντος τινός, χαρακτῆρ, ἰδιοσυγκρασία…, σύνολον φυσικῶν ἰδιοτήτων διανοίας ἤ ψυχῆς,…. σύνολον τῶν ὄντων τῆς δημιουργίας, φυσικὸς κόσμος ὡς καὶ οἱ νόμοι, οἱ διέποντες αὐτόν… , πᾶν ὅ,τι εἶναι φυσικόν-ὄχι τεχνητόν…, οὐσία,… τὸ φύλον, εἶδος…
φυή: ἀνάστημα, ἐξωτερικόν.
(ἐπὶ πραγμάτων):  εἶδος, μορφή

φωτογραφία