Γιατροσόφια ἀπὸ τὰ παλαιά…

Ο τεχνικός ύπνος και η νάρκωση επιτυγχάνεται με τ’ αφιόνι, που είναι καρπός παπαρούνας. Τα στουμπάνε και πίνουν το ζουμί.

(Το αφιόνι έσωσε την κατάσταση και με τα κλάματα των μικρών παιδιών κατά την εξόδου του Μεσολογγίου). Νάρκη, επιφέρει και η χουχούτα (τάτλα), χορταρικό σαν την κολλιτσίδα που φύεται μονάχο του πιο πολύ στην περιοχή της Δ. Ευρυτανίας. 

Καταπραϋντικό στους πόνους είναι και ο βάλσαμος.
Για εσωτερική χρήση βράζουν το κίτρινο λουλούδι του και το πίνουν σαν ρόφημα, ενώ για εξωτερική το τρίβουν και το κάνουν αλοιφή με παλιό λάδι.
Σταματάει αμέσως την αιμορρραγία.
Δίνει και αντισηπτικό υγρό που αλείφουν τα πτώματα για να διατηρούνται, (εξ ου και μπαλσάμωμα). Συνέχεια

Ἡ φύσις θεραπεύει τὸν καρκίνο!

(Μήπως ἔπρεπε νά βάλω ὅμως ἐρωτηματικό στόν τίτλο;)

Ἐδῶ καὶ χρόνια καταπιάνομαι μὲ φυσικοὺς καὶ περαδοσιακοὺς καὶ ἱπποκρατικοὺς τρόπους θεραπείας. Ἄλλοτε τὰ καταφέρνω κι ἄλλοτε ὄχι, ἀναλόγως τῆς ὀρθῆς διαγνώσεως καθὼς καὶ τῆς ἐγκυρότητος τῆς ὁποιασδήποτε θεραπευτικῆς πληροφορίας-ἰδέας-προτάσεως. Παρ΄ ὅλα αὐτὰ ὅμως τὰ …«πειράματά» μου τὰ ἐφαρμόζω ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον στὸ σῶμα μου, τοῦ ὁποίου καὶ φέρω ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἐγὼ τὴν εὐθύνη τῆς καλῆς ἢ κακῆς του λειτουργίας. Συνεπῶς ὁποιαδήποτε πληροφορία δὲν ἐνέχει τὴν μορφὴ συμβουλῆς παρὰ μόνον τὴν ἰδίαν τὴν πληροφορία καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν προτροπὴ τῆς ἐρεύνης πρὸς ὅλους. Συνέχεια