Πρὸ μερικῶν μηνῶν, σὲ μίαν συζήτησιν μὲ τὸν φίλο Ἀνδρέα, καταπιαστήκαμε μὲ τὰ ἔργα εἰρήνης καὶ τὰ ἔργα πολέμου.
Δὲν τὸ εἶχα σκεφθεῖ ἔως τότε, ἀλλὰ εἶχε δίκαιον. Ἡ εἰρήνη δημιουργεῖ μαλθακότητα, μαλακότητα καὶ τρυφηλότητα.
Ὁ πόλεμος ἐν ἀντιθέσει, κρατᾶ ἐν ἐγρηγόρσει τὶς κοινωνίες, ὁδηγῶντας σὲ νέες ἰδέες, ἐπιστημονικὰ ἐπιτεύγματα καὶ ἀνακαλύψεις.
Ἕνα γρήγορο σταχυολόγημα εἰδήσεων, μήπως καὶ δοῦμε πιὸ …ἀποστασιοποιημένα τὸν κόσμο μας!!!
παρ’ ὁλίγον …πολιτική!!!
Θὰ πρέπη νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς δὲν εἶναι ἡ θέσις τῆς χώρας ποὺ τὴν κάνει νὰ ἐνοχλῇ ἀλλὰ τὰ νησιὰ τῆς χώρας.
Δὲν εἶναι δυνατὸν μία πορδὴ στὸν χάρτη νὰ κατέχῃ τόσο μεγάλη ΑΟΖ.
Οὔτε εἶναι δυνατὸν νὰ κλείνονται τόσο ἄσχημα οἱ Τοῦρκοι ἐπεὶ δὴ κάτι παλιονησάκια τοὺς φράζουν τὴν ἐλευθέρα διακίνησι.
Τὸ ὅ,τι φυσικὰ ὁ μόνος λαὸς τῆς περιοχῆς, ποὺ δύναται νὰ ἔχῃ τὸ ἀπόλυτον δικαίωμα στὴν θάλασσα, εἴμαστε ἐμεῖς, δὲν φαίνεται νὰ παίζῃ καὶ τόσο σημαντικὸ ῥόλο. Καταπατητές, κατακτητές, βάρβαροι, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν ἱκανότητά μας, νὰ μποροῦμε νὰ ἐνσωματωνόμαστε στὸν περιβάλλοντα χῶρο καὶ νὰ τὸν «βιώνουμε», δὲν μᾶς τὸ συγχωροῦν. Ἐπὶ πλέον ὅμως πάντα ἐπιθυμοῦσαν αὐτὴν τὴν σχέσι, ὁπότε εἶναι πολὺ λογικόν, γιὰ αὐτοὺς πάντα, τὸ νὰ θέλουν νὰ ἐκτοπίσουν ἐμᾶς γιὰ νὰ στρωθοῦν ἐλεύθερα αὐτοὶ καὶ νὰ ἁλωνίζουν… Συνέχεια
Μεγάλη ἀναστάτωσις ἔχει γίνῃ τὶς τελευταῖες ἡμέρες, μὲ τὸ ζήτημα τῆς νήσου Στρογγύλης.
Ἐκεῖ λοιπὸν ὑπῆρχε ἕνα ἄγημα ἑπτὰ στρατιωτῶν, ποὺ μετὰ ἀπὸ ἀπόφασι τοῦ Μπένυ πᾶνε, μᾶς τελείωσαν… Ἀπεσύρθησαν.
Ὅλοι λοιπὸν ἀπασχολοῦνται μὲ τὸ ἐὰν εἶναι, ἤ ὄχι, ἀληθὲς τὸ ὅ,τι ἡ νῆσος Στρογγύλη χάνει τὴν ΑΟΖ της καὶ δὲν εἶδα κάποιον, οὔτε κἄν τὸν κύριο Ἰγνατίου, ποὺ σαφῶς κατέχει περισσότερα ἀπὸ ἐμᾶς, ἐπὶ τοῦ ζητήματος, νὰ θίγουν τὸ θέμα τῶν φαντάρων.
Ἔφυγαν λοιπόν οἱ στρατιῶτες μας ἀπό τήν νῆσο Στρογγύλη; Ναί ἤ ὄχι; Συνέχεια
Τὸ ζήτημα τῆς οἰκονομικῆς ζώνης καὶ κατ’ ἐπέκτασιν τῆς ΑΟΖ, ποὺ μᾶς ἀφορᾶ, εἶναι μία πολὺ σκοτεινὴ ὑπόθεσις, ποὺ ὅμως πολλοὶ πασκίζουν νὰ μᾶς ἀποκρύψουν, ἤ ἀκόμη καὶ νὰ μᾶς μπερδεύσουν.
Ἐδιάβαζα προσφάτως ἄρθρον τοῦ Μιχάλη Ἰγνατίου, γιὰ τὸ θέμα τῆς Στρογγύλης (τὸ ἔχει παρουσιάσῃ ἐπίσης ὁ Μινώταυρος ἐδῶ στὸ δικό μας ἱστολόγιον) ποὺ πραγματεύεται τὴν …ἐθνικὴ συνείδησι τῶν κρατούντων καὶ εἰδικῶς τοῦ Σαμαρᾶ καὶ τῆς κυβερνήσεῶς του. Δείχνει ἀληθοφανές, ἀλλὰ δυστυχῶς, γιὰ τὴν πραγματικότητα, ἐντὸς τῆς ὁποίας διαβιοῦμε, δὲν εἶναι κι ἀληθές. Ποῦ τό βασίζω;
Σὲ πολλὲς πληροφορίες. Μία εἶναι αὐτή:
Έχουν βάλει νησιά στο Νatura 2000 για να μην έχουν οικονομική ζωή και ΑΟΖ
Συνέχεια
Ἀρκετά πιά μέ τήν παραπληροφόρησι………
Ἐπειδή ἔχει βουίξει τό διαδίκτυο γιά τήν de facto κατάργησι τῆς ΑΟΖ ἀπό Ἑλληνικῆς πλευρᾶς, νά βάλουμε τά πράγματα στήν θέσι τους.
Ἄρθρον, ποὺ …«καίει», τοῦ Μιχάλη Ἰγνατίου γιὰ τὸ θέμα:
Από το πουθενά, ένα μικρό νησάκι του Αιγαίου, η Στρογγύλη που βρίσκεται δίπλα από το Καστελόριζο, τις τελευταίες ημέρες πρωταγωνιστεί στο θέμα της ΑΟΖ, γιατί το νησί αυτό ανακηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Αμέσως άρχισαν οι αναλύσεις των «άσχετων ειδικών» στο Δίκαιο της Θάλασσας οι οποίοι μιλούσαν για προδοσία της ελληνικής κυβέρνησης διότι με αυτή την απόφαση η Στρογγύλη έπαυσε να έχει οικονομική ζωή και να θεωρείται κατοικήσιμη, άρα δεν διαθέτει ούτε ΑΟΖ ούτε υφαλοκρηπίδα.
Η προδοσία έγκειται, κατ’ αυτούς, στο γεγονός ότι Συνέχεια
