Καλά, τέτοιο γέλιο εἶχα χρόνια νὰ κάνω…
Αὐτές τίς εἰκόνες τίς θυμᾶστε;
Σιγὰ μὴ καὶ δὲν τὶς θυμόσασταν…
Εἶναι ἀφίσσες, δηλώσεις, καταγγελίες ἀναρχικῶν.
Τὶς βλέπαμε, διότι δὲν νομίζω νὰ τὶς ξαναδοῦμε, σὲ κολῶνες, σὲ τοίχους, σὲ πανῶ…
Γενικῶς τὶς βλέπαμε ὁπουδήποτε.
Καὶ μεταξύ μας, συμφωνῶ ἀπόλυτα μὲ τὴν δήλωσι. Πράγματι οἱ δημοσιοκάφροι εἶναι καὶ ἀλῆτες καὶ ῥουφιάνοι καὶ τσόγλανοι καὶ τέλος πάντων ὅ,τι ἐσεῖς θέλετε…
Πουλημένα τομάρια, ποὺ στὸν βωμὸ τῆς δικῆς τους ἐπιβιώσεως ἔκαναν ἐμᾶς ὅλους ἀναλωσίμους. Τώρα λοιπόν τί συμβαίνει;
Ἔπαψαν νά εἶναι; Διότι αὐτὰ διαβάζω στὴν σελίδα τῶν ἀναρχικῶν: Συνέχεια →