Γεγονότα καὶ ἀλήθειες γύρω ἀπὸ τὸ «Πολυτεχνεῖο»

Οἱ Ἱστοριοδιφοῦντες ἐραστὲς τῆς Ἀληθείας συνδέουν τὴν 17η Νοεμβρίου 1973 στὴν ἀκολουθία ἐξυπηρετήσεως τῶν Σιωνιστικῶν συμφερόντων, ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Χούντας (1967) ἕως τὴν ἔναρξη τῆς Κομματοκρατίας (Μεταπολίτευσις 1974) καὶ τὴν προδοσία τῆς Κύπρου..
(…στὸ Σήμερα εἶναι προφανεστάτη ἡ παράδοσις τῆς Κυριαρχίας καὶ ὁλοκλήρου του Πλούτου μας στὰ Σιωνιστικὰ Ἀφεντικά). Συνέχεια

Δημοκρατικὴ ἀπέραντη σιωπὴ γιὰ τὸ Πολυτεχνεῖο

Οἱ Χουντικοὶ κατὰ καιροὺς ἔχουν παραδεχθῆ πολλὰ ἀπὸ ὅσα συνέβησαν τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ἐπιχειρηματολογώντας γιὰ τὸ ἐὰν ἦσαν σωστὰ ἢ ὄχι.
Ξέρουμε, γιὰ παράδειγμα, ὄνομα κι ἐπώνυμο ἀπὸ τὸν στρατιώτη ποὺ ὁδηγοῦσε τὸ ἅρμα ποὺ ἔριξε τὴν πύλη τοῦ Πολυτεχνείου.

Συνέχεια

Δὲν σκοτώνει ἡ ἀλήθεια

«Ζωντόβολα μὴν φοβᾶσθε τὴν ἀλήθεια. Συνέχεια

Θέλουμε καί σήμερα νά προσκυνήσουμε;

Ἤ μήπως θέλουμε σήμερα νά ξεκινήσουμε, ἐπὶ τέλους, νά δροῦμε καί νά ζοῦμε Ἐλεύθεροι;

Ἡ μεγάλη φρίκη τῆς πραγματικότητός μας…
ἤ, ἄλλως ἡ κατάληξις τῆς ἐθελουσίας βλακείας μας…
Πανηγυρισμοὶ γιὰ τὴν «παλινόρθωσιν τῆς δημοκρατίας», ὡς ἀπότοκον τῶν -ἔξωθεν ἐπιβεβλημένων- ἐπεισοδίων στὸ Πολυτεχνεῖο τὸ 1973.
Κοινῶς; Ἐμεῖς γλεντούσαμε καὶ τὴν ἰδίαν στιγμὴ τὰ ἀδέλφια μας κατεσφάζοντο στὴν Κύπρο…
Πότε θά μετανοήσουμε γιά αὐτό μας τό ἔγκλημα;

Συνέχεια

Ἑλληνικὸ Πολυτεχνεῖο καὶ τουρκικὸ σχολεῖο.

«Στοὺς τοίχους τοῦ ἑνός, ὅλη ἡ μαυρίλα τῆς ψυχῆς τῶν ἐξαρτημένων ψυχονευρωτικῶν ἀριστερῶν ἀνθελλήνων, ποὺ νέμονται τὴν ἐξουσία τὰ τελευταῖα 40 χρονια… Συνέχεια

Οἱ γενναῖοι!

«Ἕνα πρωΐ τοὺς βρήκαμε ἀναπάντεχα πεθαμένους.
Κάποιος ψιθύρισε: συμφόρηση· ἄλλος: ἀτύχημα· ἄλλος: αὐτοκτονία.
Τοὺς σκέπασε ὅμως τοὺς ψίθυρους αὐτοὺς ἡ φωνή μας:

Συνέχεια