Φάρμακα ἔχουμε. Πότε θά τά μάθουμε;

Είναι δυνατόν εμείς που δώσαμε την ιατρική επιστήμη στο κόσμο να μας διδάσκουν ξένοι για τα δικά μας φάρμακα;

Είναι δυνατόν εμείς να αγοράζουμε πανάκριβα μουρουνέλαιο από μολυσμένα πλέον ψάρια για μερικά μιλιγκράμ  ω3, ενώ έχουμε αυτοφυή αντράκλα;
Η απάντηση που δε μπορούμε να δώσουμε εμείς έρχεται σαν άρθρο από την Ευρωπαϊκή ένωση. Επί 2.000 χρόνια δε μπορέσαμε να μάθουμε αυτό που διδάξαμε: Η τροφή σου το φάρμακό σου… 

Καλλιεργῶντας τὸ …φαρμακεῖο μας!

Εἰδικῶς τώρα ποὺ ὅλο καὶ περισσότερο πιεζόμαστε, εἶναι Ἀνάγκη νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἀναζητοῦμε ἐναλλακτικοὺς τρόπους θεραπείας καὶ ὁπωσδήποτε νὰ ἀποκτήσουμε μίαν μεγάλη, ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλυτέρα αὐτάρκεια. 
Αὐτὸ σημαίνει πὼς ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς κατοίκους τῶν μεγαλουπόλεων, τὰ πράγματα δὲν εἶναι τόσο ζοφερά.
Μικρὲς λύσεις, ἀκόμη καὶ σὲ γλάστρες, μποροῦν νὰ μᾶς λύσουν μεγάλα προβλήματα.
Συνέχεια

Οἱ θεραπευτικὲς ἰδιότητες τῶν βοτάνων ἀπὸ τὸ Ἄλφα ἔως τὸ Ὠμέγα.

Σχετικῶς μὲ τὰ βότανα καὶ τοὺς παραδοσιακούς, ἀρχαιοτάτους (ἤ, κατὰ τὸ …σύγχρονον) ἐναλλακτικοὺς τρόπους θεραπείας, ἔχω πολλὲς φορὲς τοποθετηθεῖ. Δίχως νὰ εἶμαι ὁ πλέον εἰδικός, ἔχω στὴν πράξι διαπιστώσει τὴν ὠφελιμότητά τους. 
Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἀφήνοντας ἔξω ἀπὸ τὴν ζωή μου τὰ φάρμακα δὲν τροφοδοτῶ τὶς φαρμακοβιομηχανίες καὶ δὲν ἐπιφορτίζω τὸ σῶμα μου μὲ τὰ δηλητήριά τους.
Συνέχεια

Ἄκανθα φτέρνας καὶ κάλοι (τῦλοι) καὶ πῶς νὰ ἀπαλλαγοῦμε μὲ φυσικοὺς τρόπους.

Όλοι γνωρίζουμε τον οξύ πόνο στην φτέρνα συνήθως και η διάγνωση μας λέει ότι δυστυχώς αυτό είναι η λεγόμενη άκανθα  κοινώς ένα αγκάθι στην φτέρνα.

Ένα παλιό αποτελεσματικό ιατρικό που χρησιμοποιούσαν, είναι, έκοβαν στην μέση ένα λεμόνι, αφαιρούσαν τον χυμό και γέμιζαν το βαθούλωμα με φυσικό αλάτι, κάποιοι ανεμείγνυαν στο αλάτι και ψιλοκομμένο σκόρδο. 

Αυτήν την ιδιόμορφη «κούπα» την προσάρμοζαν επάνω στην άκανθα και την άφηναν όλο το βράδυ, επαναλαμβάνοντας όσα βράδια χρειαζόταν.

Συνέχεια

Γιατροσόφια ἀπὸ τὰ παλαιά…

Ο τεχνικός ύπνος και η νάρκωση επιτυγχάνεται με τ’ αφιόνι, που είναι καρπός παπαρούνας. Τα στουμπάνε και πίνουν το ζουμί.

(Το αφιόνι έσωσε την κατάσταση και με τα κλάματα των μικρών παιδιών κατά την εξόδου του Μεσολογγίου). Νάρκη, επιφέρει και η χουχούτα (τάτλα), χορταρικό σαν την κολλιτσίδα που φύεται μονάχο του πιο πολύ στην περιοχή της Δ. Ευρυτανίας. 

Καταπραϋντικό στους πόνους είναι και ο βάλσαμος.
Για εσωτερική χρήση βράζουν το κίτρινο λουλούδι του και το πίνουν σαν ρόφημα, ενώ για εξωτερική το τρίβουν και το κάνουν αλοιφή με παλιό λάδι.
Σταματάει αμέσως την αιμορρραγία.
Δίνει και αντισηπτικό υγρό που αλείφουν τα πτώματα για να διατηρούνται, (εξ ου και μπαλσάμωμα). Συνέχεια