Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνου
«Τὸ «κλέφτης» ἦτον καύχημα. Ἔλεγε «εἶμαι κλέφτης» καὶ ἡ εὐχὴ τῶν πατέρων ἑνὸς παιδιοῦ ἦτον νὰ γίνῃ κλέφτης. Τὸ «κλέφτης» ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν ἐξουσία. Εἰς τοῦ πατρός μου τὸν καιρό, ἦτον ἱερὸ πράγμα νὰ πειράξουν Ἕλληνα.
Μινωϊκὸ Ἔψιλον 
Τέσσερις ἀπολήξεις ἐπάνω καὶ τέσσερεις κάτω! Ὅτι ἐπάνω καὶ κάτω! Ἡ Ἑρμητικὴ φιλοσοφία στὰ χρόνια τῶν Μινωϊτῶν! Ἡ ἀντίληψις τῆς ἀπολύτου συμμετρίας καὶ ἀναλογίας, ἀνάμεσα στὸ ἐπουράνιο καὶ τὸ χθόνιο! Αὐτὸ ποὺ ἐξέφραζε ἡ ἐπουρανία, ἀλλὰ καὶ χθονία Ῥέα!
Συνέχεια
Μὲ ἀφορμὴ τὴν σημερινὴ 79η ἐπέτειο ἀπὸ τὴν σφαγὴ τοῦ Μελιγαλᾶ, δύο-τρεῖς σκέψεις.
Συνέχεια
Σὰν σήμερα, στὶς 10 Σεπτεμβρίου 1898, σὲ μία ταραγμένη ἐποχὴ ποὺ ἡ αἱματηρὴ «ἔμπρακτος προπαγάνδα» ἦταν τῆς μόδός, συνεπαίρνοντας πολλοὺς νεαροὺς ἀναρχικούς της ἐξεγέρσεως, ὁ «χαμογελαστὸς» ἀναρχικὸς Λουίτζι Λουτσένι κάρφωσε, χωρὶς ἰδιαίτερο κόπο καὶ προφυλάξεις, μία μυτερὴ λίμα στὴν καρδιὰ τῆς 60χρονης Ἐλισάβετ (Σίσσυ), αὐτοκράτειρας τῆς Αὐστρίας καὶ βασιλίσσης τῆς Οὐγγαρίας.
Ἀπὸ τὸ 1968 καὶ μετά, τὸ ἠθικὸ τῶν Ἀμερικανῶν κληρωτῶν στὸ Βιετνὰμ ἔπεφτε κατακόρυφα. Δὲν τοὺς ἔφθανε ὁ ἴδιος ὁ πόλεμος, πίσω στὴν πατρίδα τους ὁ κόσμος εἶχε ξεσηκωθῆ ἐναντίον τῆς ἀμερικανικῆς παρουσίας στὸ Βιετνάμ, καθὼς μάλιστα εἶχαν ἀρχίση νὰ ἀποκαλύπτονται ἐγκλήματα πολέμου Ἀμερικανῶν, ὅπως ἡ σφαγὴ τοῦ Μὶ Λάι.
Συνέχεια
Ἀθῆναι 1920 !!!
