Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀϊνοῦ

Ἑβδομάδες τῶν (πραγματικῶν καὶ μεγάλων) παθῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Τὸ παρακάτω κείμενον ἀπευθύνεται μόνον σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ  ἀκόμη στέκονται ὄρθιοι καὶ πολεμοῦν, ἀρνούμενοι νὰ σκύψουν ἐμπρὸς στοὺς δυνάστες μας. Γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους εἶναι μᾶλλον ἐπικίνδυνο!!!

Ἑβδομὰς τῶν (πραγματικῶν καὶ μεγάλων) παθῶν γιὰ τοὺς Ἕλληνες αὐτὴ ποὺ διανύουμε…
Καί, θέλουμε δὲν θέλουμε, στὸ πέρας αὐτῶν, τῶν τελευταίων ἑβδομάδων, ἀναμένει ἡ σταύρωσίς μας.
Μία σταύρωσις καὶ κάθαρσις μαζύ, ποὺ  θὰ τὴν ὑποσθοῦμε, ἐφ΄ ὅσον, ἐδῶ ποὺ  φθάσαμε, μεγαλυτέρα εἶναι ἡ ἡττοπάθειά μας, παρὰ ἡ πίστις μας. Γιὰ νὰ ἐπιιβιώσῃ ὅμως ὁ ἄνθρωπος καί, πολὺ περισσότερο, ἕνας λαός, ἀπαιτεῖται νὰ (ξανά)μάθῃ νὰ ἀγωνίζεται  καὶ νὰ παλεύῃ μὲ κάθε εἴδους ἐχθρό, ἐσωτερικὸ καὶ ἐξωτερικό. Συνέχεια →

Ὁ φύλαξ τῆς νέας τάξεως πραγμάτων, Βλαντιμῆρ Πούτιν.

ἀπὸ τὸν/τὴν

4

Τί νά σᾶς πῶ;
Πάντα, ἀπὸ τότε ποὺ ξεκίνησα νὰ διαβάζω ἑλληνικὴ ἱστορία, πίστευα πὼς οὐδὲ μία δύναμις ἤ ὑπερδύναμις θὰ μποροῦσε νὰ μᾶς συμπαρασταθῇ οὐσιαστικῶς. Τότε βέβαια δὲν γνώριζα τοὺς λόγους. Μόνον μία πικρὴ γεύσι μοῦ ἄφηναν οἱ μελέτες μου. Πικρότατη.

Ὅταν ἔπιασα νὰ διαβάζω, σὲ σχολικὴ ἡλικία, τὰ περὶ τῶν βίων τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, τότε ἦταν ποὺ συνειδητοποίησα πὼς ὅλοι κάτι ἤθελαν. ΟΛΟΙ!
Ἡ χειροτέρα στιγμή μου ἦταν ὅταν μελέτησα τὰ ὀρλωφικὰ καὶ τὴν γενοκτονία ποὺ ὑπέστησαν οἱ Ἑλληνικοὶ Συνέχεια →

Σοφία νικᾶ Δύναμιν!

ἀπὸ τὸν/τὴν

6

Ὑπάρχει μία ἐκδοχὴ στοὺς ἑλληνικοὺς μύθους, ποὺ μιλᾶ γιὰ τὴν γέννησι τῆς Ἀθηνᾶς.
Ἡ Ἀθηνᾶ λοιπόν, βάσει τῆς μυθολογίας μας, ξεπετάχθηκε ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ Διός, διότι ὁ Δίας κατάπιε τὴν μητέρα της, τὴν Μήτιδα, πρὸ κειμένου νὰ μὴν γεννήσῃ δυνατότερον τοῦ Διός διάδοχο.
Βλέπετε, τότε τὶς πίστευαν τὶς προφητεῖες… Ὄχι ὅπως σήμερα…  Ποὺ τὶς γελοιοποιοῦν….
Ἡ πρώτη σύζυγος τοῦ Διός λοιπὸν ἦταν ἡ Μήτις,  ἡ προσωποποίησις τῆς Σοφίας, ποὺ κληροδότησε τὴν θεϊκή της φύσιν, καθῶς ἐπίσης καὶ τὶς δυμάμεις της, στὴν θυγατέρα της, τὴν Ἀθηνᾶ! 

Ἡ Ἀθηνᾶ λοιπόν, θεὰ τῆς Σοφίας, εἶχε σὰν σύμβολό της τὴν κουκουβάγια.
Ὁ πατέρας της, ὁ Δίας, εἶχε σὰν σύμβολό του τὸν ἀετό!
 Σήμερα λοιπὸν θὰ σᾶς παρουσιάσω κάτι ἀπὸ τὴν μακρινὴ Ἰαπωνία, ἀπὸ τὴν χώρα τῶν Ἀινοῦ, ποὺ εἶναι μία ἄλλη ἐκδοχὴ αὐτοῦ τοῦ μύθου.

Συνέχεια →

Ἀϊνοῦ, οἱ Ἴωνες!

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

 

Τό βλέπουμε ἀλήθεια σέ αὐτήν τήν φωτογραφία; Κάτι σύνηθες, προερχόμενον ἐκ τῆς Κίνας; Χμμμ… Σαφῶς… Μόνον ποὺ ἐγὼ βλέπω καὶ μερικὲς «περίεργες» μεσογειακὲς λεπτομέρειες. Στραβώθηκα ἤ ὄχι; Ἀφῆστε δὲ ἐκεῖνα τὰ φλουριά!!! Σὲ κάθε ἐπίσημο τελετή τους, νὰααα τὰ φλουριά!!! Ἀπό ποῦ ἄρα γέ νά τά κληρονόμησαν;

(πηγὴ φωτογραφίας)

Ἐχθὲς ἐδημοσίευσα κάποιες φωτογραφίες ἀπὸ τὴν Κίνα, ποὺ οὐσιαστικῶς ἀποδεικνύουν τὸ πέρασμα τῶν Ἑλλήνων κι ἀπὸ ἐκεῖ.

Συνέχεια →