Ἔγραφα στὶς 7 Ἰανουαρίου 2017:
Ἀπατεῶνες ὑπάρχουν πολλοὶ στὴν Ἑλλάδα. Ἔνας ἐπάνω ἕνας κάτω δὲν κάνει πλέον, κάποιανδιαφορά.
Ὅταν -ὅμως- ἕνας κατ’ ἐξακολούθησιν δημοσιογραφικὸς ἀπατεών, συνεπικουρούμενος ἀπὸ πολιτικὲς γκόμενες μὲ γόβα στιλέτο καὶ ἀέρα κομματικῆς καραβίδας (…) στηλιτεύῃ χωρὶς οὐσιαστικὰ στοιχεῖα, ἀερολογώντας περὶ ἐγκληματικῶν (πάλι) ὀργανώσεων, ἕναν πολιτικό(;) σχηματισμὸ καὶ ἀπειλεῖ τὸ ἐν πολλοῖς ἀδαὲς τηλεθῦμα/κοινὸ καὶ συνήθη ὕποπτον φοροδότη, μὲ κατασχέσεις καὶ φορολογικὲς τιμωρίες…
Ὅταν ἐπικαλεῖται τὴν δικαιοσύνη (sic) καὶ ζητᾶ ἐπιτακτικὰ τὴν ἄμεση παρέμβασή της…
Ὅταν -ἐντελῶς μπουρδολογικά- προσπαθῇ νὰ συνδέσῃ τὴν ἐν λόγῳ ὀργάνωση μὲ φόνο…
Συνέχεια
Ἀπὸ τὴν μία ἀκοῦμε γιὰ τὴν δραχμή…
Ἡ ἐκπληκτικὴ ἐπιχειρηματίας Μαρέβα Μητσοτάκη.
Ὅσο ἤμασταν νέοι (δὲν λέω πὼς γεράσαμε… Ἁπλῶς ὡριμάσαμε…) ἤμασταν κι ἄτρωτοι. Θεοί… Δὲν μᾶς ἄγγιζε κάτι…