Καὶ μόνον ποὺ βλέπεις αὐτόν…
…ἀντιλαμβάνεσαι!!! Συνέχεια
Καὶ μόνον ποὺ βλέπεις αὐτόν…
…ἀντιλαμβάνεσαι!!! Συνέχεια
Ἐννοεῖται πὼς τὸ «δὲν μοῦ ταιριάζει» ἀφορᾶ μόνον στὸ ἐπαγγελματικό της παρελθὸν καί, ἰδίως, στὶς γυμνές της φωτογραφίες. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Μία μοντέλα ποὺ κάνει γυμνὸ (αἰσθησιακό, καλλιτεχνικὸ ἢ ὅ,τι ἄλλο) δὲν φημίζεται γιὰ τὴν …εὑρηματικότητά της. Γενικῶς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ χρησιμοποιοῦν τὸ σῶμα τους καὶ ὄχι τὸ μυαλό τους γιὰ νὰ βιοπορισθοῦν, προφανέστατα ἔχουν παραιτηθῆ ἀπὸ τὸ νὰ τὸ χρησιμοποιοῦν.
Καὶ αὐτός, κατ’ ἐμέ, εἶναι κι ὁ μόνος λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον ἡ (κάθε κι ὄχι αὐτὴ εἰδικῶς) δούνια δὲν μοῦ ταιριάζει.
Τὴν πλέον βολικὴ καὶ προσκυνημένη καὶ ἐξ ἀρχῆς πλήρως ἐλεγχομένη ἀπὸ τοὺς τοκογλύφους βο(υ)λή.
Συνέχεια
Ἐμεῖς διαβιοῦμε στὴν κοσμάρα μας.
Μέσα σὲ ὅλα τὰ ἄλλα εἰπώθηκε κι αὐτό. Κι ἀν τί νὰ ἀποστασιοποιηθοῦμε, ὅσο τὸ δυνατόν, γιὰ νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἀπαλλασσόμεθα ὁριστικῶς ἀπὸ τὴν σαχλαμάρα, ἐμεῖς τὴν υἱοθετοῦμε καὶ τὴν ἀναπαράγουμε, σὰν νὰ εἶναι τὸ μοναδικό μας πρόβλημα τὸ πόσο πιὸ πολὺ θὰ μπουρδολογίσουμε. Ζοῦμε σὲ σεισμογενῆ χώρα καὶ οἱ σεισμοὶ εἶναι καθημερινό μας φαινόμενον. Τὸ κέντρο τοῦ κόσμου μας δὲν εἶναι ἡ πόλις τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἂς πιστεύουμε τὸ ἀντίθετον.
Καί, φυσικά, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν οἱ σεισμοὶ ἦσαν μέσα στὴν καθημερινότητά μας, ἀλλὰ ἐμεῖς αὐτὰ τὰ θεωροῦμε …ἀκρότητες.
Συνέχεια
Θλίψις, ποὺ μεγαλώνει κάθε χρόνο, τέτοιαν ἡμέρα… Θλίψις καὶ πόνος βαθύς…
«Δὲν ξεχνῶ» κι ἄλλες εὐφάνταστες ἀρλουμπολογιες λέγονται, γράφονται καὶ ἀναπαράγονται, ἀπὸ ὅλο καὶ μικροτέρα μερίδα τῶν συμπατριωτῶν μας. Συνέχεια
Διότι ἀνεπισήμως ἦταν οὔτως ἢ ἄλλως γονατισμένο κι αὐτὸ τὸ κουδουνισμένο.