Μὲ τὶς θρησκεῖες δὲν τὰ πηγαίνεω καλά. Πολλῷ δὲ μάλλον μὲ αὐτοὺς ποὺ τὶς ἔχουν δομήσῃ μὲ τέτοιον τρόπο, πρὸ κειμένου νὰ κρατοῦν τὴν ἀνθρωπότητα στὰ μαῦρα της σκοτάδια.
Βέβαια, τὸ ὅ,τι δὲν τὰ πηγαίνω καλὰ μὲ τὶς θρησκεῖες δὲν μὲ μεταμορφώνει σὲ φανατικὴ καὶ ἐξαγριωμένη …μαινάδα!!!
Πασχίζω, στὸν βαθμὸ ποὺ μοῦ ἐπιτρέπουν οἱ συνάνθρωποί μου, νὰ συζητήσω, νὰ ἀναλύσω, νὰ ἐξηγήσω, νὰ ἀποδείξω…
Ἀλλὰ δὲν βαριέστε… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: πειράματα ἀπαιδείας
Τὰ Ἑλληνικὰ τοῦ Νεύτωνος!
Κύττα κάτι πράγματα. Κι ὁ Νεύτων σὲ Ἑλληνικὰ μελετοῦσε τὸν Ἀριστοτέλη! 
Νὰ τὸ πεῖτε αὐτὸ στὴν ὐπουργὸ ἀπαιδείας.
Βλέπετε, ὁ Νεύτων ἦταν ὁ Νεύτων ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΓΝΩΡΙΖΕ ἄριστα τὴν Ἑλληνική!
Ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ φυσιοκρατικὴ ἀντίληψις.
1. Τὸ θεμέλιο τοῦ Ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ ἦταν ἡ Φυσιοκρατικὴ Ἀντίληψις.
2. Ἡ ἀπόκτησις τῆς Φυσιοκρατικῆς Ἀντιλήψεως ἐπετυγχάνετο ἀπὸ ὅλους μέσῳ τῆς γνώσεως τῆς ἐτυμολογίας τῶν λέξεων τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσης.
3. Οἱ λέξεις τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσης δὲν σημειώνουν μόνο, ὅπως κάνουν ὅλες οἱ λέξεις ὅλων τῶν γλωσσῶν συμπεριλαμβανομένων τῶν Νέων Ἑλληνικῶν.
Οἱ Λέξεις τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσης σημαίνουν, δηλαδὴ σοῦ λὲν τὸ φυσιοκρατικὸ περιεχόμενο τῆς λέξεως ἤ/καὶ σὲ προκαλοῦν νὰ τὸ μάθῃς.
4. Ἡ Φυσιοκρατικὴ Ἀντίληψιςη εἶναι ἡ βάσις, τὸ θεμέλιο τῆς Ἐπιστημονικῆς Σκέψεωςς, κατ’ ἀρχὴν τῆς Μηχανιστικῆς ποὺ εἶναι ἡ βάσις τῆς Ἀναλυτικῆς Κριτικῆς Σκέψεως καὶ μετὰ τῆς Οὐσιαστικῆς μὲ τὴν συστηματικὴ γνώσιη τῆς Γεωμετρίας, τῆς Φυσικῆς καὶ τῶν Μαθηματικῶν ἡ ὁποία ἐπιτρέπει τὴν ἀνέλιξι τῆς Συνθετικῆς, Ἐρευνητικῆς καὶ Ἐφευρετικῆς Σκέψεως. Συνέχεια
«Εἴμαστε Φύσει ἀριστεροί!»
Συζητοῦσα λοιπὸν σὲ μίαν παρέα, ἐκεῖ, στὴν ἀγαπημένη μου παραλία, γιὰ ὀδοντιάτρους.
Κάποιος, δάσκαλος ἐδήλωνε, ἐπετάχθη (ὡς πορδή) κι ἔπιασε νὰ μᾶς περιγράφῃ τὴν γνωριμία του μὲ μίαν ὀδοντίατρο, ἐξαιρετικὴ ἀλλὰ κυρίως οἰκονομική. Πάρα πολὺ οἰκονομική! Μὰ πάρα πάρα πολύ! Κι ἀπὸ ἀποτέλεσμα…!!! Τὸ καλλίτερον!
«Εἶναι βλέπετε …συντρόφισσα!!! Κι ἐμεῖς πᾶμε μόνον σὲ αὐτὴν διότι εἴμαστε Φύσει ἀριστεροί!!!»…
Καλά… Καρπούζι ἔτρωγα… Μέ φαντάζεσΘε τό τί ἔπαθα; Ὅλα τὰ κουκούτσια, ἔτσι ξαφνικά, ἐκατευθύνθησαν πρὸς τὸ …στομάχι μου!!! Ἄκου «Φύσει ἀριστεροί»!!! Ἐὰν εἶναι δυνατόν!
Ὄξω οἱ ἐκπαιδευτικοί, μέσα τὸ παπαδαριό!!!
Καὶ μετὰ μοῦ λὲς πὼς θὰ φτιάξουν κάτι ἐτοῦτοι οἱ ἄχρηστοι.
Μά εἶναι δυνατόν νά ἀπολύονται ἐκπαιδευτικοί, δῆλα δή δάσκαλοι, καί νά διατηρεῖται σέ θέσεις δημοσίων ὑπαλλήλων τό παπαδαριό;
Νά τό ποῦμε διαφορετικά; Εἷναι δυνατόν ἡ ἐλαχίστη πιθανότης ἐκπαιδεύσεως κάποιου νά ἀκυρώνεται γιά νά διατηρηθῇ ἡ δυνατότης διατηρήσεῶς του σέ ἐπίπεδον δούλου, σκλάβου, ἐξαρτημένου;
Φιλόλογε, πολύ ἀργά γιά δάκρυα;
Και ξαφνικά εμείς οι φιλόλογοι, η ελίτ του σχολείου, οι θεματοφύλακες της ελληνικής παιδείας, συνειδητοποιήσαμε ότι εν τέλει μπορεί και να μην είμαστε τόσο απαραίτητοι στο σχολείο της αποικίας Ελλάδα και ότι υπάρχουν κι άλλοι που μπορούν να διδάξουν τα πολυπληθή και πολυποίκιλα διδακτικά μας αντικείμενα. Κι έτσι καθόμαστε και απελπιζόμαστε τώρα εδώ και άλλο δεν σκεπτόμαστε, τον νουν μας τρώγει αυτή η τύχη.
Αλλά δεν ακούσαμε ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον; Ανεπαισθήτως μας απέκλεισαν από τας αναθέσεις;