Τὸ ἀρχαῖον Ἑλληνικὸν πνεῦμα, ἦτο κατὰ τὴν φύσιν, καὶ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, κυριολεκτικῶς καλλιτεχνικόν. Διὰ τὴν παραγωγὴν δὲ τοῦ καλλιτεχνήματος αὐτοῦ, ἐκτὸς τοῦ Δημιουργοῦ ἀναγκαῖως συντρέχουσι δύο τινὰ, πρῶτον ἡ Ἰδέα καθ᾿ ἧς γίνεται τὸ ἔργον, καὶ δεύτερον ἡ Ὑλη, ἥτις δέχεται καὶ ἐμφανίζει τὴν Ἰδέαν αἰσθητῶς. Οὕτω καὶ ὅλος ὁ αἰσθητὸς κόσμος εἶναι κατὰ τὸν Πλάτωνα καλλιτέχνημα, τὸ ὁποῖον ἔπλασεν ὁ θεῖος Δημιουργὸς (τὸ ὄν) κατὰ τὰς ἰδέας, κατὰ τὰ ἐν αὐτῷ θεία, αὐτοτελῆ καὶ αἰώνια νοήματα. Ἕκαστον ὄν ἐν τῇ φύσει εἶναι ἐμφάνισις καὶ πραγμάτωσις αἰσθητὴ μίας ἰδέας, ἑνὸς ὄντος νοητοῦ. Καὶ ἡ μὲν ἰδέα εἶναι τὸ πραγματικὸν (ὄντως) ὄν, αἰώνιον (ἀεὶ ὄν), ἀμετάβλητον, ἀκίνητον, τὸ αὐτὸ πρὸς ἑαυτὸ (κατὰ τὰ αύτὰ ὄν) καὶ διὰ τῆς νοήσεως μόνης ἀντιληπτὸν (νοητόν). Συνέχεια
Ἀρχεῖα συγγραφέως: Γκολέμης Τᾶσος
Ἡ Ἀθηνᾶ τῶν Ἑλλήνων.
Καθ᾿ ὅλην τὴν διακόσμησιν καὶ τάξιν πρώτους ὑμᾶς διεκόσμησεν ἡ Θεὰ καὶ κατώκισεν τὴν πόλιν ὑμῶν, ἀφοῦ πρῶτον ἐξέλεξεν τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον ἔχετε γεννηθῆ, καὶ ἐγνώρισεν καλῶς, ὅτι ἡ ἐν αὐτῶ ἐπικρατοῦσα εὐκρασία τῶν ἐποχῶν θὰ παράγῃ ἄνδρας νοημονεστάτους. Ἡ θεὰ λοιπόν, ἐπειδὴ καὶ φιλοπόλεμος εἶναι καὶ φιλόσοφος, ἀφοῦ ἐξέλεξεν τὸν τόπον, ὅστις ἔμελλε νὰ παράγῃ ἄνδρας ὁμοιοτάτους μὲ αὐτήν, τοῦτον κατὰ πρῶτον κατώκισε. Καὶ ὑμεῖς ἐκατοικεῖτε αὐτὸν ἔχοντες νόμους τοιοῦτους καὶ ἀκόμη καλυτέρους καὶ ὑπερβαίνοντες εἰς Συνέχεια
Ἀθηνᾶ
…..καθ’ ὅλην ταύτην λοιπὸν τὴν διακόσμησιν καὶ τάξιν πρώτους ὑμᾶς διεκόσμησεν ἡ θεὰ Ἀθηνᾶ καὶ κατώκισε τὴν πόλιν ὑμῶν, ἀφοῦ πρῶτον ἐξέλεξε τὸν τόπον, εὶς τὸν ὁποῖον ἔχετε γεννηθῆ, καὶ ἐγνώρισε καλῶς, ὅτι ἡ ἐν αὐτῶ ἐπικρατοῦσα εὐκρασία τῶν ἐποχῶν θὰ παράγῃ ἄνδρας νοημονεστάτους. Ἡ θεὰ λοιπόν, ἐπειδὴ καὶ φιλοπόλεμος εἶναι καὶ φιλόσοφος, ἀφοῦ ἐξέλεξε τὸν τόπον, Συνέχεια
Ἡσίοδος. Θεογονία.
Τίκτε δὲ καὶ Νέμεσιν, πῆμα θνητοῖσι βροτοῖσι,
Νὺξ ὀλοή· μετὰ τὴν δ᾽ Ἀπάτην τέκε καὶ Φιλότητα
Γῆράς τ᾽ οὐλόμενον, καὶ Ἔριν τέκε καρτερόθυμον. 225
Αὐτὰρ Ἔρις στυγερὴ τέκε μὲν Πόνον ἀλγινόεντα
Λήθην τε Λιμόν τε καὶ Ἄλγεα δακρυόεντα
Ὑσμίνας τε Μάχας τε Φόνους τ᾽ Ἀνδροκτασίας τε Συνέχεια
Εἰς Διόνυσον.
Ὅμηρος.
Εἰς Διόνυσον
Διὰ τὸν Διόνυσο, τὸν υἱὸ τῆς ξακουστῆς Σεμέλης,
ὕμνο θὰ εἰπῶ, πὼς φάνηκε εἰς τοῦ πόντου πλάι τὴν ἄμμο Συνέχεια
Δελφικὰ παραγγέλματα.
Τὰ ἠθικὰ Δελφικὰ παραγγέλματα ἤ Πυθίας γράμματα, ἦσαν ἐντοιχισμένα εἰς τὸν πρόναον τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἀπόλλλωνος εἰς
Τοὺς Δελφοὺς. ( Ἐν δὲ τῷ προνάῳ τὰ ἐν Δελφοῖς γεγραμμένα ἐστὶν ὠφελήματα ἀνθρώποις εἰς βίον) Παυσανίας Φωκικὰ.
ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ — ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ – ΕΓΓΥΑ, ΠΑΡΑ Δ᾿ ΑΤΑ