Εἰσαγωγικὰ στὴν λέξι «σβάστικα». Διότι ἡ λέξις ποὺ μᾶς ἀφορᾷ εἶναι ἡ τετραγάμμα κι ὄχι ἡ βαρβαρικὴ σβάστιξ.
Πανάρχαιον ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΟΝ σύμβολο, τὸ ὁποῖον βεβηλώθηκε κυριολεκτικῶς ἀπὸ μερικοὺς παρανοϊκούς. Ἀν τὶ λοιπὸν ἐμεῖς νὰ φροντίσουμε νὰ τὸ καθαρίσουμε ἀπὸ τὴν ὅποια παραποίησι, τὸ ἀποποιηθήκαμε καὶ τὸ ξεχάσαμε.
Καὶ μετὰ ἰσχυριζόμαστε πὼς θέλουμε ἐλευθερία! Χά!!! Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: γενοκτονία Ποντίων
Τόμοι βιβλίων μάρτυρες τῆς κατάντιας μας.
Κάποτε πέντε χιλιάδες τόμοι, ἐφορτώθησαν στὶς πλᾶτες ἀνθρώπων, ποὺ ἀντελαμβάνοντο πολλὰ περισσότερα, ἀπὸ ὅσα ἐμεῖς, γιὰ τὴν γνώσι, καὶ μὲ ἀμέτρητες δυσκολίες ἔφθασαν στὴν Νάουσα.
Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα ἀρχίζει ἡ περιπέτειά τους. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα ἀρχίζουν νὰ μειώνονται καὶ νὰ μειώνονται καὶ νὰ μειώνονται γιὰ νὰ καταλήξουν σήμερα λιγότεροι ἀπὸ 1000…
Δὲν θέλω νὰ ἰσχυρισθῶ πὼς οἱ παλαιοελλαδίτες ἦσαν χειρότεροι ἀπὸ τοὺς πρόσφυγες τοῦ Πόντου, ποὺ ἔφεραν αὐτὴν τὴν πανάκριβο κληρονομιά. Θὰ ἰσχυρισθῶ πὼς ΟΛΟΙ μας, μὰ ὅλοι μας, εἴμαστε ἀνάξιοι ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων!
Ἐν τελῶς ἀνάξιοι!
Οἱ διωγμοὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων.
Ἄν καὶ θὰ συμφωνήσω μὲ τὴν Φυλλίτσα καὶ τὸ κείμενόν της, θὰ τὸ ἐπεκτείνω σὲ πολὺ περισσοτέρους αἰῶνες, διότι θὰ πρέπῃ νὰ συνυπολογίσουμε κι ἄλλα, ποὺ δὲν περιλαμβάνονται στὸ παρακάτω σημείωμα.
Γιὰ παράδειγμα, ἡ κατοχὴ τῆς Ἀνατολικῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, ὁ ὀθωμανισμός, στὸ σύνολόν του, ἡ ῥωμαιοκρατία…
Ἄς μὴν τὸ πιάσω ὅμως ἀπὸ τότε…
Ἄς μείνουμε γιὰ τὴν ὥρα σὲ ὅσα ἡ μνήμη μας μᾶς ἐπιβεβαιώνει.
Στὴν Σμύρνη ἔγινε «Συνωστισμὸς» καὶ στὸν Πόντο «Διαπληκτισμός»…
Ἔτσι ἐσχολίασε ὁ φίλος Ἀλέξανδρος.
Κι ἔχει δίκαιον.
Κατὰ αὐτοὺς ποὺ ἀρνοῦνται νὰ ἀναγνωρίσουν τὶς εὐθύνες τους καὶ τὶς ἐπιπτώσεις τῶν πράξεών τους, ναί, συνωστισμοί, διαπληκτισμοί, διαφωνίες… Διότι μόνον ἕνα ὄν τὸ ὁποῖον ἀνήκει στὴν κατηγορία τῶν ὑπανθρωπιδίων θὰ πορεύετο μὲ τὴν λογικὴ τοῦ «Ὅλα τὰ σφάζω, ὅλα τὰ μαχαιρώνω! Γοῦστο μου καὶ δικαίωμά μου!!! Σκασμὸς οἱ σφαγμένοι!!!»
Ὅταν ὁ φονιὰς δὲν μετανοῇ, εἶναι πανέτοιμος νὰ ξαναφονεύσῃ…
Ὅταν λοιπὸν ὁ Τοῦρκος, ποὺ γενοκόνησε τόσα ἐκατομμύρια ἀνθρώπων, δὲν μετανιώνει, εἶναι πανέτοιμος, ἀνᾲ πάσᾳ στιγμῇ, νὰ ἐπαναλάβῃ τὰ ἐγκλήματά του.
Ἄλλως τε, αὐτὸ δὲν τὸ λέω ἐγώ…
Τὸ λὲν οἱ ψυχολόγοι, οἱ ἐγκληματολόγοι, οἱ μελετητὲς τῶν ἀκραίων συμπεριφορῶν. Ἐὰν δὲν μετανοήσῃ ὁ ἐγκληματίας, εἶναι δεδομένον πὼς θὰ ἐπαναλάβῃ ἄπειρες φορές, τὸ ἔγκλημά του.
Ὅσο λοιπὸν κρατᾶ τὸ παιχνίδι τους καὶ τὸ κρυφτούλι τους, νὰ γνωρίζουμε πὼς ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ τὰ ἴδια κτήνη, τὰ ὁποῖα ἀντιληφθήκαμε ἄριστα, τὸ πόσο ἀκραῖα εἶναι καὶ τὸ ποῦ μποροῦν νὰ φθάσουν.
Συνέχεια
Τὸ ἄγνωστο Ζάλογγο τοῦ Πόντου.
Κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ γράφουμε τὰ ἄγνωστα Ζάλογγα τοῦ Πόντου. Διότι δὲν εἶναι ἕνα. Εἶναι πολλά. Ἁπλῶς σήμερα θὰ ἀναφερθοῦμε σὲ ἕνα ἀπὸ αὐτά. Σὲ ἐκεῖνο ποὺ κάποιες κοπέλλες ἠρνήθησαν νὰ πέσουν στὰ χέρια τῶν τούρκων καὶ ἐπήδηξαν στὸ κενό.
Πρωτοφανές;
Διόλου… Τέτοια εἶναι ἡ φάρα μας… Τέτοια.. Νὰ φτιάχνουμε Ζάλογγα.
Συνέχεια