“Να είναι σίγουροι όμως πως όσο στενεύουν τα όρια της δικής μας επιβίωσης,τόσο πλησιάζει και το τέλος της δικής τους ασυλίας …”
Τουτουντζίδου Μαριάνθη
Παράλληλα με τη νέα ανακοίνωση για περαιτέρω μείωση των συντάξεων, ήρθε -καθόλου τυχαία βέβαια- και η “αυστηρή” εντολή του πρωθυπουργού να επισπευθεί η καθυστερημένη εκδίκαση χιλιάδων υποθέσεων ,που αφορούν επίορκους δημόσιους υπαλλήλους.
To 2007 μιλούσε με πάθος για τις συντάξεις, το 2010 τις κατήργησε και ησύχασε!Τον μαζί με τον Σαμαρά, Βενιζέλο και τον Παπαδήμο έβαλαν χέρι και στα αποθεματικά των Ταμείων “για να πετύχει” το PSI και δεν έχουμε φάρμακα, θα πεθαίνουμε νωρίτερα κι έτσι “θα σωθεί” το ασφαλιστικό !
Να σας θυμίσω, ότι πολύ γέλιο έριξα στο σημείο που κατηγορεί τον Καραμανλή, γιατί δεν παίρνει διαρθρωτικά μέτρα, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε βγει στα κεραμύδια για όλα τα ζητήματα ! Αρθρο 16, ασφαλιστικό, αγρότες, ΓΣΕΕ, δακρυγόνα!
Αυτοί οι πολιτικοί κανίβαλοι,που πια εξουσιάζουν την ζωή μας,έχουν πλέον πέραν από κάθε αμφιβολία καταληφθεί από ένα τέτοιο μισανθρωπικό αμόκ,τέτοια ταξική αγριότητα για να εξοντώσουν όχι μόνο την μικρομεσαία τάξη,αλλά κι όλες τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού μας,που όμοιες περιπτώσεις,έζησε η ανθρωπότητα σε περιόδους που ευελπιστούσε να μην ξαναζήσει ποτέ,αλλά φεύ….
Δεν κρατιούνται ούτε τα προσχήματα πλέον.. Συνέχεια
Τί νά συμπληρώσω τώρα στό παρακάτω;
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ήταν καταπληκτικό το στήσιμο του κόλπου μείωσης τόσο των κύριων όσο και των επικουρικών συντάξεων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, χωρίς να προλάβουν όχι μόνο να αντιδράσουν, αλλά ακόμη και να συνειδητοποιήσουν οι δυστυχείς συνταξιούχοι πώς η κυβέρνηση λεηλάτησε ένα ακόμη τμήμα του γλίσχρου εισοδήματός τους. Ούτε «κιχ» δεν έβγαλαν τα περίπου 300.000 θύματα των νέων περικοπών.
Η σύλληψη της τακτικής και η σκηνοθεσία υλοποίησής της υπήρξαν αριστοτεχνικές. Οι Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαράς γνώριζαν ότι αν είχαν πει ανοιχτά πριν από την ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής ότι Συνέχεια
Δὲν εἶναι τόσο σπάνιο πλέον νὰ συναντοῦμε ὅλο καὶ συχνότερα ἀνθρώπους ποὺ χώνονται μέσα στὰ σκουπίδια γιὰ νὰ βροῦν κάτι. Εἶτε τροφή, εἶτε κάποιος ῥοῦχο εἶτε ἀκόμη καὶ κάτι ἁπλῶς χρήσιμο.
Μία κατάστασις ποὺ ἐξαπλώνεται καὶ ἀναφέρεται πλέον σὲ ὅλο καὶ περισσοτέρους συνανθρώπους μας.
Πῶς ἀλλάζει;
Ξέρουμε… Ἀλλὰ πρὸς ὤρας συμπονοῦμε, συμπάσχουμε καὶ σαφῶς φροντίζουμε ὅπου κι ὅπως μποροῦμε.
Υ.Γ. Εἰλικρινῶς, θλίβομαι καὶ πονῶ ἀφάνταστα γιὰ ὅλους μας. Οἱ μεγαλύτεροι ὅμως δὲν ἔχουν πλέον τὶς εὐκαιρῖες νὰ ἀλλάξουν κάτι. Οἱ περισσότεροι εἶναι ἀνύμποροι κι ἀδύναμοι. Γιὰ αὐτούς, εἶμαι τόσο πολὺ θυμωμένη. Τὰ παιδιά, οἱ νέοι, ἐμεῖς θὰ παλέψουμε. Ἀλλά τί μπορεῖ νά κάνῃ μία γυναίκα 90 ἐτῶν; Πόσο θὰ ἀντέξῃ; Καί γιατί πρέπει νὰ τὸ περνᾶ αὐτό;
