Πανθρησκεία λοιπόν; Κι ἐὰν ναί, πῶς;

Πρὸ μερικῶν ἐτῶν, σὲ μίαν συνάντησι μὲ κάποιους καλοὺς φίλους, ξεκινήσαμε αὐτὲς ἀκριβῶς τὶς συζητήσεις. Ἀναφορικῶς μὲ τὴν πανθρησκεία. Ἐὰν δῆλα δή εἶναι κάτι πιθανόν καὶ ἐπιτεύξιμον.

Μὲ τὰ χρόνια, μὲ τὶς πληροφορίες ποὺ μᾶς κατακλύζουν καθημερινῶς καὶ μὲ τὶς «κινήσεις» κάποιων «μεγάλων», ὅλο καὶ πιὸ συχνὰ ἐπιβεβαιώνεται ἡ ἀρχικὴ ἐκείνη συζήτησις. Γιὰ κάποιους φυσικὰ εἶναι ἐφιάλτης, γιὰ κάποιους παιχνίδι καὶ κάποιους ἄλλους δὲν τοὺς ἀφορᾶ.

Ὅμως, ἐὰν δεχτοῦμε τὴν πληροφορία ὡς ἀληθή κι ἐὰν δεχτοῦμε τὴν προσπάθεια χειραγωγήσεως τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ, τότε ἀνακύπτουν κάποια σοβαρά ἐρωτήματα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ πῶς θὰ μποροῦσε κάτι τέτοιο νὰ γίνῃ πραγματικότης.

Συνέχεια

Νόμιμα ἤ ἄνομα θὰ γίνῃ ἡ ἀλλαγή;

Ἕνα κείμενο ποὺ μὲ ἐπροβλημάτισε ἔντονα. Ἄλλως τε ἔχω ἐκφράσει παρόμειες σκέψεις στό παρελθόν καὶ μᾶλλον δὲν ἄρεσαν…

Τέλος πάντων..

Ὁ Ἐμμαουήλ Σαρίδης γράφει ἕνα ἄρθρο, θαυμάσιο θὰ ἔλεγα, τό ὁποῖον πιστεύω πώς πρέπει νὰ διαβάσουμε καὶ νὰ σκεφτοῦμε πολύ σοβαρά!!!

Αὐτὸ τὸ μᾶς πᾶνε ἤ πᾶμε μόνοι μας, εἶναι ἕνα ζήτημα ποὺ σαφῶς καὶ πρέπει νὰ ἐξετάσουμε σοβαρότατα. Ἡ πολλὲς φορές, ἀφέλεια,  καὶ συχνὰ  εὐκολία  μὲ  τὴν ὁποίαν δεχόμεθα τὴν ἀνομία ἤ τὴν ἀντίδρασι, εἶναι κάτι ποὺ μὲ προβληματίζει χρόνια. Στό κάτω κάτω τῆς γραφῆς, σὲ ὅποιον δὲν ἀρέσει μία Συνέχεια