Φαντάσου, λέει, στο συλλαλητήριο της Κυριακής, αντί των ομιλητών «Μικύ Μάους»… ν’ανέβαινε στο βήμα κάποιος να εξηγήσει στον κόσμο πως αυτή η Εθνοπαρασιτική «δημοκρατία», (το τελευταίο καταφύγιο των κλεφτών, των δοσιλόγων και των διεφθαρμένων) έχει φροντίσει να ευνουχίσει συνειδησιακά τους Έλληνες ώστε να μην επαναστατήσουν ποτέ, ονομάζοντας πραξικόπημα κάθε επανάσταση κατά του καθεστώτος της.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παλαιὰ καὶ νέα τάξις
Δὲν εἶναι κάτι ἄλλο, παρὰ μόνον προδότες!!!
ΈΛΛΗΝΕΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΑΝΙΚΑΝΟΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΗΛΙΘΙΟΙ, ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
Ψάχνουμε γιά …Μακεδονάρχη;
Ἕνα σχόλιον στὸ φατσοβιβλίο, γνωστοῦ δημοσιογράφου τῆς Μακεδονίας, μὲ προβλημάτισε.
Οι σκέψεις μου για το συλλαλητήριο και κυρίως την «επόμενη ημέρα» του.
- 1) Είχε επιτυχία απρόσμενα μεγάλη ακόμη και για τους ίδιους τους διοργανωτές του. Εξ ού και οι ρασοφόροι μόλις το…ψυλλιάστηκαν, κατά τις 2 παρά, έσπευσαν να πιάσουν «πρώτο στασίδι» στην εξέδρα. Συνέχεια
Θά εἶσαι* κι ἐσύ στό συλλαλητήριο;
Θά εἶσαι δίπλα σέ ὅλους αὐτούς πού φωνάζουν τόσα χρόνια, μὰ ἰδίως σήμερα, γιά τήν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας;
Ἤ μήπως θά εἶσαι ἁπλός καναπεδάτος παρατηρητής καί θεατής σέ ἕνα τόσο σοβαρό θέμα;
Σκέψου… Δὲν εἶναι ἀργά… Ἔχεις ἀκόμη λίγες ὧρες ἐμπρός μας καὶ προλαβαίνεις. Ὅπου κι ἐὰν εἶσαι… ὅπως κι ἐὰν ἀντιλαμβάνεσαι τὰ πράγματα… Ὅσες ἀναστολὲς κι ἐὰν διατηρῇς…
…θυμήσου πὼς κάποιοι ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ αὐτὰ τὰ ἱερὰ χώματα. Θυμήσου πὼς εἶσαι ἀπόγονός τους… πὼς εἶσαι παιδί τους κι ἐγγόνι τους… πὼς εἶσαι κι ἐσὺ ῥίζα τους…
Ὑπόθεσις «συλλαλητήριον» γιὰ τὴν Μακεδονία μας
Θέμα ἑλληνικότητος τῆς Μακεδονίας μας οὐδέποτε ὑπῆρξε.
Θέμα ὑφαρπαγῆς τῆς Μακεδονίας μας ὅμως καὶ ὑπῆρξε καὶ ὑπάρχει καὶ θὰ ἐξακολουθήση νὰ ὑπάρχῃ, γιὰ ὅσο καιρὸ τὴν χώρα θὰ κυβερνοῦν τσιράκια τῶν τοκογλύφων καὶ τῶν σαπροφύτων τοῦ πλανήτου μας.
Ἐπ΄ αὐτοῦ λοιπὸν δὲν ὑπάρχουν διαπραγματεύσεις καὶ σκοτεινὰ σημεία. Ἡ Μακεδονία ἱστορικῶς, φυλετικῶς, γεωγραφικῶς ἦταν καὶ θὰ εἶναι ἑλληνική. Τὰ συμφέροντα ὅμως μποροῦν νὰ τὴν χαρακτηρίσουν, ἐὰν αὐτὸ ἐξυπηρετῇ, ἀκόμη καὶ …κινεζική.
Θά ξεχνούσαμε σέ δέκα χρονάκια;
Τὸ 1993 ἀκούσαμε ἀπὸ τὸν πρώην «ἐπίτιμο» τὴν «ἱστορική» του πλέον ἐκδοχὴ (ἄποψιν/γραμμή/ἀπόφασιν ὑλοποήσεως ἐντολῶν ἐκ τῶν …«γνωστῶν-ἀγνώστων» κέντρων ἐλέγχου τοῦ πλανήτου) γιὰ τὸ σκοπιανό.
Ἡ ἀναστάτωσις ἦταν καθολικὴ καὶ πανελλήνιος, ἐνᾦ οἱ διαδηλώσεις γιὰ τὸ θέμα τοῦ ὀνόματος τῶν Σκοπίων ἔλαβαν ἐκρηκτικὲς διαστάσεις, ὀργανωμένες, σὲ μεγάλο βαθμό, ἀπὸ τὸν τότε ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.
Ἐννοεῖται πὼς ἐμεῖς μπορεῖ νὰ φωνάζαμε, ἀλλὰ δὲν μᾶς ἔδιδαν καὶ πολλὴ σημασία, ἐφ΄ ὅσον ἐξ ἀρχῆς τὸ θέμα τῆς ὀνομασίας τοῦ ἐν λόγῳ κρατιδίου-μορφώματος ἦταν θέμα γεωπολιτικῆς καὶ οὐδέποτε ἐθνικῆς ταὐτότητος τῶν Σκοπιανῶν. Πρὸς τοῦτον καὶ ἔσπευδαν διαρκῶς τὰ σιτιζόμενα ἐκ τοῦ πSoros σαπρόφυτα νὰ ἀναπαράξουν τὶς γνωστὲς ἀνιστορικότητες, μὲ κάθε εὐκαιρία. Συνέχεια