Ἱερό μας χρέος καὶ ἡ γλωσσικὴ ἀλήθεια

Μαθήματα ἑλληνικῆς γλώσσης.

Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ ἐπικαλοῦμαι τὴν ῥήση τοῦ φιλοσόφου Ἀντισθένους : «ἀρχὴ σοφίας ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις».

Αὐτὴν τὴν φορά, στὸ στόχαστρο εἶναι ἡ λέξις «ἑωσφόρος». Ἡ λέξις αὐτή, εἶναι σύνθετος ἐκ τῶν «ἕως» καὶ τὸ «φέρω». Ἀποδίδεται δὲ ὡς: «ὁ φέρων τὸ ἐώς», δηλαδὴ ἐκεῖνος ποὺ φέρνει τὸ πρωινὸ φῶς τῆς αὐγῆς, καθὼς «ἕως» δὲν εἶναι ἁπλῶς τὸ φῶς, ἀλλὰ τὸ πρωινὸ φῶς τῆς αὐγῆς. Ὡς προσωνύμιον, ἀποδίδεται στὸν ἱερὸ Ἀπόλλωνα, λόγῳ τοῦ ὅτι εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἐλέγχει τὸν ἤλιο. Συνέχεια

Λέγοντας «Κύπρος» νὰ ξέρουμε τὶ ἐννοοῦμε

Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως «Κύπρος»

«Ἡ Κύπρος ὀνομάσθηκε μὲ τὸ ὄνομα αὐτό, διότι εἶναι τὸ νησὶ τῆς Ἀφροδίτης, ἴδιον τῆς ὁποίας εἶναι νὰ πορίζῃ, νὰ προσπορίζῃ ποὺ λέμε σήμερα, νὰ προμηθεύῃ τὴν κύησι, τὴν ἐγκυμοσύνη, μέσῳ τῆς ἐρωτικῆς ἐπαφῆς.

Συνέχεια

Διὰ τὸ ἀπαραίτητον τοῦ …necessary!!!

Necessary  = ἀπαραίτητον, ἐκ τοῦ στερητικοῦ προθέματος νῆ (νῆ-νεμία) καὶ τοῦ ῥήματος χηδέω, ἐκ τοῦ χάζω (=ἀποστερῶ).

Συνέχεια

Τὰ ἀρχαία ἑλληνικὰ στὴν Εὐρώπη

Πρόσφατα, στὴν Ἐφημερίδα «Ἑστία» (24-5-2017) δημοσιεύθηκε ἄρθρο μὲ τίτλο «Στὴν Γαλλία ἐπενδύουν στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά». Στὸ ἄρθρο αὐτὸ ἐπισημαίνεται τὸ ἐνδιαφέρον τῶν Εὐρωπαίων γιὰ τὰ Ἀρχαία Ἑλληνικὰ ὡς παράγοντος πολιτισμοῦ. Συνέχεια

Πῶς μπορεῖ ὁ Παρακείμενος νὰ ὁδηγήσῃ στήν σκιζοφρένεια; (ἀναδημοσίευσις)

Θά μποροῦσε ποτέ τό σχολεῖον νά γίνῃ μέσον δομήσεως μίας σχιζοφρενοῦς πολιτείας;

Ναί!! Δυστυχῶς ΝΑΙ!!!

Εἶναι πάρα πολλά τά παραδείγματα πού καθημερινῶς ὑποπίπτουν στήν ἀντίληψίν μας. Ποῦ ἡ ἀρχή καί ποῦ τό τέλος;

Σήμερα ἁπλῶς διαπιστώνουμε τά ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς τακτικῆς σέ πάρα πολλούς τομείς. Μόνον πού γίνονται συνήθως γνωστά μετά τήν ἒξοδο τῶν παιδιῶν ἀπό τά δημόσια ἐκπαιδευτικά συστήματα!! Ἀπότέλεσμα; Κοινωνίες πού διαρκῶς φθίνουν σέ ἀξίες, λογική κάι στόχους. Μέ κατάληξιν; Ἀνθρώπους δίχως κρίσιν κι ἀντίληψιν!  Ποιός φταίει; Πολλοί καί οὐδείς.  Εἶναι ἓνα γαϊτανάκι εὐθυνῶν.  Ἀπό ποῦ ξεκινᾶ καί ποῦ καταλήγει;

Συνέχεια