Τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατον…

Τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατον...Τίποτε δὲν εἶναι ἀδύνατον.
Τὰ δυνατὰ ἀπὸ τὰ ἀδύνατα τὰ ξεχωρίζει μία ψιλὴ ψιλὴ γραμμή. Μὰ εἴμαστε τόσο κολλημένοι κάτω στὰ εὔκολα, τόσο μουδιασμένοι ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ πηδήξουμε ἀπὸ ἐπάνω ἀπὸ τὴν ψιλὴ γραμμή.

Ἴων Δραγούμης ,
«Μαρτύρων καὶ Ἡρώων αἷμα».
Συνέχεια

Ὁ σταδιοδείκτης τῆς Ἐγνατίας Ὁδοῦ

Ὁ σταδιοδείκτης τῆς Ἐγνατίας Ὁδοῦ

Ἡ Ἐγνατία Ὁδός ἀκολουθῶντας μετὰ τὴν Ἀμφίπολη τοὺς βορείους πρόποδες τοῦ Παγγαίου, μὲ κατεύθυνση τοὺς Φιλίππους, διέσχιζε τὴν περιοχὴ τοῦ ἀκμαίου ἀρχαίου οἰκισμοῦ Καλαμπακίου. Ἡ περίφημη αὐτὴ ρωμαϊκὴ ὁδὸς «Via Egnatia», μεγάλη καὶ λιθόστρωτη συνέδεε τὴν Ρώμη μὲ τὴν Κωνσταντινούπολη, καὶ ἦταν ἔργο τοῦ Ρωμαίου ἀνθύπατου Γναίου Ἐγνατίου στὰ τέλη τοῦ 2ου αἰ. π.Χ.

Ἡ Ἐγνατία Ὀδὸς δὲν ὑπῆρξε – βεβαίως – ὁ πρῶτος δρόμος, ὁ ὁποῖος διαμορφώθηκε στὴν περιοχή. Ὁ Θουκυδίδης μνημονεύει ὁδὸ ἀπὸ τὸ Βυζάντιο, μέσῳ τῆς Θράκης καὶ τῆς Μακεδονίας, γιὰ τὴ Θέρμη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ γιὰ τὸ ἰλλυρικὸ Δυρράχιο.

Στὴν εἰκόνα βλέπουμε μαρμάρινη ἐνεπίγραφη ἀμφίγραφο στήλη. Εὑρέθη στὸ Καλαμπάκι.
Συνέχεια

Τὸ βλέμμα τοῦ θνητοῦ…

Ὄλυμπος, 1900… καὶ τὸ βλέμμα τοῦ θνητοῦ χαϊδεύει τὰ πλάγια καὶ ἀγκαλιάζει τὶς θεϊκὲς καὶ ἀπάτητες ἀκόμα κορφές.
Συνέχεια

Ἐπιτύχαμε ὡς γένος ἀλλὰ ἀποτύχαμε ὡς κράτος.

— Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καὶ ἀδέσμευτη, ἐπάνω σὲ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τὴν πιὸ κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγμα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς;
Συνέχεια

Ὁ Αὐτομέδων καὶ τὰ ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως

Automedon with the Horses of Achilles, Henri Regnault,1868

Automedon with the Horses of Achilles, Henri Regnault,1868

    Ἡ Ποδάγρη ἦταν μία ἀπὸ τὶς Ἄρπυιες.
Ἀπὸ τὴν ἕνωσή της μὲ τὸν Ζέφυρο, ἔφερε στὸν κόσμο τὸν Ξάνθο καὶ τὸν Βάλιο, τὰ δύο ἀθάνατα ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως.

«τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους  Ξάνθον καὶ Βαλίαν, τὼ ἄμα πνοιῇσι πετέσθην,  τοὺς ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἄρπυια Ποδάγρη  βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο» Ἰλ. 16, 150 Συνέχεια