Γιὰ νὰ γίνουν πραγματικότης. Τὰ ὄνειρά μου χρειάζονται τὸ πιστεύω μου σὲ αὐτά. Χρειάζονται δεσμεύσεις καὶ ἀποφασιστικότητα. Χρειάζονται ἀκόμη καὶ στερήσεις, μαζὺ μὲ τὴν προσήλωσιν.
Χρειάζονται «ζυμώσεις» γιὰ νὰ …«φουσκώσουμε»!!!
Τὸ ψωμάκι μας, αὐτὸ ποὺ ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν μᾶς θρέφει, δὲν πρέπει νὰ παρασκευάζεται στὸ …πόδι. Χρειάζεται, ἐὰν θέλουμε νὰ μᾶς θρέφῃ κι ὄχι νὰ μᾶς …σκοτώνῃ, ὅλον ἐκεῖνον τὸν χρόνο, ποὺ θὰ τοῦ ἐπιτρέψη νὰ φουσκώσῃ μόνο του, δίχως πρόσθετα καὶ ἐξωτερικὲς παρεμβάσεις, πρὸ κειμένου νὰ ἀναπτυχθοῦν ὅλοι οἱ χρήσιμοι κι ἀναγκαῖοι μύκητες, ποὺ … Συνέχεια
Ξανα-ζωντανεύουμε τὸ παιδὶ …μέσα μας!!!
Ὑπάρχει πάντα ὁ φόβος νὰ ἔχουμε χάση, πρὸ πολλοῦ, τὸ «παιχνίδι» τῆς (πραγματικῆς) ζωῆς. Λίγο ἡ ῥουτίνα… Λίγο ἡ κόπωσις… Λίγο τὸ ἀστικὸ περιβάλλον… …μᾶς μετατρέπει, εὔκολα, δίχως ἐμφανῆ σημάδια, σὲ κάτι ἢ κάποιους, ποὺ διαβιοῦν ἀπὸ κεκτημένη ταχύτητα κι ὄχι λόγῳ ἀνάγκης γιὰ δημιουργικότητα.
Ψευδαισθήσεων κατάῤῥευσις…
Δὲν εἶναι ποὺ φθάσαμε ἔως ἐδῶ σήμερα μὲ δόλο… Εἶναι ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα, μὲ τόσες ἀποδείξεις, ἀρνούμεθα νὰ τὸ ἀποδεχθοῦμε.
Ὥρα νὰ …ἐνηλικιωθοῦμε!!!
Ἀκριβῶς διότι ἀπὸ τὴν πρώτη μας ἀνάσα μάθαμε νὰ ἀναμένουμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ μᾶς κρατοῦν ἐν ζωῇ, διδαχθήκαμε, ἐσφαλμένως, νὰ κυττᾶμε μόνον ἔξω ἀπὸ ἐμᾶς, πρὸ κειμένου νὰ πάρουμε χαρά, νὰ βιώσουμε ἱκανοποίησιν καὶ νὰ αἰσθανθοῦμε ἀσφαλεῖς.
Δεκεμβρίου καλῶς ὅρισμα…
Ἔφθασε, ἐπισήμως, ὁ χειμών. Ἴσως ὁ τελευταῖος ἀπὸ μίαν σειρὰ ἄλλων, πολὺ σκληρῶν καὶ κρύων καὶ κλειστῶν χειμώνων, ποὺ ἦλθαν γιὰ νὰ μᾶς προετοιμάσουν καὶ νὰ μᾶς δόσουν εὐκαιρίες γιὰ ἐσωτερικὲς ἀναζητήσεις καὶ ἐπανατοποθετήσεις. Διότι ὁ Δεκέμβριος πάντα ἦταν κλειστός, ἐσωτεριστικός, ἀναδιοργανωτικός… Κι ὅσες φορὲς δὲν τὸν ζήσαμε ἔτσι, χάσαμε κάτι ποὺ σήμερα χρειαζόμεθα ὅσο … Συνέχεια