«Ὁ Ἐλεύθερος Λόγος μᾶς πληγώνει»…
(τοῦ Ἀνωνύμου κατ’ ἐπιθυμία του…)
Θέλει παιδεία γιὰ νὰ ἀποδέχεσαι τὴν ἴδια στιγμὴ τὸν Πιτσιρίκο καὶ τὸν Ἀρκᾶ, τὸν Κουφοντίνα καὶ τὸν Ρουπακιᾶ, καθὼς καὶ τὸ δικαίωμα νὰ παίρνουν ἄδεια (ἐφ’ ὅσον τὸ προβλέπει ὁ νόμος).
Συνέχεια
Ὁ Καραμανλὴς δὲν εἶπε «ὅσοι δὲν πληρώνουν εἰσιτήριο εἶναι ἀποβράσματα».
Ἡ ἀκριβὴς δήλωσίς του ἦταν:
«Αὐτὸ ποὺ σκεπτόμεθα νὰ κάνουμε, εἶναι κάτι τὸ ὁποῖο ἔχει συμβῆ στὴν Γαλλία καὶ τὴν Ἀμερική, εἶναι νὰ ὑπάρξῃ μία πολὺ μεγάλη διαφημιστικὴ καμπάνια γιὰ τοὺς λεγομένους τζαμπατζῆδες. Τὸ ζήτημα δὲν εἶναι νὰ ἔλθω ἐγὼ νὰ σὲ πιάσω, τὸ ζήτημα εἶναι ὅτι ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος ποὺ κάνει αὐτὴν τὴν πράξη πρέπει νὰ νοιώθῃ ὡς ἀπόβρασμα τῆς κοινωνίας».
Ἕνα μονότονο διαπεραστικὸ «ντὶν ντὶν ντὶν» ἀκούγεται κάθε φορὰ ποὺ ἕνας ἐπιβάτης περνᾶ «λαθραία» τὶς μπάρες στὸ μετρὸ ἢ τὸν ἠλεκτρικό, χωρὶς νὰ «σαρώσῃ» τὸ εἰσιτήριο ἢ τὴν κάρτα του στὴν εἰδικὴ ὀθόνη τῆς μεταλλικῆς γκουμούτσας. Συνέχεια
Οἱ χαλύβδινοι κανόνες τοῦ πολιτικοῦ γίγνεσθαι καὶ οἱ συνέπειες τῆς τηρήσεώς τους.
Γράφει ὁ Δημήτριος Μιχαλόπουλος
Τὸν δημόσιο βίο τῶν ἀνθρώπων διέπουν κανόνες – «νόμοι» κατὰ τὴν μαρξιστικὴ φρασεολογία. Εἶναι λάθος -ὀλέθριο μάλιστα- τὸ νὰ νομίσῃ κάποιος πὼς οἱ κανόνες αὐτοὶ «εἶναι γιὰ πέταμα». Κάθε ἄλλο! Ἐπειδὴ ὅμως, ὅπως ἐτόνισε καὶ ὁ Δημήτρης Χατζής, «ἀλέθεται [καθημερινὰ] ὁ ἄνθρωπος μὲ τοῦτο καὶ μὲ ἐκεῖνο καὶ τὸ ἄλλο καὶ δὲν προλαβαίνει νὰ πάρῃ χαμπάρι τὸ τί γίνεται γύρω του», καλὸ εἶναι νὰ θυμηθοῦμε τὸν βασικό, τὸν χαλύβδινο κανόνα, ποὺ ἀπαρέκκλιτα ὀφείλει νὰ τηρῇ ὁποιοσδήποτε ἀπευθύνεται σὲ πλήθη∙ συγκεκριμένα:
Συνέχεια
45ο Μνημόσυνο του πολιτεύματός σας…
Ἐπαναστατικὸς Ντεφαιτισμός:
Μιλᾶμε γιὰ μία θεωρία ποὺ ἀνεπτύχθη ἀπὸ τὸν Λένιν, στὴν βάση τῆς δημιουργίας τοῦ κομμουνιστικοῦ κράτους.
Συνέχεια
