Ἐθνική ἧττα; Ποιοί; Ἐμεῖς; Σέ ποιάν μάχη; Μέ ποιόν ἀντίπαλο;
Ἤ μήπως θεωρήσαμε ἀντίπαλό μας τούς πSoro-Σκοπιανούς πού τούς κτυποῦν ταμπουράδες καί χορεύουν ἀναλόγως τοῦ πῶς ὁρίζουν τά ἀφεντικά τους;
Μήπως ὅμως …«φάγαμε» ἧττα ἀπό τά ἀνθελλήνιστα κι ἑλληνόφωνα σαπρόφυτα, ποὺ τὸ παίζουν …κυβέρνησις, ἀλλά παραμένουν διαχρονικῶς ἐξ ἴσου ὅμοια τσιράκια τῶν τοκογλύφων μὲ τοὺς ἀντιστοίχους Σκοπιανούς; Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Βαρδάρσκα
Λαὸς λεόντων διοικούμενος ἀπὸ ὀρδὲς νάνων
Ὑπάρχει θυμός…
Τέτοιον θυμὸ καὶ πίκρα δὲν ἔχω ξαναδῆ στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ὅλα τὰ χρόνια ποὺ εἶμαι ἐδῶ μέσα.
Ὁ θυμὸς ἐκφράζεται καὶ ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ ούδέποτε θὰ ἐπίστευα πὼς μποροῦν νὰ θυμώνουν ἀκόμη γιὰ ἐθνικὰ θέματα.
Οἱ 1000, 10.000 ἢ 100.000 ποὺ πῆγαν πρὸ δύο ἡμερῶν στὸ Πισοδέρι, ντυμένοι μὲ τὰ ἑλληνικὰ χρώματα, δὲν πῆγαν γιὰ νὰ φωνάξουν ὁ,τιδήποτε γιὰ ψωμί. Οὐτε ἐφώναξαν γιὰ τὶς συντάξεις… Πῆγαν γιὰ νὰ φωνάξουν γιὰ κάτι ἀνεξήγητο ποὺ ἀκόμη διαπερνᾶ τὸν ἐθνικὸ κορμό. Συνέχεια
Ξεκίνησαν τὰ …ὄργανα κατὰ τῆς «συμφωνίας» γιὰ τὴν Μακεδονία
Πᾶρ’ τα Λίζααα καὶ κᾶν’ τα κορνίζααα…
καὶ βᾶλ΄ τα στὴν πρίζαααα…
νὰ κάνῃς σουξέεεε…
Τώρα ξεκινᾶ ὁ Ἀγών!!!
Μόνον αὐτός!!!
Οὐδεὶς ἄλλος! Συνέχεια
Φιμώνοντας καὶ δέρνοντας ἀπέφυγαν τὸ …«ἀποτύπωμα» δημοσιότητος
Ἡ πολλὴ ἐπιτυχημένη συνάντησις τῶν δύο (φερομένων ὡς) ἡγετῶν ἐχθὲς στὶς Πρέσπες ἦταν γιὰ τὰ μάτια τοῦ πλανήτου ἄψογος!!! Τὰ δύο ὀρφανὰ τῶν …τοκοφλύφων, ἔλαβαν ἐντολές, ἔστησαν παραστάσεις, ἀντήλλαξαν χαμόγελα, μασσαμπούκωσαν ἀστακομακαρονάδες, παρέδωσαν τὴν Μοίρα τῶν λαῶν στὰ χέρια τοῦ ΝΑΤΟ (προεξοφλώντας τὴν βεβαία ἐμπλοκὴ καὶ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Σκοπίων σὲ ἕνα γαϊτανάκι αἵματος) καὶ ἀπεχώρησαν, ἐν μέσῳ χειροκροτημάτων, Δπροστατευμένοι διαρκῶς, ἀπὸ ἀμέτρητους πραιτωριανούς, ἐγχωρίους καὶ ἀλλοδαπούς, ποὺ παρήσταντο ἐκεῖ, γιὰ νὰ προστατεύσουν, πάντα καὶ μόνον, τὰ συμφέροντα τῶν τοκογλύφων στὴν περιοχή μας. Ἦταν τόσο τὸ μένος δὲ τῶν πραιτωριανῶν κατὰ τῶν πολιτῶν, ἔνθεν κακεῖθεν, ποὺ τὰ δακρυγόνο, τὸ χημικὸ καὶ ἡ βία δὲν εἶχαν ὅμοιά τους στὸ παρελθόν. 
Ψευδοχαρτῶν ἄλλοθι καὶ ἱστορικὲς παραχαράξεις
Ἡ «ντροπή» τῶν Σκοπίων
Τὸ ἄλλοθι ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ ἐκχωρήσουν τὸ ὄνομα στοὺς Σκοπιανούς, εἶναι ὅτι τὰ ἐδάφη τους σήμερα ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Πιπιλίζουν αὐτὸ τὸ ψέμμα καὶ οὐδεὶς τὸ ἀντικρούει. Ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς βέβαια, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ἀντίλογος, τὸ πιστεύουν.
Τὰ βάρβαρα ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν σήμερα στὰ Σκόπια, σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Αὐτὸ δὲν εἶναι δική μας σημερινὴ ἄποψις, ἀλλὰ ἡ πραγματικότης ὅπως τὴν ἀντιμετώπισαν οἱ Ῥωμαῖοι. Ἔξω ἀπὸ τὴν Μακεδονία, ἵδρυσαν ἰσοπολίτιδα πόλη (municipium), ποὺ φανερώνει ὅλη τὴν ἀπάτη, ἀλλὰ καὶ τὴν ντροπὴ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ αἰσθάνονται οἱ ὀπαδοὶ τοῦ ἐπιχειρήματος τῶν ἐδαφῶν.
Πρόκειται γιὰ τὴν πόλη Στόβοι (STOBI), ποὺ χωρὶς νὰ ξέρουν οἱ Σκοπιανοὶ τὸ τὶ πρεσβεύει, τὴν ἔχουν καμάρι τους. Τὴν ἵδρυσε ὁ Βεσπασιανὸς στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1ου μ. Χ. αἰῶνος, μαζὺ μὲ ἄλλες τρεῖς (LUSITANIA, BAETICA, TARRACONENSIS) στὴν μακρυνὴ καὶ ἀφιλόξενο Ἰσπανία (χάρτης 1).
