Ὑπάρχει μία ἐκδοχὴ στοὺς ἑλληνικοὺς μύθους, ποὺ μιλᾶ γιὰ τὴν γέννησι τῆς Ἀθηνᾶς.
Ἡ Ἀθηνᾶ λοιπόν, βάσει τῆς μυθολογίας μας, ξεπετάχθηκε ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ Διός, διότι ὁ Δίας κατάπιε τὴν μητέρα της, τὴν Μήτιδα, πρὸ κειμένου νὰ μὴν γεννήσῃ δυνατότερον τοῦ Διός διάδοχο.
Βλέπετε, τότε τὶς πίστευαν τὶς προφητεῖες… Ὄχι ὅπως σήμερα… Ποὺ τὶς γελοιοποιοῦν….
Ἡ πρώτη σύζυγος τοῦ Διός λοιπὸν ἦταν ἡ Μήτις, ἡ προσωποποίησις τῆς Σοφίας, ποὺ κληροδότησε τὴν θεϊκή της φύσιν, καθῶς ἐπίσης καὶ τὶς δυμάμεις της, στὴν θυγατέρα της, τὴν Ἀθηνᾶ!
Ἡ Ἀθηνᾶ λοιπόν, θεὰ τῆς Σοφίας, εἶχε σὰν σύμβολό της τὴν κουκουβάγια.
Ὁ πατέρας της, ὁ Δίας, εἶχε σὰν σύμβολό του τὸν ἀετό!
Σήμερα λοιπὸν θὰ σᾶς παρουσιάσω κάτι ἀπὸ τὴν μακρινὴ Ἰαπωνία, ἀπὸ τὴν χώρα τῶν Ἀινοῦ, ποὺ εἶναι μία ἄλλη ἐκδοχὴ αὐτοῦ τοῦ μύθου.
«Δεν φοβούμαι το θάνατο , ούτε τον πόνο.
Φοβάμαι τη ζωή στο κλουβί, που η συνήθεια και τα γηρατιά, κάνουν να φαίνεται τόσο φυσική»…!
Ελεύθερη παράφραση ενός διαλόγου σε γνωστή ταινία, που τόσο καίρια χτύπησε μέσα μου, φέροντάς μου στο μυαλό τα όσα ζούμε.
φωτογραφία
Ἔχετε ἀκούσει κάπου γιά αὐτόν τόν Ἄνθρωπο;
Φαντάζομαι πὼς ὄχι, πλὴν ἐλαχίστων ἴσως.
Ὁ Νικολάκη ἐφέντης λοιπὸν, ἤ Νικόλαος Μπιζαντζιόγλου, ἦταν ἕνας Ἕλλην, μὲ τὸ Ἔψιλον ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ποὺ οὐσιαστικῶς ἐὰν δὲν ἦταν αὐτός, τὰ Συνέχεια
Ὑπάρχει κάτι ποὺ ὑπῆρξε Πρὶν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χρόνο …
Κάτι ποὺ ἐδημιούργησε τὸν Χρόνο…
Κάτι ποὺ μπορεῖ νὰ κυριαρχήσῃ στὸν Χρόνο …
Λέγεται … … Ἔρως … Συνέχεια
Τό γνωρίζετε αὐτό τό σύμβολον; Τό ἔχετε κάπου συναντήση; Εἶναι παρεούλα μὲ αὐτό: Συνέχεια
