Ἡ μία ἀπὸ τὶς δύο Σφίγγες, τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, ὡς πλαγία ἀκρωτηρία τοῦ πίσω ἀετώματος, τοῦ κεντρικοῦ κλίτους τῆς Ἀκαδημίας.
Τὸ μεγαλύτερον μέρος τοῦ διακόσμου αὐτοῦ εἶναι ἔργον τοῦ γλύπτου Λεωνίδου Δρόση (1843-1884), καθηγητοῦ στὸ «Σχολεῖον Τεχνῶν», ὅπως ὀνομάζετο τότε τὸ Πολυτεχνεῖον. Συνέχεια
[Ἐν Ἔτει 2000]
Ὅταν μεγάλωσε, ἔμαθε πὼς ὁ πατέρας του
ἦταν κι αὐτός, «τὴ νύχτα ἐκείνη»,
στὸ Πολυτεχνεῖο. Ἡ θεία του ἡ Λιλή,
ὁ θεῖος του ὁ Μιχάλης, ἦταν κι αὐτοί,
«τὴ νύχτα ἐκείνη», στὸ Πολυτεχνεῖο.
Ὅλοι οἱ γνωστοί τοῦ μπαμπᾶ, ὅλες οἱ γνωστές τῆς μαμᾶς,
ἦταν κι αὐτοί, «τὴ νύχτα ἐκείνη», στὸ Πολυτεχνεῖο…
Τώρα, κάθε πρωΐ, καθώς κατηφορίζει τὴν ὁδό Πατησίων
κι ἀντικρύζει τὴν καγκελλόπορτα τὴν κλεισμένη «εἰς μνήμην».
στριφογυρίζει στὸ νοῦ του ἡ ἴδια ἀπορία:
«Πῶς διάβολο χώρεσαν ὅλοι αὐτοί ἐδῶ μέσα;…»
«Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ ὑπόθεσις τοῦ Πολυτεχνείου, ἡ ὁποια ἤρχισεν ἀπὰ φοιτητὰς ἀγομένους ἀπὸ ἁγνὰ ἐλατήρια, εἶχε σὺν τῷ χρόνῳ διαβρωθῆ ἀπὸ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα – ὡς τὰ πράγματα ἀπέδειξαν – οὐδεμίαν εἶχον σχέσιν μὲ τὸν φοιτητικὸν κόσμον.
Αὐτοὶ ἐκινοῦντο ἀπὸ ἐλατήρια ὄχι φοιτητικά, οὔτε κἄν πολιτικά, τὰ ὁποῖα εἶναι φυσικὸν νὰ συνδέονται ἐνίοτε μὲ τὰ φοιτητικὰ καὶ μάλιστα ὅταν δὲν λειτουργεῖ ἡ δημοκρατία ἀπολύτως.
Δὲν ἦσαν ἀκόμη πρόσωπα τὰ ὁποῖα ἠγωνίζοντο διὰ τὴν ἐπικράτησιν αὐτῆς ἤ ἐκείνης τῆς ἀπόψεως ἤ ἰδέας, ἀλλ’ ἐνίοτε ἄβουλα ὄργανα σκοτεινῶν δυνάμεων, κινουμένων ἐνσυνειδήτως ἤ ἀσυνειδήτως. Εἶναι λοιπὸν προφανὲς ὅτι ἡ καθυστέρησις τῆς Συνέχεια
Καί φυσικά ἀπό Ἕλληνες…….Καί φυσικά ἡ ἐφαρμογή τῆς πατέντας θά γίνῃ στό ἐξωτερικό.
Τό ἑλληνικό κράτος, ἀκόμα καί τότε πού μποροῦσε νά ασχοληθῇ μέ αὐτά περί ἄλλων ἐτύρβαζε.
Το πάθος για την τεχνολογία και οι ατέλειωτες ώρες εντατικής παρατήρησης και δουλειάς ενός μηχανουργού – εφευρέτη παντρεύτηκαν με την επιστημονική έρευνα ενός καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και γέννησαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, «καθ’ όλα ελληνική». Εναν μηχανισμό αντιβαρύτητας και μία νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής. Το πόσο ιδιοφυής, σημαντική και αξιοποιήσιμη είναι ή μπορεί να αποδειχθεί μια τέτοια ανακάλυψη θα το δείξει ο χρόνος.
Ο μηχανουργός Συνέχεια
Ἔχω τὴν μεγάλη τύχη νὰ ἔχω φίλο ἄνθρωπο ποὺ διαβιοῦσε ἔναντι τοῦ Πολυτεχνείου γιὰ πολλὰ χρόνια.
Αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος, τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι πάντα διαθέσιμα, ἐκτὸς τῶν ἄλλων εἶχε κι ἕναν πατέρα, ἀγωνιστὴ τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως, τρόφιμο τῆς Μακρονήσου, δεδηλωμένο ἀριστερὸ γιὰ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς του.
Οἱ πληροφορίες ποὺ ἔχω καταθέσει κατὰ καιρούς, κι ἀφοροῦν στὸ Πολυτεχνεῖο, προέρχονται κυρίως ἀπὸ αὐτόν.
Αὐτόπτης μάρτυρας σὲ ὅλα τὰ γεγονότα, μελετητής, ἐρευνητὴς καὶ διόλου εὐκολόπιστος στὰ ὅσα τὰ διάφορα παπαγαλάκια τῆς μεταπολιτεύσεως ἰσχυρίστηκαν.
Πιστεύω λοιπὸν περισσότερο ἀπὸ ὅλους αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο, ποὺ ἐτύγχανε νὰ εἶναι ἐκεῖ καὶ νὰ γνωρίζῃ τὰ γεγονότα ἀπὸ πρῶτο χέρι.
Eίναι μια επιστολή που κυκλοφορεί τελευταία στο διαδίκτυο,που αφορά την απάντηση στους ισχυρισμούς του Ν.Μιχαλολιάκου,περί «μύθου των νεκρών του Πολυτεχνείου», του χειριστού του τανκ (που εισέβαλε την νύτα της μεγάλης προβοκάτσιας των Αμερικανών στην Ελλάδα), στο Πολυτεχνείο και όλη την παραφιλολογία και τους θρύλους περί νεκρών του Πολυτεχνείου που ακολούθησαν έκτοτε.
ΕΠΕΣΑΝ ΚΟΡΜΙΑ,ΑΛΛΑ …ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ!
ΑΠΟ ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ…ΝΑ ΦΑΝ’ ΚΙ ΟΙ ΚΟΤΤΕΣ!!
