Ὅταν πρῶτο-ἐδιάβασα τὰ βιβλία τοῦ Ματίεβιτς καὶ τῆς Μέρτζ, καθῶς ἐπίσης καὶ τὰ συμπεράσματα τοῦ Ζίγκφριντ Πετρίδου, συνειδητοποίησα πὼς αὐτὰ ποὺ γνωρίζουμε γιὰ τὴν συμβατικὴ ἱστορία εἶναι κολοκύθια μὲ ῥίγανη!
Ἡ πραγματικότης, αὐτὰ δῆλα δὴ ποὺ συνέβησαν κι ὄχι αὐτὰ ποὺ πιστεύουμε πὼς συνέβησαν, εἶναι τελείως διαφορετικὴ καὶ σαφῶς δὲν ἔχει καμμίαν σχέσι μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε στὰ διάφορα βιβλία καὶ διδασκόμεθα στὰ σχολεῖα μας.
Γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ μάθουμε ἱστορία κι ὄχι νὰ παπαγαλίζουμε κρατοῦσες ἀποψεις, ὀφείλουμε νὰ «πέσουμε μὲ τὰ μοῦτρα» στὶς ἐλάχιστες διασωθεῖσες πηγές, νὰ κρατᾶμε διαρκῶς σημειώσεις καὶ νὰ συγκρίνουμε πληροφορίες, ἀκόμη κι ὅταν φαίνονται ἄσχετες μεταξύ τους. 
Συνέχεια →