Ἔχει παραγίνει τὸ κακό…
Τὸ νὰ παραμένουμε συνειδητῶς ἀνιστόρητοι, διότι φοβούμεθα νὰ μὴ μᾶς κακολογήσουν οἱ ἄλλοι ἀμόρφωτοι κι ἀνιστόρητοι, καταντᾶ κατάντια.
Νὰ μὴ ἐγνώριζαν, θὰ ἦταν πράγματι ἡ ἀθωότης τους πανηγυρική. Μὰ γνωρίζουν. Γνωρίζουν κι ἀποκρύπτουν. Συνειδητῶς.
Πασκίζουν νὰ μᾶς κάνουν νὰ ξεχάσουμε ἐν τελῶς τὴν ταὐτότητά μας καὶ τὴν πραγματικότητα ποὺ κρύβουν τὰ σύμβολα. Τὰ δικά μας σύμβολα. Τὰ πανανθρώπινα σύμβολα. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Μαρίνης Παναγιώτης
Τό παιδί σου πάει στό Γυμνάσιο; Βοήθησέ το.
Πολλοὶ φίλοι, ποὺ ἔχουν παιδιά, τὰ ὁποῖα ἀρχίζουν νὰ πηγαίνουν στὸ Γυμνάσιο, μὲ ἐρωτοῦν: Τί πρέπει νά κάνουν γιά νά τά βοηθήσουν;
- Ποιό εἶναι τό κύριο ζήτημα μέ τό σχολεῖο;
Στὸ σχολεῖο ἐπιχειρεῖται, μὲ πολλὴ πολλὴ μέθοδο, μία χειρουργικὴ ἐπέμβασις: νὰ ἀφαιρεθῇ ἀπὸ τὸ παιδὶ τὸ νοητικὸ ὄργανο! Αὐτὸ κάνει τὸ σχλεῖο προγραμματικῶς. Ἄρχισε ἀπὸ τὶς ΗΠΑ νὰ γίνεται ἡ ἐγχείρισις μὲ μεγάλη ἐπιτυχία καὶ τώρα κι ἐδῶ γίνεται ἐπιτυχῶς. - Συνέχεια
Ναζισμός, ΕΣΣΔ καὶ σβάστικα.
Ὅπως ὅλοι γνωρίζομεν ἡ Σβάστικα εἶναι τὸ πανάρχαιο ἔμβλημα τῆς Ῥωσσίας, προϊστορικὸ καὶ μεσαιωνικό, (θυρεὸς τοῦ πρίγκηπος Ὀλέγκ, ὁ ὁποῖος κατέβαλε τὸ Βυζάντιον) καὶ τὸ μοναδικὸν διακοσμητικὸ τοῦ λαϊκοῦ πολιτισμοῦ της καὶ πουθενὰ δὲν τιμᾶται τόσο ὅσο ἐκεῖ. Ὁ τσάρος Νικόλαος καὶ ἡ αὐτοκράτειρα τὴν εἶχον ὥς προσωπικόν των ἔμβλημα, ἡ δημοκρατία τοῦ 1917 τὴν ἔλαβε ὥς ἐθνόσημόν της, ὅπωςκαὶ οἱ Λευκοί, ἀλλὰ καὶ οἱ Μπολσεβίκοι τῆς Ἀνατολῆς, ἔως τὸ 1922, ὅτε ἐγκαθιδρύθηκε ὁριστικὰ ἡ κομμουνιστικὴ κυβέρνησις καὶ ἐθεσμοθέτησε κάτι ἄγνωστο-πρωτοφανές: τὸ πεντάκτινο ἀστέρι. (Ποὺ τώρα τὸ βλέπουμε σὲ κάθε σημαία, σ’ ὅλην τὴν γῆ-τί σύμβολο εἶναι αὐτό;) Συνέχεια
Σβάστικα, ἀφελεῖς ἐρωτήσεις.
Γλυπτοθήκη Ny Carlsberg στὴν Κοπεγχάγη
Ἐρωτοῦν πολλοὶ τὸ ποῦ ηὗραν οἱ Ναζιστὲς τὴν Σβάστικα.
Ἁπλούστατα…
Πότε πότε ἐπεσκέπτοντο καὶ τὸ Μουσεῖο τῆς γειτονιᾶς τους καὶ τὸ μόνον ποὺ ἔβλεπαν εἶναι ἡ Σβάστικα, (Ποὺ εἶναι τὸ μοναδικὸ σύμβολο ὅλης τῆς Εὐρώπης τῆς «ἑποχῆς τοῦ Σιδήρου») καὶ σήμερα παρ΄ ὅτι συστηματικὰ ἐξαφανίζουν στὶς ἀποθῆκες τὰ ἐκθέματα, ὑπάρχουν ἀκόμη ἐκτεθειμένες ἄπειρες.
Συνέχεια
Τὸ λευκὸ στὶς τελετές.
Ἀπό ποῦ προῆλθε ἡ ἐσφαλμένη ἰδέα ὅ,τι στίς τελετές πρέπει νά φέρουμε λευκά κι ὄχι ἔγχρωμα;;
Κάποτε στὴν Ἀγγλία τοῦ 19ου αἰῶνος γεννήθηκε μία γελοία ψευδοσυμβολικὴ τῶν χρωμάτων καὶ εἶπαν:
Λευκὸ ἴσον ΑΓΝΟΤΗΣ καὶ θὰ φοροῦν τὰ ἀγνᾶ μας κορίτσα λευκὰ νυφικά (στὸν Ἑλληνικό, ῥωμαϊκὸ καὶ στὸν λαϊκό μας πολιτισμό, ἡ νύφη φορᾶ κόκκινο!!!)
Τὸ ἱερὸν χρῶμα τῶν Ἑλλήνων!
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ…
δι’ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνας εἶναι κατ’ ἐξοχὴν τὸ πορφυρόν. Συνέχεια