Ἡ ἀπάτη τῆς μαστογραφίας (ἀναδημοσίευσις)

To μεγαλύτερο όπλο σας κατά του καρκίνου του μαστού είναι να πείτε (Οχι στην μαστογραφία)

http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2012/03/03/experts-say-avoid-mammograms.aspx

Σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα του  Καρκίνου του μαστού, 200.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του μαστού διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, καθιστώντας τον τρεις φορές πιο συχνό από ό,τι άλλων γυναικολογικών καρκίνων.

Ο καρκίνος του μαστού θα διεκδικήσει τις ζωές 40.000 ανθρώπων εφέτος.

Στην πραγματικότητα, η μόνη μορφή καρκίνου που απειλεί την ζωή περισσότερων γυναικών είναι ο καρκίνος του πνεύμονα.

Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι η ταχύτητα με την οποία τα ποσοστά καρκίνου του μαστού έχουν αυξηθεί τα τελευταία 5 χρόνια. Συνέχεια

Ἀκτινοθεραπεία, ἀκτινοβόλησις καὶ ἀκτινοπροστασία. Ἀσθενεῖς καὶ πολίτες θύματα ἐγκληματικῆς ἀδιαφορίας.

Ἀκτινοθεραπεία, ἀκτινοβόλησις καὶ ἀκτινοπροστασία.
Ἀσθενεῖς καὶ πολίτες θύματα ἐγκληματικῆς ἀδιαφορίας.

Γράφει ὁ Πέτρος Ἀργυρίου

Παρά την απαράμιλλη ναρκισσιστική θριαμβολογία της συμβατικής ιατρικής για τις αντικαρκινικές επιτυχίες της, μια σειρά από δημοσιεύματα της προηγούμενης δεκαετίας αναδεικνύουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα που μπορεί να συνοψιστεί στην φράση: δώσαμε τον πόλεμο με τον καρκίνο- και τον χάσαμε.

Πολλά είναι τα ερωτήματα που μπορούν να βασανίζουν τον ασθενή του καρκίνου, τα οικεία του πρόσωπα και τον τυχόν ευσυνείδητο επαγγελματία υγείας που καλείται να συνδράμει τον ασθενή στη μάχη που διεξάγεται μέσα στο ίδιο του το σώμα: αν και πότε πρέπει να ακολουθούνται τα πρωτόκολλα κυτταρικής εξόντωσης που επιβάλλει το κατεστημένο του καρκίνου, αν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές θεραπείες, κατά πόσο υπάρχει επαρκής ενημέρωση ώστε να μπορεί ο ασθενής να έχει ελευθερία επιλογής και κατά πόσο το ιατρικό κατεστημένο σέβεται την ελευθερία βούλησης του ασθενή ή προτιμά να αναπαράγει μια κουλτούρα υποταγής και απόλυτης συμμόρφωσης.

Συνέχεια

Ὑπεροξείδιον τοῦ Ὑδρογόνου: Πανάκεια ἢ μύθος;

Ὁμολογῶ πὼς δὲν ἤξερα τόσες πολλὲς καὶ ἐνδιαφέρουσες λεπτομέρειες ποὺ διάβασα στὸ παρακάτω ἄρθρο. Γνωρίζω τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ σώματος σὲ Ὀξυγόνο καὶ τὶς μεθοδεύσεις τῆς κλασσικῆς ἰατρικῆς νὰ στρέφῃ τὸν ἄνθρωπο σὲ μίαν μόνιμο ἐξάρτησι ἀπὸ τὰ προϊόντα της. Ἔχω πέσει μάλιστα καὶ θύμα τέτοιας «καθοδηγητικής» συμπεριφορᾶς καὶ βρῆκα λύσεις στὶς ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες.

Τὸ ἄρθρο ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι πάρα πολύ ἐνδιαφέρον. Μᾶς φέρνει σὲ ἐπαφή μὲ ἕνα πολὺ φθηνὸ ὑλικὸ, ποὺ ὅμως σὲ ἕναν μεγάλο του βαθμὸ λειτουργεῖ ὡς Συνέχεια