Συχνὰ πυκνὰ ἀκούω διαβάζω φράσεις σὰν κι αὐτές:
«Ἕλληνες ξυπνᾶτε!!!»
«Ξυπνᾶτε πρόβατα!!!»
«Καναπεδάκηδες ἀφῆστε τοὺς καναπέδες σας!!!»
«Ἡ ἐπανάστασις τοῦ καναπέ!!!»
«Μά δέν βλέπεις πού ΚΑΝΕΙΣ δέν σηκώνεται;»
«Οἱ ἐπαναστάτες τοῦ πληκτρολογίου…»
Κι ἄλλα πολλά, παρομοίας λογικῆς καὶ …ἐκτιμήσεως.
Καὶ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΜΑΙ!!!! Συνέχεια
Θὰ ‘θελα νὰ κοιμηθῶ μίαν ἡμέρα…
καὶ νὰ ξυπνήσω σὲ ἕναν αἰῶνα…
ὅπου καὶ τὰ πουλιὰ ἀκόμη νὰ κελαηδοῦν Ἑλληνικὰ καὶ Νικητήρια… Συνέχεια
Ἀπὸ ὕπνον βαθύ. Ὕπνο αἰώνων.
Ξυπνήσαμε μίαν ἡμέρα, ξαφνιασμένοι, τρομαγμένοι, ἀγανακτισμένοι. Γεμάτοι θυμὸ καὶ πίκρα. Κυττάξαμε γύρω μας καὶ ἀντιληφθήκαμε πὼς αὐτὸ ποὺ βλέπουμε εἶναι ὁ …θάνατος. Τότε γιατί μεγαλώσαμε μέσα στὸ ψέμμα; Ἢ αὐτό ποὺ βλέπουμε εἶναι ψέμμα; Μήπως ἐμεῖς εἴμαστε τὸ ψέμμα;
Μελβούρνη, ἀρχὲς 1942. Μέλη τῆς τοπικῆς ἑλληνικῆς κοινότητος πραγματοποιοῦν διαδήλωση στὸ κέντρο τῆς πόλεως.
Τοῖς ὄχλοις πειρώμενος ἀρέσκειν, τῶν ὄχλων ἔση ὅμοιος».!
Ἡ μάζα, ὁ ὄχλος δὲν ὑπάρχει τὶποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν ποὺ κάνει ἔκκλησιν εἰς τὴν συνείδησὶν του καὶ εὑρίσκεται εἰς ἀνώτερο ἐπίπεδο.!
Ἡ Δημοκρατία εἶναι χειροτέρα τῆς ὁλιγαρχίας, διότι ἐπιβάλλει εἰς τὴν Χῶραν τὰς ἀνεξελέγκτους καὶ ἀτύπους παρορμήσεις τοῦ όχλου.
Κάθε μορφὴ συζητήσεως μὲ τὸν ὄχλο ἀποκλείεται Ὁ λαός (ὄχλος) εἰς τὴν συντριπτικὴν του πλειοψηφία ἦταν καὶ εἶναι πάντα ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ ἐπιθυμοῦσαν τὸ καλό, διότι ὁ ὄχλος, εἶναι κυρίως ἀδρανὴς καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ τὰς ὅποιας ἑκκλήσεις γίνονται εἰς τὴν συνείδησίν του.
Συνέχεια
Ἡ Κρέουσα, βασίλισσα τῶν Ἀθηνῶν καὶ θυγάτηρ τοῦ Ἐρεχθέως,
