Ἡ ἀναποφασιστικότης εἶναι ἕνα ἄστοχο στροβίλισμα τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων, ποὺ δὲν παίρνουν καμμία κατεύθυνσι καὶ μένουν παγιδευμένες μέσα στὸν ἴδιο τους τὸν ἑαυτό. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: φίλοι
Εἵμαστε συνταξειδιῶτες στὸν χρόνο καὶ στὸν χῶρο…
Εἴμαστε συνταξειδιῶτες στὸν χῶρο καὶ στὸν χρόνο.
Ἐχουμε σταματήση γιὰ νὰ γνωρισθοῦμε μεταξύ μας, νὰ ἀγαπήσουμε ὁ ἔνας τὸν ἄλλο καὶ νὰ μοιρασθοῦμε αὐτὰ ποὺ ἔχουμε.
Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας εἶναι παροδικὸς καὶ πολύτιμος. Συνέχεια
Μέσα μας εἶναι ὅλες οἱ ἀπαντήσεις.
Ὅταν εἶσαι κάπου καὶ νοιώθεις χαρά, φαίνεται ὅτι αὐτὴ ἡ χαρὰ ἔρχεται ἀπ΄ ἔξω. Στὴν πραγματικότητα δὲν συμβαίνει αὐτό, ἡ χαρὰ εὑρίσκετο μέσα σου καὶ τὸ ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀφορμή ποὺ βοήθησε τὴν χαρὰ νὰ βγῇ πρὸς τὰ ἔξω.
Ἡ ζωώδης φύσις μας.
Κάθε διαμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου, κάθε πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ κάθε πολιτισμὸς βασίζονται σὲ μιὰ συμφωνία γιὰ τὸ ἐπιτρεπτὸ καὶ τὸ ἀνεπίτρεπτο, τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, τὸ σωστὸ καὶ τὸ λάθος.
Ὁ ἄνθρωπος πάντοτε εἶναι σὲ ἔναν δρόμο μεταξὺ πρωτογόνου καὶ ἀνθρώπου τοῦ μέλλοντος καὶ ἔχει πάντα πολλά, ἀναρίθμητα πολλὰ νὰ καταπιέσει μέσα του, νὰ κρύψει, νὰ ἀπαρνηθῇ για μπορέσει νὰ γίνει ἕνα καλὸ μέλος τῆς κοινωνίας. Συνέχεια
Πρέπει νὰ καλύψουμε κάθε σπιθαμὴ χρόνου…
Τὸ νὰ τρέχει κάποιος πάνω κάτω ὅλη τὴν ἡμέρα δὲν σημαίνει ἀπαραίτητα ὅτι εἶναι καὶ δραστήριος. Οἱ περισσότεροι ἀποκαλοῦμε δράση αὐτὸ ποὺ στὴν πραγματικότητα εἶναι φυγὴ καὶ ἄρνηση τῆς ὕπαρξής μας. Ἐπειδὴ μας φαίνεται δύσκολο νὰ συμφιλιωθοῦμε μὲ τὸν ἑαυτὸ μας καὶ μὲ τὴν αὐθεντικὴ φωνὴ ποὺυ ὑπάρχει μέσα μας, γι΄ αὐτὸ καὶ δημιουργοῦμε γύρῳ μας ἕνα σωρὸ θορύβους, μέχρι ποὺ ἡ ἐσωτερική μας φωνὴ νὰ κοπάσει. Μέσα ἀπό τὶς ἀδιάκοπες ἀσχολίες μας θυσιάσαμε ὁλόκληρη τὴν ὕπαρξή μας στὸν θεὸ τοῦ Συνέχεια
Βαθμὸς δεσμεύσεώς μας στὴν ἀνελευθερία.
Ποῦ τοποθετῶ τόν ἑαυτόν μου;
Τί ἀξία τοῦ δίδω;
Αἰσθάνομαι κατώτερος; Ἀνώτερος; Ἤ ἐπί τέλους ἴσος πρός τούς γύρω μου;
Καί πῶς τό ἐκδηλώνω αὐτό; Μέ τό νά κρύβομαι ἤ μέ τό νά διεκδικῶ μίαν θέσι στήν ζωή;