Α, γι΄αὐτό ἔχουν φαγωθεῖ τά καρντάσια νά βάλουν χέρι στά ξένα (τά δικά μας, δηλαδή). Ἄνθρακες ὁ θησαυρός γιά τούς ἐξ ἀνατολῶν γείτονες. Ποιός τούς κρατάει, τώρα. Θά ξεσπάσουν καί ὅποιον πάρει ὁ «χάρος»…..
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: φυσικὸν ἀέριον
Ὑδρογονάνθρακες ὑπάρχουν, ἀλλὰ… ἀναμένονται σὲ μερικὲς δεκαετίες!
Τί Κρήτη, τί Κατάρ
Σίγουρα, αὐτοί πού θά ἐκμεταλλευθοῦν τά τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου καί φυσικοῦ ἀερίου στήν Κρήτη δέν θά εἶναι οἱ Ἕλληνες.
Μέ τά μυαλά πού κουβαλοῦν καί πού Συνέχεια
Βόμβα μεγατόνων
Ξεκινοῦν ἄμεσα οἱ γεωτρήσεις νοτίως τῆς Κρήτης
Γεωστρατηγική-ενεργειακή “βόμβα” μεγατόνων εξερράγη στην Βουλή πριν λίγα λεπτά, με τον βουλευτή της Ν.Δ. Πάνο Παναγιωτόπουλο να την “απασφαλίζει” και τον υφυπουργό ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη να υπόσχεται ότι “σκάει” εντός των επόμενων ημερών: Ο βουλευτής της Ν.Δ. και πρώην υπουργός, ζήτησε από την κυβέρνηση ” νά ξεκινήσει άμεσα γεωτρήσεις νότια της Κρήτης, όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει, το κοίτασμα είναι μεγαλύτερο από αυτό του “Οικοπέδου 12″ στην Κύπρο”.
Δηλαδή απαίτησε να μην περιοριστούμε στους διαγωνισμούς αλλά να προχωρήσουμε σε γεωτρήσεις άμεσα,ακολουθώντας την τακτική του αείμνηστου Εθνάρχη, προέδρου της Κύπρου,Τάσσου Παπαδόπουλου.
Πῶς ξεπούλησαν τήν Ἑλλάδα
Μᾶς ἔδιναν 250 δισεκατομμύρια καί τά πετάξαμε.
Δύο μήνες πριν υπογράψει η κυβέρνηση Παπανδρέου το Μνημόνιο που έδεσε με τις χειροπέδες της Τρόικας την Ελλάδα, ο οργανισμός Scandec Org, που είναι μία Συνέχεια
Τὰ μέταλλα, τὸ Αἰγαῖον καὶ ἡ κρίσις.
Τὸ παρακάτω δημοσίευμα εἶναι πολὺ παλαιό. Ἔχει ὅμως μίαν λογικὴ ἡ ἐπαναδημοσίευσίς του.
Ἡ φίλη μου Μίκα, ἐζήτησε στοιχεῖα γιὰ τὸν ὀρυκτό μας πλοῦτο. Θυμήθηκα λοιπὸν πὼς δὲν εἶχα δημοσιεύσει τὸ συγκεκριμένον. Διότι, ἕνα ἱστολόγιον ποὺ σέβεται τὸν ἑαυτόν του (δῆλα δή ἐμεῖς) πρέπει νὰ καλύπτῃ ὅλες τὶς παραμέτρους τῶν ζητημάτων ποὺ θίγει.
Συνεπῶς, παρὰ τοῦ ὅ,τι κατὰ καιροὺς ἔχουμε παρουσιάσει πολλὰ ἀνάλογα θέματα, αὐτὸ τὸ συγκεκριμένο, μὲ τὴν προσωπικὴ μαρτυρία, ἔρχεται νὰ ἐπιβεβαιώσῃ τὸ ἤδη ὑπᾶρχον γεγονός. Τὴν ἀφθονία αὐτῶν τῶν ὑλικῶν ἐντὸς τῶν μικρῶν μας γεωγραφικῶν συνόρων.
Λὲς κι ἔνα ἀόρατο χέρι τὰ πῆρε ἀπὸ κάθε ἄλλην ἄκρη τοῦ πλανήτου καὶ τὰ ἐμάζευσε κάτω ἀπὸ τὰ πόδια μας.
Ἕνα χέρι ποὺ ἤξερε πὼς χρειαζόμαστε «προίκα» γιὰ νὰ συνεχίσουμε. Κι ἐφρόντισε.
Ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου ὅμως.
Ἕνα Αἰγαῖον πλῆρες μετάλλων, ὀρυκτῶν καὶ ὑδρογονθράκων. Δῆλα δή, ἕνα Αἰγαῖον ἱκανὸ νὰ θρεύσῃ κάθε του κάτοικο. Κι ὅμως, ἡ κρίσις ἔρχεται γιὰ νὰ μᾶς ἀποδείξῃ πὼς αὐτὸ τελικῶς δὲν θὰ συμβῇ. Δὲν θὰ μᾶς ἀφήσουν νὰ συμβῇ. Διότι δὲν θέλουν ἐμᾶς. Δὲν θέλουν τὸν πλοῦτο μας. Θέλουν τὴν σιωπή μας, τὴν ἀνυπαρξία μας καὶ τὴν συνεχιζομένη μας σκλαβιά.